ใครมาล้อตอแยอย่าแลเหลียว จงกลมเกลียวกันบัณฑิตจิตกุศล คำนินทาด่าทอของทรชน อย่ากังวลว้าวุ่นคิดขุ่นใจ พิกุลแก้วยังเป็นแก้วที่แวววับ กระจ่างจับตาเพื่อนเหมือนสุริย์ใส หนุ่มอุดรเห็นนางต่างอาลัย จักใคร่ได้มาเป็นมิตรชิดกายา เป็นสตรีมีศักดิ์รักสุจริต พูดทำคิดตรึกตรองต้องธรรมหนา แม้นพูดชอบกอปร์บุญกรุณา จักนำพาคนรักปักใจปอง ถ้าพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร วิบากติดเช้าค่ำกรรมสนอง ไม่มีใครปรารถนาพาเคีงครอง ต้องขัดข้องเหว่ว้าอุราตรอม