5 กรกฎาคม 2548 18:34 น.
ประภัสสุทธ
ช่วงชีวิตของคนในบางคราว
อาจมีสั้นมียาวไม่เท่ากัน
คราวเมื่อทุกข์กลับสุขหมุนเปลี่ยนวัน
ควรมุ่งมั่นใช้วันที่เปลี่ยนไป
ในบางส่วนของช่วงแห่งชีวิต
คงมีวันได้สิทธิ์ความสุขสม
จงผ่อนคลายปล่อยวางหย่อนอารมณ์
หากเมื่อทุกข์เศร้าตรมจงสู้มัน
หมั่นมองโลกหลายทางต่างแง่ดี
ถึงบางอย่างอาจมีแย่ย่ำบาง
คงไม่แคล้วขาดสิ้นซึ่งหนทาง
เพราะทุกสิ่งมีทางออกที่ดี.
5 กรกฎาคม 2548 18:26 น.
ประภัสสุทธ
สายลมสงบร่างลงพลิ้วไหว
ไอแดดหยุดหายใจไร้แผดเผา
สายธารสงบนิ่งสิ้นแสงเงา
หัวใจรัวแผ่วเบาระริกลง
สุดเสียงสั่นสะท้านสะอื้นไห้
แห้งเหือดตรงหัวใจแหลกเป็นผง
หยด หยดน้ำตารินหลั่งไหลลง
ทรุดกายแนบหน้าตรงที่ศพนอน
จากนี้คงเหลือเพียงภาพเก่าเก่า
ครั้งก่อนเคยเคียงเคล้าคลอข้างข้าง
จดจำความรู้สึกสีจางจาง
ครวญหาผ่านรุ่งสางค้างตะวัน.
5 กรกฎาคม 2548 18:17 น.
ประภัสสุทธ
ห้อมล้อมจับมือกันไว้ ส่งเสียงผ่านใจใช่เห็น
แอบแนบอุ่นมือร้อนเย็น สายตาว่างเว้นชิงชัง
ณ.พื้นผองนี้คือเพื่อน สะกิดย้ำเตือนเคลื่อนไหว
วันใดโศกเศร้าเหงาใจ หวลกลับคืนไปที่เดิม
ห่างหายหน้าหนีนานนาน หรือผ่านพบพานพลั้งเห็น
แลกยิ้มสบตาเช่นเป็น สัมพันธ์เกี่ยวเน้นเช่นเคย
วันวานเฝ้าคอยเคียงข้าง แม้นานจืดจางลืมได้
แต่เพื่อนกลบจิตฝั่งใจ ใยเล่าลืมได้ไม่เลย
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟประภัสสุทธ
หน้าส่วนตัว
1728
