28 กันยายน 2552 15:32 น.
ปติ ตันขุนทด
***สัมมาทิฏฐิแท้ ปฐมมรรค
เป็นบทนำประจักษ์ สว่างจ้า
เห็นชอบดั่งใจภักดิ์ คงมั่น
นำสู่นิพพานหล้า ผ่องพ้นโลกีย์
***สัมมาสังกัปป์ป้อง จิตเขลา
ยืนนั่งเดินดูเอา จิตรู้
คิดพูดอย่าดูเบา บุญส่ง
ละบ่วงบาปทนสู้ สิ่งเร้าโลโภ
***สัมม์วาจากล่าวอ้าง กุศล
พูดแต่ดีกับคน ทุกผู้
พูดชอบดั่งมนต์ดล ใจชื่น
ทุกส่ำสัตว์เสพรู้ อิ่มแท้คำงาม
***สัมม์กัมมันตะต้อง ตรงเต็ม
ทำแต่บุญสุนทร์เอม อิ่มท้อง
ละโลภล่วงเลาะเล็ม สินอื่น
หาใส่ตัวถูกต้อง เช่นเชื้ออรหันต์
***สัมม์อาชีวะไว้ เป็นสุข
ชีพไป่แปรเป็นทุกข์ บาปได้
อาชีพที่เข็ญขุก ละล่วง
กินอิ่มสุจริตไว้ ขุ่นข้องเคืองหาย
***สัมม์วายามะนั้น ครองคง
สืบกิจสำเร็จลง ผ่องหน้า
เพียรละสิ่งปรุงหลง บาปบ่วง
เพลินแต่ภาวนากล้า ล่วงพ้นกามคุณ
***สัมมาสติตั้ง เต็มกาล
พิศเพ่งไตรลักษณ์ญาณ เชี่ยวแท้
วิปัสส่งสำราญ ปีติ
รู้เท่าทันอาจแก้ ชั่วช้ากิจกรม
***สัมมาสมาธิล้ำ โลกา
สานสู่ทางโสดา เด่นผู้
เป็นแนวเนื่องมรคา โกกุตร์
เต็มเปี่ยมเป็นยอดรู้ เช่นชั้นอริย์ชน
28 กันยายน 2552 08:22 น.
ปติ ตันขุนทด
โคลง "อนงค์นาง"
พระพุทธผุดผ่องพ้น ผองพาล
ดับซึ่งกิเลสมาร แม่นแท้
เบิกสัตว์ล่วงสงสาร สามโลก
สุขร่มเย็นยืนแล้ ท่านชี้นิพพาน
พระธรรมเจิดแจ่มแจ้ง ในจิต
นำแก่นสารชีวิต ผ่องหล้า
ตัวตนแก่ตายติด ตามทั่ว
เดินมุ่งสายกลางกล้า ล่วงพ้นทุกข์ภัย
พระสงฆ์เป็นดั่งพื้น ผืนนา
คือที่ทายกมา แต่งสร้าง
ปลูกบุญทั่วอาณา นับเนื่อง
สืบส่ำธรรมสัจจ์อ้าง ทั่วทั้งวินัย
อนงค์นางนุชแน่งน้อย เนานวล
เติมแต่งศีลชินชวน สู่ฟ้า
ภาวนาเนื่องนานครวญ ดับชั่ว
เห็นแจ่มทุกข์แบบบ้า ฆ่าสิ้นพบศานติ์
บาปตนเต็มตื่มแต้ม กรรมเวร
โฉดชั่วชนเฉกเดน ต่ำใต้
กลับตัวเลี่ยงเหลวเลน ลึกหล่ม นรกนา
เห็นแก่สุขสวรรค์ไซร้ พี่สร้างทานศีล
27 กันยายน 2552 19:09 น.
ปติ ตันขุนทด
***ตำนานรักบ้านฮ่างต่ำ***
คิดฮ่างต่ำรำพึงคนึงหวน
ละอายจิตคิดไว้ไม่คู่ควร
เคยหลงนวลเสียงนางนักร้องงาม
จากเจ้ามาห้าปีมีปุจฉา
จบปริญญาหรือไม่ห่วงใยถาม
กลัวเสี่ยใหญ่ใจถึงดึงดองกาม
จะเสียนามเสื่อมนวลที่ควรชม
หวังเจ้าใหญ่ยิ่งยศปรากฎเกียรติ
สิ้นเสนียดเสพสนานสนุกสนม
ไม่เจอะโจรจ้องจับลงอาจม
คนนิยมสุพิศจริตเจริญ
คงงานดีมีเงินเจริญลาภ
ละบ่วงบาปเบิกบุญอุ่นสรรเสริญ
พบคู่ครองเคียงเทียบเพรียบพร้อมเพลิน
เกี่ยวกันเดินสุจริตทุกทิศเอยฯ
27 กันยายน 2552 14:08 น.
ปติ ตันขุนทด
***ระเริงฝัน***
โอ้ดึกดื่นดาวเดือนก็เคลื่อนคล้อย
ฝันถึงคู่เคียงหวังตั้งตาคอย
ดูเลื่อนลอยลาลับกลับกลอกเกลียว
คิดอยู่ครองเคียงข้างฟังเสียงอ้อน
คิดอยู่ซ้อนซึมซับซบทรวงเสียว
คิดดื่มด่ำดมดอมดอกดวงเดียว
เลิกลดเลี้ยวหลอนหลอกหลบลาเลย
คิดเชยชิดชมชู้เช่นชาวชั้น
สาวสวรรค์วังสวาทวาดเสวย
โอบอกอิงเอื้อนอ้อนอบอุ่นเอย
เคียงเขนยคนึงแนบขนานนอน
คิดจูบจุ่มแจ้งแจงเจ้าจอมจิต
บุกเบี่ยงบิดเบนบึ่งถึงบึงบ่อน
ติดตรึงตรงตรอกเต้าเต่มเต็มตอน
คระครึ้นคลอนโคลงเคล้าเคลื่อนคลุกคลอง
คิดสยบสยุมหยิกสยายยอก
โยกย้อนหยอกยุ่งเหยิงยันผยอง
ทอดทาบทับทั่วทั้งท้องทุ่งทอง
หนั่นเนื่องนองนิจถนอมน้องเนานาน
ตื่นตระหนกผกผันพลันฝันตื่น
อกสะอื้นอาลัยในสนาน
คิดเมื่อไรจะได้ดอกดวงมาลย์
มาสมานสานแอบแนบนิทราฯ
27 กันยายน 2552 13:05 น.
ปติ ตันขุนทด
***ตำนานรักภูเก็ต***
ตำนานรักภูเก็ตสะกดไว้
ทองภูเก็ตเพชรโคราชนิราศไกล
ขีดเขียนให้เขมจิราต่างหน้ากัน
เขมจิรายาจิตสนิทถนอม
ยักอยู่อ้อมอกใครที่ไหนนั่น
อันอกพี่นี้ก็อุ่นละมุนครัน
ไยน้องนั้นเมินหมางลาร้างไกล
โอ้กระไรใจจืดไม่ยืดยง
ไม่ดำรงดังอาทิตย์สถิตใกล้
กับจันทราคู่ขวัญดั้นโลกัย
ตราบสิ้นไร้ลมฟว้าสุธาธาร
หรือติว่าพี่จนคนแย่ยาก
มิอาจฝากฝังรักอัครฐาน
กลัวอับอายเพื่อนพงศ์วงศ์สันธาน
จึงคิดอ่านอิงอื่นชื่นอารมณ์
เขาร่ำรวยสวยศักดิ์งามประเสริฐ
ช่วยชักเชิดชูวงศ์ประสงค์สม
ผละผลักพี่ผ่ายผอมตายตรอมาตรม
จะสิ้นลมแล้วหนอขอลาเอยฯ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
หน้าส่วนตัว
1477
