9 กรกฎาคม 2549 09:21 น.
ปราณรดี
วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
อาสาฬหบูรณมิเพ็ญ
ดุละเย็นนภาพราว
บรรจบพิสิษฐ์รตนวาว
ถิระมั่นพิภพไตร
โกณฑัญญะจักษุประลุแจ้ง
สจะแห่งวิชาชัย
ครบองค์อุบัติอริยะไกร
ก็ประกาศิตาธรรม
สืบทอดวิเศษปรมวิชช์
ตบะจิตวิชิตกรรม
ตามรอยพระพุทธะสิรินำ
ติระล่วง ณ ห้วงทุกข์
ครบองค์วิสุทธิปุชิตา
สมะค่าประเสริฐสุข
สัจสรรพะวิญญุศุภยุค
สถิตามิเสื่อมสูญ
อาสาฬหบูรณมิกราน
นฤพานประพฤติพูน
เทิดศีลสมาธิสติบูรณ์
ลุจรูญจรัสธรรม.
1 กรกฎาคม 2549 00:02 น.
ปราณรดี
เลือนเลือนลับแสงสุรีย์ฉาย
คล้ายคล้ายผ่อนพักงานหนักหนา
เงียบเงียบวังเวงเคลื่อนเวลา
แว่วแว่วหวีดว่ากล่อมเพลงเพลิน
โชยโชยโปรยลมห่มยิ่งหนาว
ร้าวร้าวขั้วใจใครห่างเหิน
ไหวไหวปรารถนาเริ่มหมางเมิน
เงิ่นเงิ่นคนชราถึงคราคิด
ซึ้งซึ้งสัจธรรมการอำลา
พร่าพร่าราตรีฉากม่านปิด
ผ่อนผ่อนตัวละครย้อนชีวิต
ชิดชิดความมืดมนพ้นแสงล้ำ
หวาดหวาดเพียงไหนความไม่ชัด
พัดพัดหนาวลมข่มกลืนกล้ำ
หลากหลากศักดิ์ศรีที่ใจนำ
ด่ำด่ำว่ายวาดปรารถนาใด
เลือนเลือนลับหายลายริ้วแสง
แจ้งแจ้งเคยมีอยู่ที่ไหน
เกิดเกิดดับสิ้นดิ้นรนไป
ติดติดยึดไว้ทำไมกัน.
หน้าส่วนตัว
1712
