9 ตุลาคม 2552 18:53 น.
ปติ ตันขุนทด
สุพรรณเมืองเก่าย้อน ยาวนาน
ในที่พงศาวดาร กล่าวไว้
ชนสยามแต่เพรงกาล เป็นอยู่
วงศ์อู่ทองเยือนย้าย เคลื่อนสร้างอยุธยา
เคยอาศัยท่าช้าง เดิมบาง
บวชอยู่ครองศีลปาง ก่อนนั้น
สามเดือนบ่หมองหมาง บุญบ่ม
ครูพ่อสุบินปั้น ชุ่มเชื้อนิพพาน
บรรหาญนามนี่นี้ ศิลป์อาช
เป็นเยี่ยมสมศิลป์ศาสตรื แจ่มค้า
นายกเอี่ยมสะอาด บุญส่ง
ราชแต่งยกสมหน้า ท่านนั้นสวยสรรพ์
งามสุพรรณทุ่งข้าว รวงทอง
ชนห่มศีลธรรมครอง ค่ำเช้า
บุญทานท่านเนืองนอง นำส่ง
กรวดแบ่งอุทิศเจ้า ต่ำใต้ถึงผี
วรรณคดีค่าล้ำ ขุนแผน
ครองคู่พิมแพงแฟน เลื่อนร้าง
ลมลวงเล่ห์เลวแสน ชายเพื่อน
คนชั่วนามขุนช้าง ใส่ไคล้แตกกัน
มันลือแผนว่าสิ้น ในทัพ
พิมบ่ลืมรอรับ เพื่อนแก้ว
มีโพธิ์เสี่ยงทายกลับ ตายบ่ง
แผนพี่ลาลับแล้ว ร่ำไห้โหยหา
แผนกลับมาเกี่ยวก้อย ลาวทอง
พิมยิ่งอารมณ์หมอง หม่นค้าง
ลายงอนแม่พูนพอง สุดข่ม
ลาร่วมหอขุนช้าง ขุ่นเศร้าเสียใจ
วรรณคดีแต่งไว้ อมตะ
เป็นหมู่กลอนขานคะ เจื่อยไจ้
ชาวกวีท่านสานสะ สวยแจ่ม
ชวนอ่านเอมรสไล้ อิ่มปลื้มวรรณศิลป์
ยินยลวัดป่าแก้ว เลไลย์
หลวงพ่อโตงามใส เปล่งหน้า
ศรัทธาแต่เมืองไกล ชมชื่น
มาเยี่ยมกราบนานช้า อิ่มปลื้มฤทัย
สุพรรณชนชื่อก้อง เกียรติไกล
คนชื่อสุรพลชัย เอ่ยอ้าง
นักเลงแต่งกลอนไว สนุกเนื่อง
ตายแต่นามยังค้าง เพื่อนพ้องแฟนเพลง
ศิลปินคนเก่งก้าน สุพรรณ
เสียงแจ่มจับใจฉัน เรื่อยรี้
รอยไถเปลี่ยนแปรผัน เพลงเก่า
ยังชื่นนานมนัสนี้ หย่อมย้ำยืนยาว
สาวสวนแตงแห่งฟ้า สุพรรณ
งามดั่งวันเพ็ญจันทร์ แจ่มแจ้ง
แตงใดบ่เทียมทัน แตงบ่ม
เชิญอิ่มชิมแตงแล้ง นิ่มเนื้อกินหวาน
อีแซวเพลงคู่บ้าน นานมา
มีชื่อในตำรา เล่นร้อง
ขวัญจิตแม่อาสา สืบต่อ
ชนแห่งสุพรรณต้อง ห่มไว้เป็นศรี
อนุสรณ์ดอนเด่นฟ้า เจดีย์
สาหร่ายหนองชลธี ชื่อก้อง
นเรศวร์ฆ่าไพรี อุปราช
มวลม่านแตกทัพร้อง ห่มไห้คืนเมือง
9 ตุลาคม 2552 12:49 น.
ปติ ตันขุนทด
***แก่แล้วมิมีนะอะไรดี
ลาสาวน้อยโลกนี้หมายสวรรค์
ปองสุรางค์นางฟ้าดุสิตวรรณ
แต่บุญนั้นต่ำตกนรกเอย
8 ตุลาคม 2552 19:23 น.
ปติ ตันขุนทด
คนึงคิดครั้งเป็นครูบ้านห้วยขอน
ในด้าวดงแดนป่าพนาดอน
แล้วจากจรลามาซาวห้าปี
ศกสองห้าสองหกตกทุกขา
เทวดาพาจรร้อนราศี
ก่อนเคยอยู่ทุ่งโฮ้งพงศ์พวนพี
จรลีขอออกทุ่งโฮ้งมา
อยากอยู่ยากเยี่ยมยลชนบท
จึงเลี้ยวลดลีลาสตามปรารถนา
ลาเมืองแพร่แห่ระเบิดเถิดเทิงมา
เข้าอาณาเมืองสองของเพื่อนแพง
ได้พานพบยุพินกินเรศ
สาวพิเศษสวยเสริญเกินตบแต่ง
สะอาดเอี่ยมสำอางดั่งจำแลง
จากฟ้าแจ้งสู่โลกาสากลไกล
จึงแจ้งจิตจำนงปลงใจรัก
ยุพินพักตร์ผ่องพิมพ์ยิ้มยั่วให้
มิตอบรักตอบหลีกปลีกตัวไป
พี่ดั่งไฟสุมขอนร้อนอุรา
รำพึงคิดคาดไว้จะได้แต่ง
แต่ก็แล้งเลือนลับอับวาสนา
ต้องกลับหลังยังทุ่งโฮ้งไห้โห่งมา
สมน้ำหน้าเขามีคู่อยู่ก่อนแล้ว
อาลัยรักหักใจไว้กว่าปี
จึงมามีศรีสุรางค์เป็นนางแก้ว
ขายแคบหมูอยู่กาดไม่คลาดแคล้ว
จีบเจื่อยแจ้วสาวเจ้าเย้ายวนใจ
ได้คบหาถึงเรือนเหมือนดั่งญาติ
แม่น้องนาถให้ดื่มเหล้าเราบอกไม่
แม่เธอเคืองเราต้องขืนกลืนเหล้าไป
เอ๊ะไฉนดื่มแก้วเดียวเปรี้ยวปากเพ้อ
พูดรำพันถึงรักจักมาขอ
แต่ต้องรอรวมทรัพย์นับเสนอ
แม้นได้สักสองแสนไม่แย่นเย้อ
จะแต่งเธอเข้าห้องครองรักแรง
แต่อาภัพอับจนทนประหยัด
อัตคัดขื่นขมขย่มแหยง
เหน็ดเหนื่อยหนาราคาค่าชีพแพง
ต้องโรยแรงรอไว้ให้ใหญ่ยุทธ
เก็บสินซื้อสร้อยทองได้สองบาท
ใส่คอคาดคล้องไว้ดูใสสุทธิ์
แถมบ่าทองเข็มขัดหัวเป็นครุฑ
เด่นสะดุดดังท้าวเจ้าพระยา
ย้ายมายังเมธังกราวาส
ต้องนิราศสุรางค์เล่ห์เสน่หา
ห่างเหินกันนานเนิ่นเกินเวลา
สุรางค์หล้าหลีกแต่งแจ้งจบเอยฯ
8 ตุลาคม 2552 07:54 น.
ปติ ตันขุนทด
***ชัยภูมิภพป่าไม้ ดินดี
งามทุ่งกระเจียวสี แจ่มเอื้อง
เทพสถิตที่เขียวขจี เกษตรสิ่ง
ชนก่อกิจกระเตื้อง ตื่นเช้าเอาการ
***บำเหน็จณรงค์ชื่อนี้ อำเภอ
เดิมว่าบึงชวนเนอ พี่น้อง
นามมาเปลี่ยนนะเออ บอกบ่ง
เขาเล่ากันสอดคล้อง เอ่ยอ้างวีรกรรม
***นายอำเภอหนึ่งนั้น นามณรงค์
คนเก่งกระพันยง ต่อสู้
พวกโจรเผ่าพาลพงศ์ จับจ่อ
ยิงบ่ตายเขารู้ เลี่ยมไม้เสียบทวาร
***ราชการท่านให้ ความชอบ
ผันชื่อณรงค์ครอบ หมู่บ้าน
บำเหน็จแก่คนกอปร์ กรรมเด่น
ตายแต่นามยังสร้าน แซ่ซ้องสดุดี
***มีเพลงเพราะแต่งไว้ ชัยภูมิ
เขาว่าดอกบัวตูม เต่งตั้ง
สาวนางช่างเป็นปูม ปิดปลั่ง
ชวนเหนี่ยวนอนรึงรั้ง ภู่ผึ้งฝากตาย
***ตาดโตนธารซ่าซึ้ง กระเซ็น
ตกแต่เขาโขดเย็น ชุ่มชื้น
ชาวชนเที่ยวอาบเห็น มากหมู่
เริงเล่นกันครึกครื้น น่าร้อนสงกรานต์
***พญาแลคนแต่งบ้าน แปงเมือง
แลรุ่งชัยภูมิเรือง ร่มเกล้า
ภักดีท่านนามเนือง คุณเนื่อง นานนา
บุญส่งอนุสรณ์ท้าว ท่านผู้บริบาล
8 ตุลาคม 2552 07:39 น.
ปติ ตันขุนทด
***ทวารวดีเก่าสร้าง สืบสาน
ยินแต่ตามตำนาน แต่งไว้
นครปฐมที่ศรีสถาน พุทธส่อง
ภูมิแผ่นสุวรรณไท้ ท่านน้อมนอบสงฆ์
**ธรรมจักรหินบ่งชี้ รอยธรรม
อโศกส่งพระประจำ แจ่มพื้น
พระโสณท่านพลีกรรม เผยแผ่ พุทธนา
ชนทั่วธรณีพื้น แน่นน้อมรัตน์ตรัย
***ปฐมเจดีย์ใหญ่เพี้ยง เขาเขิน
เงยเพ่งพิศตาเพลิน ท่องฟ้า
สูงเกินกว่าเขาเหิน บินข่ม
เห็นแจ่มพระธาตุจ้า สว่างล้ำอัศจรรย์
**วัดเสนหาแห่งห้อง วิหาร
เคยอยู่สุขสำราญ ก่อนนั้น
พระเจติยาจารย์ ปางเมื่อ ยังนา
ปกแผ่บาลีปั้น บ่มเลี้ยงพระเปรียญ
***พญาพานเก่งกล้า การณรงค์
กรรมแต่งตามประสงค์ เก่าครั้ง
กุมารซึ่งปลิดปลง ชีพหนึ่ง
ฟันบั่นบนคอช้าง แม่นไท้บิดา
***นางเทวีเมื่อครั้ง คลอดลูก
พานก่อแผลเป็นปลูก เด่นหน้า
โหรทายแม่นจริงถูก ฆ่าพ่อ กงนา
ลอยแพส่งลูกหล้า ล่องน้ำตามกรรม
***ยายหอมเก็บห่มเลี้ยง จนโต
เติบใหญ่เป็นพาโล แกร่งท้า
ชิงเมืองพ่อโมโห ตีต่อ
ลูกฆ่าพญากงกล้า แต่ล้วนกรรมเวร
***กุมารมืดบ่เว้น ยายหอม
ลืมแม่คนทานออม อุ่นเลี้ยง
คิดเห็นว่ายามยอม เมามั่ว
จับฆ่าโคตรหมดเกลี้ยง ชั่วช้าพานพาล
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
หน้าส่วนตัว
1803
