12 กันยายน 2549 10:13 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
กันยาสิบเอ็ดร้อน.........เป็นไฟ
กระหน่ำลุกลามไป.........ติดเชื้อ
เรือบินดิ่งจากไกล.........ชนตึก
ถล่มครึนเลือดเนื้อ.........หลั่งล้นปฐพี
กระเสือกระสนร้อง.........คร่ำครวญ
หาช่องทางขบวน.........เพื่อลี้
หลายคนดิ่งเป็นพรวน........ตายเปล่า
กราววิ่งพลางมือชี้.........อนาถแท้โลกา
หายนะบ่าล้น.........นคร
แตกตื่นกันสลอน.........ทั่วแคว้น
ประเทศต่างขจร.........ขจายข่าว
อเมริกาเคียดแค้น.........เครื่องขึ้นเหินทะยาน
มิอาจหยุดอยู่ยั้ง.........ฉิบหาย
สูญเสียชีพมากมาย.........ศกนั้น
อันการก่อการร้าย.........กรรมก่อ
เป็นผลอีกฝ่ายปั้น.........ทวงแค้นด้วยศาสตราฯ
................................
บ้านวรรกรรมคนตัวเล็ก
๑๑ กันยายน ๒๕๔๙
11 กันยายน 2549 12:39 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
การห่วงใยในวันอันผ่านพ้น
ระหว่างคนผูกพันสำคัญยิ่ง
เหมือนประคองสองใจให้แอบอิง
จิตพักพิงยิ่งให้ใจผูกพัน
จะอยู่ใกล้ไกลห่างต่างถิ่นที่
หากยังมีห่วยใยใส่ใจมั่น
กาลเวลาผ่านไปแบ่งใจปัน
ก็มีกันเรื่อยไปไม่เปลี่ยนแปลง
--------------------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๑ กันยายน ๒๕๔๙
1 กันยายน 2549 12:50 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ตื่นแต่เช้าอากาศเย็นดีด้วย
วันนี้ซวยกันตรึมฟ้าคลึ้มฝน
คนทำงานเช้าสายหน่ายชอบกล
แต่ต้องทนทำไปไม่อาจลา
คนจะไปไกลเมืองเรื่องยุ่งหน่อย
ทั้งตัวเล็กเด็กน้อยต่างคอยท่า
ต้องรอรถจดจ่อต่อมรรคา
เมื่อรถมาคงได้ออกไปกัน
คนอยู่บ้านชานเรือนเหมือนได้ที่
ต่ออีกทีหลับสบายดังใจฝัน
อยู่ใต้ฟ้าน่ากลัวฝนรั่วนั้น
ตกทุกวันนั่นแย่พ่อแม่เอย
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑ สิงหาคม ๒๕๔๙