18 มีนาคม 2556 16:02 น.
ประภัสสุทธ
๏ เขียนถึงฟากฟ้าทะเลกว้าง
ทุกอย่างกางไกลเหมือนเธอไหม
คลี่คลุมพุ่มตึกลึกถึงไพร
ก้อนกรวดอวดผาใหญ่ ใจมนุษย์
๏ อ้อมโอบอบอวลม้วนละมุน
กลั่นหยดเจือจุนมหาสมุทร
เคลื่อนค่ำต่ำฟ้าดาวเดือนผุด
ยื้อหยุดฉุดใจให้เฝ้ามอง
๏ เขียนถึงแม่น้ำลำธารใส
หล่อเลี้ยงสิ่งใดในบึงหนอง
ห้วยหาดลาดตลิ่งบิ้งลำคลอง
อาบเอ่อทดลองเลี้ยงสิ่งใด
๏ ชุ่มชื่นฉ่ำโชกโศลกเย็น
หลอมเลี้ยงเส้นเอ็นทุกเส้นใย
ดินป่านาเขาลำเนาไพร
วิถีใจ ความคิด จิตวิญญาณ
๏ เขียนถึงธรรมชาติสะอาดสวย
คนจน คนรวย คนกล้าหาญ
สูงต่ำดำขาวสาวแก่ยาน
ทั่วฐานหนทางต่างตรงไหน
๏ ผู้คน เกิด แก่ แลเจ็บ ตาย
ความหมายคลี่คลายสลายไป
นิเวศน์ชีวิตลิขิตไว้
" ธรรมชาติ " ย่อยสลายทุกชีวิต
๏ เขียนถึงมนุษย์ปุถุชน
แหวกว่ายเวียนวนหลงยึดติด
สิ่งใดไขว่นำทำความคิด
บั้นปลายท้ายชีวิตคิดสิ่งใด
๏ หรือหวังตามหวังทั้งสังคม
หรือบ่มสังคมตามหัวใจ
หรือเพียง เลี้ยงหัว ตัวรอดไว้
ตามยุคทุกสมัยของสังคม
๏ ฉันถามเพื่อหวังให้คิดต่อ
หลอกล่อต่อคำร่ำระดม
รึโลกทุกอย่างสร้างเหมาะสม
ปล่อยปละคละเปือกตมชะตากรรม
ประภัสสุทธ
13 มีนาคม 2556
15 มีนาคม 2556 20:56 น.
ประภัสสุทธ
๏ ร่อนเร่ท่ามกลางป่าหนังสือ
กำแพงภายในคือรั้วขอบ
ร่ำเรียนแล้วก็เรียน แล้วสอบ
ชีวิตเวียนวนรอบสี่ปี
๏ หนังสือคือบทเพลง ผูกมัด
เกียรติบัตรคัดพวกมี ภาษี
เพื่อขันแข่งแย่งตำแหน่ง ดีดี
สู่วิถีฤดีกาล (ร) ศึกษา
๏ สีเหลืองเจ้าคือ นกขมิ้น
เจ้าบินแล้วก็บิน เกลื่อนฟ้า
ไร้หวังที่จะคอย พึ่งพา
เพราะไม่ลงถลา เหยียบดิน
๏ " ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง
ตะลึงถึงสีสัน ทั้งสิ้น
ในนั้นมีความฝัน มันลิ้น
ทั้งเสียง สี กลิ่น ตรึงฉัน "
๏ บัดนี้อุดมการณ์ เจ้าเลือน
โบราณเจ้าเสมือน เพื่อนฝัน
คอยขับกล่อมบทเพลง โรมรัน
ต่อสู้ความคับขัน สังคม
๏ " ฉันเหนื่อยเพราะเรียนหนัก มานาน "
สำนึกไม่เบ่งบาน เหมาะสม
อุดมการณ์สานฝันอันนิยม
อย่ายกย่องชื่นชมบ่มเรื่องราว "
๏ กี่ปีเจ้าถึงจะกลับมา
ร่อนลงจากฟากฟ้า สีขาว
ขับเพลงแห่งเสรี ยาว ยาว
สี่ปีจะคอยข่าว เจ้าคืน
ประภัสสุทธ
28 ตุลา 49 ถึง 14 มีนา 56
14 มีนาคม 2556 19:20 น.
ประภัสสุทธ
๏ เมื่อใดที่มองฟ้ายังเห็นดาว
เมื่อใดที่ตีนเปล่าก้าวเดินผ่าน
เนื้อตัวห่อหุ้มผิวอันหยาบกร้าน
สะพายอุดมการณ์ปาดเหงื่อหลั่ง
๏ แสงแดดระอุอุ่นตะวันรอน
เงาทาบถนนร้อนทิ้งเบื้องหลัง
ย่ำเดินบนดินแล้งแตกผุพัง
เหนื่อยกายสายใจยังหลั่งลุกไหม้
๏ หนาวเย็นจนเหน็บกายยามหมดแดด
มิดมืดเสียงลมแผดกระพือไหว
คร่ำเคร่งอยู่กับงานสะท้านใจ
ใต้กลิ่นละอองไออุดมการณ์
ประภัสสุทธ
1 สิงหา 48 ถึง 14 มีนา 56
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟประภัสสุทธ
หน้าส่วนตัว
2251
