22 กันยายน 2546 19:29 น.
ปรารถนา วราฤทธิ์
เมื่อมองดาวบนฟ้า
ช่างงามตาหาใดเหมือน
เปล่งแสงคู่ดวงเดือน
ระยิบยับนับร้อยพัน
แวววาวพราวนภา
ใครกันหนาช่างเสกสรร
ร้อยดาวเข้าด้วยกัน
ประดับฟ้าช่างน่าชม
ค่ำคืนนอนนับดาว
กลางลมหนาวใจขื่นขม
แสนเหงาเศร้าระทม
ต้องตรอมตรมอยู่เดียวดาย
22 กันยายน 2546 19:26 น.
ปรารถนา วราฤทธิ์
ฉันยืนอยู่เดียวดายภายใต้ฟ้า
มองดาราเจิดจ้าสว่างใส
ความเงียบเหงารุมเร้าในหัวใจ
ค่ำคืนนี้ฤทัยใยเศร้าตรม
ใบหน้าเธอเวียนวนในความคิด
พาให้จิตใจฉันนั้นขื่นขม
ความคิดถึงบีบให้ทุกข์ระทม
ยิ่งดิ่งจมสู่ความมืดในหัวใจ
หนาวแสนหนาวปวดร้าวในหัวอก
น้ำตาตกหัวใจสั่นหวั่นไหว
ทรมานคิดถึงคนห่างไกล
อยากบินไปอยู่ในอ้อมกอดเธอ
22 กันยายน 2546 19:14 น.
ปรารถนา วราฤทธิ์
มนุษย์คิดว่าตนฉลาดเลิศ
แสนประเสริฐในจิตคิดสร้างสรรค์
ทั้งประดิษฐ์สิ่งมากมายหลายร้อยพัน
ยังรังสรรค์สังคมเขาจนก้าวไกล
แต่มนุษย์นั้นจะรู้บ้างไหมเล่า
ว่าพวกเขาสร้างสังคมจนสดใส
แต่กลับลืมสิ่งสำคัญที่สุดไป
นั่นคือจิตสำนึกในใจเขาเอง
มนุษย์สร้างความเจริญในด้านวิทย์
แต่ว่าจิตใจเขากลับโหรงเหรง
มีแต่ความชั่วช้าน่ากลังเกรง
สุดวังเวงในดวงจิตลองคิดดู
มนุษย์เอ๋ยคิดว่าตัวฉลาดนัก
แต่ยิ่งมองยิ่งประจักษ์น่าอดสู
อันความจริงมนุษย์นั้นโง่น่าดู
เฝ้าเชิดชูแต่สิ่งที่ไม่จีรัง
22 กันยายน 2546 18:57 น.
ปรารถนา วราฤทธิ์
หัวใจลอยละล่องท่องฟากฟ้า
ส่งสายตาทอดยาวเคล้าหวั่นไหว
แอบแย้มยิ้มผู้เดียวอยู่เรื่อยไป
นี่คือรักใช่ไหมใจเจ้าเอย
อันความหมายลึกล้ำของคำนั้น
มีใครกันที่พลันพบจบเฉลย
ฉันไม่อาจเข้าใจสักนิดเลย
โอ้..รักเอยจริงแท้เป็นเช่นไร
แม้หัวใจกับความรักจักเคยคุ้น
รักละมุนแสนหวานยิ่งสิ่งไหน
แต่แก่นแท้ของรักคืออะไร
รักนิรันดร์มีจริงไหมหรือไม่เลย
เฝ้าค้นหาความหมายที่ซ่อนไว้
เพราะหัวใจวุ่นว้ามิอาจเฉย
อยากรับรู้ให้ซึ้งซึ่งรักเอย
สิ่งใดเลยคือรักแท้ที่แน่นอน
18 กันยายน 2546 12:54 น.
ปรารถนา วราฤทธิ์
ค่ำคืน ดาวน้อย คล้อยเคลื่อน
ดวงจันทร์ ลางเลือน ลับหาย
ตัวฉัน โดดเดี่ยว เดียวดาย
ไร้คน ข้างกาย ผูกพัน
โอ้...เอย คืนวัน แสนเศร้า
คอยเฝ้า คอยมอง คอยฝัน
ตามหา คนที่ ผูกพัน
แบ่งปัน ความรัก พักใจ
ยามนี้ ดารา เกลื่อนฟ้า
ชีวา ล้วนนิ่ง หลับใหล
สายน้ำ สงบเงียบ เรื่อยไป
สายลม ต่างไม่ พัดพา
ห้วงแห่ง นิทรา แสนหวาน
ชื่นบาน ยาวนาน ฝันหา
เหตุใด ฉันยัง ลืมตา
มิอาจ นิทรา สุขใจ
คืนนี้ เดียวดาย ใจเหงา
โอ้ความ รักเรา อยู่ไหน
ยอดรัก เธอนั้น ห่างไกล
หัวใจ ฉันเฝ้า อาวรณ์
มีเพียง แสงดาว เป็นเพื่อน
มีเพียง ดวงเดือน เก่าก่อน
น้ำตา แห่งฟ้า พรมพร
ขอวอน พาเธอ กลับคืน
หน้าส่วนตัว
1046
