๏ โฉมตรูพธูรักสลักขวัญ

เลิศลาวัณย์เฉิดฉันกลางจันทร์ฉาย

พักตร์เพริศพริ้งพริ้มเพราเพลินผ่อนคลาย

สายลมส่ายระบายเบาบนแก้มบาง

๏ ถ้อยทีทุกท่วงท่าถูกทำนอง

สุ่มเสียงสำเนียงซ้องผ่องสล้าง

เอื้อนเอ่ยเอิ้นออดอ้อนโอดครวญคราง

บอกรักปักใจกลางค้างค่ำคืน

๏ จูบพี่นี้บรรจงจูบไม่จาง

จับนี้เบาเบาะบางบ่ให้ตื่น

ซบร่างระหว่างเนื้อแนบแอบพื้น

ปลดปล่อยรอยร่องรื้นระรื่นรัก

๏ ผิฝนฝ่าฟอนเมฆกลั่นหยดย้อย

นองน้ำในนาน้อยค่อยค่อยหนัก

อารมณ์พายุโหมโถมทะลัก

ปลดเปลื้องเครื่องคาวรักสลักใจ

๏ นวลนางเนื้อแน่งน้อยชม้อยมาด

หยาดเยิ้มเพิ่มรสชาติหวิวหวาดไหว

กำหนัดกำหน่วงเนื้ออะเคื้อไคล

เหงื่อโทรมโรมรินไหลร่างร้าวรอน

๏ หวานจึงหวานชื่นฉ่ำทุกคำหวาน

หอมนี้หอมหวนนานน้องสมร

รสนี้อร่อยนักรสงามงอน

มิอาจพรากจากจรจากห้องใจ

๏ ฉันเป็นนักศึกษาปัญญาชน

ท่ามกลางทางสับสนคนแบ่งสี

หลอมหล่อและล่อหลอกหลายคัมภีร์

ถูกบ่มในเบ้านี้ "มหาลัย"

๏ "มหาลัย มหาหลอก" กลอกกลับคำ

จับจองจำกับตำราน่าสงสัย

ครุ่นคำถามนิยามตามจิตใจ

" เราเรียนไปเพื่ออะไรใครบอกที ? "

๏ เพื่อก้าวผ่านประสบการณ์กร้านความคิด

เพื่อพ้นพรากจากชีวิตโง่งมนี้

เป็นนักปราชญ์ปราดเปรื่องปัญญาดี

แหละกดขี่คนโง่โตต่อไป

๏ เพื่อสำเร็จเสร็จได้ใบกระดาษ

ประกาศโชว์โอ่สังคมนิยมใหญ่

สมัครงานผ่านสบายหมายมั่นใจ

มีรายได้ใช้จ่ายถ่ายชีวิต

๏ เพื่อประโยชน์โพดโผยผลผู้เกื้อ

เพื่อเป็นเนื้อเชื้อเพลิงผู้ผลิต

เป็นแถวทาสนายทุนตุ๋นความคิด

สู่สายพานการผลิตติดกับดัก

๏  เพื่อรับใช้ไฟฝันฝั่งมวลชน

สละตนติดดินสิ้นยศศักดิ์

สานฝันอุดมการณ์ด้วยความรัก

ยืนปักหลักชัยใน "หมู่บ้าน"

๏ หรือเรียนเพียรเขียนอ่านตามระบอบ

ท่องตำราบ้าสอบตอบโวหาร

จดบันทึกทุกคำจำหลักการ

จมปลักดักดานอ่านหนังสือ

๏ คำตอบมอบให้เธอบำเรอคิด

ค้นหาทั้งชีวิตที่เธอถือ

อีกทางคือวางปล่อยลอยตามสื่อ

" คำตอบฉันชอบคือ จุด จุด จุด "

                                                      4 สิงหาคม 2556