10 กรกฎาคม 2550 02:59 น.
ปราณรวี
เวียนว่ายธาราหาน้ำใส
ซุกซบหลบใจที่ไหวหวั่น
พรายพร่าน้ำตารื่นทุกคืนวัน
ปิดกั้นหยันเหยียดหยุดเกลียดชัง
เมื่อเห็นกระเซ็นซ่านผ่านรินไหล
จึ่งใจไหวตามลืมความหลัง
ที่ร้าวร้อนรุ่มสุมประดัง
ประทังด้วยน้ำเย็นดั่งเป็นมา
อยากฝังร่างลงตรงแห่งนี้
เป็นที่สุดท้ายในโลกหล้า
ไม่ต้องหลีกลี้หนีจากลา
ไขว่คว้าดิ้นรนบนหนทาง
ดั่งปลาพบน้ำชุ่มฉ่ำหนอ
ฤๅรั้งรอแหวกว่ายคลายหมองหมาง
โลดแล่นละลิ่วไปไม่อำพราง
ธารกว้างละลายเศร้าของเจ้าลง
ภาพ: h**p://www.cyber.net.pk/
greetingstuff/thumbnails/
friendship5.jpg
7 กรกฎาคม 2550 06:41 น.
ปราณรวี
ก็ยกให้ทั้งใจยังไร้ค่า
เธอเบือนหน้าหมางเมินเดินหลบหนี
แต่ก่อนเคยเรียงร้อยถ้อยวจี
มาบัดนี้..ไร้คำจำนรรจา
ยิ่งห่วงใยด้วยใจจริง..ยิ่งเจ็บช้ำ
ด้วยค่าต่ำ..ซ้ำสิ้นถวิลหา
เฝ้ารอคอยน้อยใจ..ได้น้ำตา
เริ่มอ่อนล้าว้าวุ่นให้ครุ่นคิด
หรือที่เราทำไป..เขาไม่เห็น
มันซ่อนเร้นลางเลือนเหมือนปกปิด
หรือเพราะเธอมีใครอยู่ใกล้ชิด
จึงเบือนบิดบ่ายเบี่ยง..เลี่ยงหลีกหนี
เพียงบอกมาสักคำ..ย้ำหนักๆ
ว่าความรักโรยรา..ล้าเต็มที่
จะหลีกหลบ..ลบเลือนเตือนฤดี
ต่อแต่นี้มีเพียงเรา..เศร้าเดียวดาย
5 กรกฎาคม 2550 04:50 น.
ปราณรวี
เป็นแค่เรื่องเก่าๆ ในวันก่อน
ไม่อาจย้อนคืนมาพาโศกศัลย์
เหลือเพียงเงาเฝ้าเพ้อรำพึงรำพัน
ต้องจากกันลับไกลไม่หวนคืน
ด้วยสายใยในรักหักสะบั้น
จึงขาดกัน..เธอปันใจให้ใครอื่น
คือเรื่องราวร้าวรานเมื่อวานซืน
แต่ขมขื่นเกี่ยวพันถึงวันนี้
ลืมแล้วหนอที่พ้อพร่ำคำว่ารัก
พร้อมประจักษ์ใจเธอไม่คงที่
นานเพียงใดที่ใยรักถักทอมี
กี่นาทีที่ตอกย้ำทำลายลง
เกิดรอยขีดกรีดใจเลือดไหลหลั่ง
แล้วจมฝังฤทัยเคยไหลหลง
กลายเป็นแผลชอกช้ำย้ำตรงๆ
กระหน่ำลงไม่ยั้ง..กลางดวงใจ
ก็ยังคงเป็นฉันทุกวันนี้
แม้ฤดีปวดปร่า..อย่าสงสัย
ชีวิตยังไม่สิ้น..ต้องดิ้นไป
แม้ไร้ใจ..เจ็บจำ..ทนกล้ำกลืน
ภาพ: h**p://www.geocities.com/
dhockcrawford/SadLadyTearShell.gif
4 กรกฎาคม 2550 06:14 น.
ปราณรวี
ทุกคราครั้งที่เพียงได้อยู่ใกล้ชิด
ในดวงจิตตราตรึงซึ้งหนักหนา
ด้วยสัมผัสอบอุ่นคุ้นเคยตา
ให้ชีวาสดใสได้ทุกวัน
ทุกรอยยิ้มพริ้มเพราพราวดวงหน้า
เพียงสบตาก็คลายทุกข์..พบสุขสันต์
ทุกเวลาหัวเราะ..เกาะเกี่ยวกัน
หัวใจฉันก็หวั่นไหวในภาพเธอ
ทุกถ้อยคำจำนรรจาพาเริงรื่น
หลับหรือตื่นก็ชื่นใจให้เขินเก้อ
จนหวิวหวามฤทัยใฝ่ละเมอ
อยากเจอะเจอทุกครั้งยามห่างไกล
เปรียบเธอคือคะแนนของชีวิต
คือของขวัญที่พันติดมาชิดใกล้
คืออบอุ่นที่เสาะหามาห่มใจ
คือน้ำใสชุ่มฉ่ำยามร้อนทรวง
ฉันสะสมทุกอารมณ์และรู้สึก
ในส่วนลึกของใจให้แหนหวง
เธอมีค่ากว่าสิ่งใดทั้งหลายปวง
จึงติดบ่วงรักเธอเสมอมา
ภาพ: h**p://img182.imageshack.
us/img182/8393/2323wm3.gif
หน้าส่วนตัว
857
