>ท่ามราตรีสีโศกโลกรันทด ดั่งมีดกดกรีดกลางหว่างใจใส นอนร่ำไห้ใจสลายเพราะบางใคร น้ำตาใสไหลย้อนสะท้อนทรวง >ทนกล้ำกลืนฝืนยิ้มกลบรอยร้าว คนชั่วคราวหนาวรักหมดสิทธิ์หวง แม้จะทวงหาจิตชิดคนลวง สุดแดนสรวงห่วงหาแค่รักจริง >อยากตะโกนร้องไปให้ก้องโลก ความทุกข์โศกโยกไหวใจล้ายิ่ง หวังเพียงแค่หัวใจให้พักพิง แต่ทุกสิ่งล้วนสลายในพริบตา >หยดน้ำตาอาบแก้มนัยน์ตาช้ำ เพียงบอกย้ำคำรักหักใจพ้อ ทุกคืนท้อพรอดพร่ำด้วยใจรอ จากนี้พอขอหยุดทำร้ายใจ