๏ ขณะรุ้งพาดวงตรงขอบฟ้า ความสุขธรรมดาก็ปรากฏ ฝอยละอองกรองน้ำรินไหลรด ฉันยิ้มกับดอกไม้สดข้างทาง ๏ นกกระจอกออกรังหวังหากิน แมลงกรีดปีกบินอย่างเคว้งคว้าง ป่าบรรเลงเพลงไพรอย่างแผ่วบาง ชีวิตจึ่งก้าวย่างวางจังหวะ ๏ กอไผ่เบียดเสียดกออ้อล้อลม มะขามแผ่เงาร่มห่มมะระ ตำลึงผึ่งเครือหวานคลานปนปะ บนรั้วนั้นดื่นดะด้วยผักกิน ๏ กอกลุ่มเกิดพุ่มงามท่ามกลางป่า ออกดอกสีงามตากระจายกลิ่น ภมรผึ้งหึ่งแมลงสำแดงบิน พลันนั้นโลกได้ยินเสียงแมลง ๏ ขณะรุ้งพาดวงตรงขอบฟ้า ความสุขธรรมดาปรากฏแสง แม้นมืดมนหม่นฟ้าตาวันแล้ง ดวงใจยังลุกแดงแข่งตะวัน.
๏ สีส้มแสบ สาดแสง ส่องสดใส
ลมเลาะไล้ ใบพลิ้ว ปลิวใบไม้
ยามเย็นย่ำ ฉ่ำเย็น เล่นน้ำไหล
เชิญชีวิต เคลื่อนไหว ในนิเวศ
๏ เดินกระโดด โลดเต้น เล่นเป็นกลุ่ม
นั่นเด็กหนุ่ม ลุ่มน้ำ ในประเทศ
โน่นหาปลา ก่อไฟปิ้ง ตลิ่งเขต
ขุดมันเทศ มันเพา นั่งเผ่าไฟ
๏ จำปาขาว ชาวลาว เลาะเรือเล่น
แม่เนื้อเด่น เย็นจิต พิสมัย
อยากเอื้อนเอ่ย อ้างออก บอกความใน
พี่หลงใหล รักใคร่ ใฝ่นางนวล
๏ หอมแม่ดิน แม่น้ำ ตำนานเก่า
หอมเรื่องราว เรื่องเล่า เฝ้าสืบสวน
ลุ่มน้ำโขง โยงใย ให้คิดครวญ
ลุ่มน้ำหวน โหยไห้ ไหลเวลา