เธอก้าวเดินเข้ามาแล้วบอกลา เธอร้องขอฉันเก็บของแล้วหายหนี เธอทำไมเป็นอย่างนี้นะคนดี เธอคงเห็นที่ผ่านมาฉันมันเลว ไม่เป็นไรโอกาสของผู้แพ้ จะแน่วแน่เดินต่อไม่ถอยหนี จะนำพาความปวดร้าวร่ายกวี ให้คนที่จากลาได้ลองฟัง ฉันเก็บเธอจากนรกแห่งสวะ ฉันสอนคละเลวชั่วให้มีศรี ฉันร่ายเวทย์สอนเธอแต่สิ่งดี ด้วยใจนี้มีให้เธอเพียงผู้เดียว พอกันทีนะเราสองที่ว่ารัก เรื่องร้ายนักเป็นครูให้สั่งสอน จะเริ่มต้นรักตัวเองดั่งบทกลอน คงไม่วอนเธอกลับให้เกียรติทราม
หน้าส่วนตัว
738
