3 มกราคม 2556 14:06 น.
ประภัสสุทธ
ยุคสมัยหมุนเปลี่่ยนเวียนวนวก
ตึกเติบโตเติบตกตามสมัย
คนนิยม "วัตถุ" ทั้งจิตใจ
จนหลงลืม "ภายใน" ของตัวตน
9 พฤศจิกายน 2555 11:27 น.
ประภัสสุทธ
๏ ฉุนเฉี่ยว แล่นเลี้ยวเกี่ยวผ่าน เสียงเครื่องขับขาน
รุกราน ประหารท้องทุ่ง
๏ พ่นพล่าน กระไอไหลพุ่ง ปล่อยควันถลุง
ถลัน เก็บเกี่ยวกอข้าว
๏ ตอฟาง ถูกถางรานร้าว ไม่มีแม่สาว
ให้บ่าว ทำปี่ตอซัง
๏ บ่มี เพลงกล่อมกำลัง หนุ่มสาวคับคั่ง
ลงแขก แทรกเกี่ยวบ่มี
๏ มีแต่ เครื่องจักรแรงดี ทั้งเกี่ยวทั้งสี
กระฉับ กระชับเวลา
๏ ร้อนแรง ต้องเครื่องยันม่า อีกคูโบต้า
สง่า ตระหง่านลานทุ่ง
๏ รับ-รอง ข้าวใส่กระบุง ตวงตักใส่ถุง
หมายมุ่ง พยุงขึ้นฉาง
๏ ลานทุ่ง เหลือเพียงเสี่ยงฟาง กับหญ้าตอห่าง
อ้างว้าง ค้างแรมแซมดาว
๏ ทำนา ยุครถเกี่ยวข้าว หนุ่มสาวรานร้าว
กี่เคราะห์ กี่คราวกลับคืน
11 กันยายน 2555 22:17 น.
ประภัสสุทธ
๏ หอมเอย หอมรวงพวงข้าว คลุ้งกลิ่นลมหนาว
เพรียกหา หนุ่มสาวมาเกี่ยว
๏ น้องยา มือเรียวถือเคียว อย่ามัวแลเหลียว
เดี๋ยวเคียว จะเลี้ยวเกี่ยวก้อย
๏ ทุ่งนา กลางป่าดงดอย รวงข้าวเฝ้าคอย
ทยอย เคลื่อนย้ายอยู่ฉาง
๏ ดูเถิด ข้าวงามสล้าง อวบอิ่มเม็ดกาง
น่ากำ นำเคียวเกี่ยวคล้อง
๏ หอมเอย หอมทุ่งสีทอง หอมกลิ่นนวลน้อง
อยากย่อง ไปเกี่ยวใกล้ใกล้
๏ กานดา อย่าเมินหมางใจ อย่าเพิ่งผลักไส
ไล่ส่ง ให้ใจพี่ลอย
๏ ตั้งใจ ฟังเถอะแม่กลอย ตัวพี่บุญน้อย
จะกล่อม เพลงรักให้ฟัง
๏ บรรเลง ด้วยปี่ตอซัง เป่าเสียงดังดัง
สนั่น สะเทือนท้องทุ่ง
๏ ให้เพลง รักพี่บำรุง ให้เพลาปรุง
จรุง รักปักนานนาน
๏ ลอมข้าว นี้คงหอมหวาน แม่น้องนงคราญ
เชิญเคียว เกี่ยวรักพี่ยา
๏ มาเถิด เชิญแก้วกานดา อย่ามัวชักช้า
ไขว่คว้า กอข้าวเต็มกำ
๏ รวงทอง เรืองรองลึกล้ำ เกี่ยวหมดขนำ
จะชัก ชวนนวลนวดข้าว
15 สิงหาคม 2555 20:33 น.
ประภัสสุทธ
ผู้คอยให้ กำลังใจ ให้ความหวัง
ผู้รับฟัง เรื่องสุข-ทุกข์-สงสัย
ผู้เคยนั่ง ล้อมวง อย่างเปิดใจ
"เพื่อน"ผู้ไม่ เคยห่างไกล จากใจเพื่อน
เปรียบเพื่อนดั่ง ดาวใส ในคืนมิด
แม้เมฆขาว ยาวชิด ปิดรอยเลื่อน
กลบดวงดาว กลบแสง ที่เฝ้าเตือน
แต่ไม่เคย ลางเลือน จากฟากฟ้า
บางขณะ ริบหรี่ ฤาจะดับ
บางจังหวะ ระยับ กระจับตา
ปลุกพลัง ผลักหัวใจ ยามอ่อนล้า
ให้ร้อนแดง แรงกล้า มีกำลัง
สรุป"เพื่อน" คือดาว ที่พราวแสง
คือเรี่ยวแรง ส่องแสง ยามพลาดพลั้ง
คอยกระพริบ กระซิบเตือน เมื่อสิ้นหวัง
คิดถึงเพื่อน ทุกครั้ง นั่งมองดาว
12 กรกฎาคม 2555 20:51 น.
ประภัสสุทธ
๏ เขียวเขียว แทงหน่อน้อย ก่อกอข้าว
ดินหนุ่ม น้ำเนื้อสาว เลี้ยงข้าวเขียว
ลมหล่อ รินเบาเบา ใบแหลมเรียว
ระบัด โบกนิดเดียว กระเพื่อมนาน
๏ หอมหอม ระรวยกลิ่น ระโรยฝัน
ดอกดอม ทุกเม็ดพันธุ์ ดอมกลีบก้าน
ข้าวพันธุ์ บริสุทธิ์ ผุดผ่องลาน
ข้าวนา พันธุ์พื้นบ้าน บานตะไท
๏ บัดนี้ ข้าวในนา ใช่นาข้าว
ดินหนุ่ม น้ำเนื้อสาว ไม่สดใส
ลมหล่อ กระพือพัด กัดฉีกใบ
ดิน-ป่า นา-น้ำ-ใจ ใส่เคมี
๏ กระทบ กระเทือนผล ส่งสะท้อน
มดแดง แมงกระชอน มุดดินหนี
ดิน-ป่า นา-น้ำ-คน โดนย่ำยี
ใครเล่า ? อิ่มอ้วนพี จากนาข้าว
๏ ตามี ยายบุญมา บ้านนาแล้ง ?
ลุงแสง ลูกทิดสี คุ้มบัวขาว ?
เจ๊กกี่ เศรษฐีใหญ่ จมูกยาว ?
นายทุน โรงสีข้าว หรือคนใด ?
๏ ชาวนา ยังหากิน จากนาข้าว
ปากกัด ฝน-ร้อน-หนาว ยังคราดไถ
ไม่มี สังกัดผล-ประโยชน์ใด
มีแต่ จิตหัวใจ ไร้ทางสู้
๏ ถูกปรับ สลับพันธุ์ รองรับสาร
เคมี คืออาหาร รับรสรู้
จากข้าว กอเหล่าบรรพ์ ย่าตาปู่
เป็นข้าว เฝ้าเลี้ยงดู ด้วยเคมี
๏ กำกำ ขย้ำร่วง ล้วงโปรยหว่าน
เคมี เม็ดหวานหวาน ร้านเศรษฐี
สิบหก ยี่สิบ-ศูนย์ งอกงามดี
สิบห้า สิบห้า-สี่ บำรุงใบ
๏ งดงาม ? ใช่เฉพาะ จงเจาะข้าว
หนุ่มสาว เด็ก-คนแก่ แลคนไหน
เบาหวาน ความดันเลือด เหือดหัวใจ
สาเหตุ อาเพศภัย ในเคมี
๏ เลือกเถิด เชิญเลือกทำ ย้ำความคิด
ผู้กิน ผู้ผลิต สิทธิ์เต็มที่
ทำ-กิน อินทรีย์ข้าว หรือเคมี
นาข้าว กล่าวยินดี ผู้เลือกทำ
๏ เปิบข้าว ทุกคราวคำ ขมขื่นลิ้น
เหงื่อกู ที่สูกิน เฝ้าตอกย้ำ
เงินกู แลกปุ๋ยสู จงกอบกำ
ฟ้าดิน จะแจ้งจำ เรื่องจัญไร
Calendar
Lovers
12 คน เลิฟประภัสสุทธ
หน้าส่วนตัว
2250
