เกี่ยวข้าว..ไม่เกี่ยวรัก (ยุคใหม่)

ประภัสสุทธ

๏ ฉุนเฉี่ยว แล่นเลี้ยวเกี่ยวผ่าน		    เสียงเครื่องขับขาน
รุกราน ประหารท้องทุ่ง

๏ พ่นพล่าน กระไอไหลพุ่ง		             ปล่อยควันถลุง
ถลัน เก็บเกี่ยวกอข้าว	

๏ ตอฟาง ถูกถางรานร้าว			              ไม่มีแม่สาว
ให้บ่าว ทำปี่ตอซัง

๏ บ่มี เพลงกล่อมกำลัง			                  หนุ่มสาวคับคั่ง
ลงแขก แทรกเกี่ยวบ่มี

๏ มีแต่ เครื่องจักรแรงดี			               ทั้งเกี่ยวทั้งสี
กระฉับ กระชับเวลา

๏ ร้อนแรง ต้องเครื่องยันม่า		           อีกคูโบต้า
สง่า ตระหง่านลานทุ่ง

๏ รับ-รอง ข้าวใส่กระบุง			                 ตวงตักใส่ถุง
หมายมุ่ง พยุงขึ้นฉาง

๏ ลานทุ่ง เหลือเพียงเสี่ยงฟาง		        กับหญ้าตอห่าง
อ้างว้าง ค้างแรมแซมดาว

๏ ทำนา ยุครถเกี่ยวข้าว 		               	หนุ่มสาวรานร้าว
กี่เคราะห์ กี่คราวกลับคืน