10 สิงหาคม 2549 11:44 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
พอพบเห็นเป็นไปในวันนี้
รู้สึกดีจากจิตเมื่อคิดถึง
ค่อยเปลี่ยนปรับรับสู้อยู่รำพึง
ดวงใจหนึ่งพึ่งพิงอิงกำลัง
ขอเป็นแรงแห่งใจให้ก้าวย่าง
ตามแนวทางที่เป็นเช่นใจหวัง
แม้จะถึงกึ่งฝันนั่นก็ยัง
ควรจะตั้งวางใจไว้เรียนรู้
แม้จะเหนื่อยเมื่อยล้าแสนสาหัส
ก็ต้องกัดฟันต่อท้อแท้อยู่
จำเป็นต้องลองลุกปลูกใจดู
เพื่อต่อสู้ชูใจในเวลา
ก้าวต่อนะอย่าหยุดสะดุดบ้าง
ก็ก้าวย่างอย่างผู้สู้ปัญหา
อุปสรรคหลากหลายในมรรคา
เหมือนปุจฉาว่าเราจะเอาไง
--------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๙ สิงหาคม ๒๕๔๙
8 สิงหาคม 2549 19:15 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
บอกพี่สิที่รัก...เรื่องหนักอก
อย่าตระหนกตกใจขอให้เอ๋ย
มีสิ่งใดไขออกบอกมาเลย
ขอทรามเชยเอ่ยเอื้อนสู่เรือนใจ
ยินดีพร้อมยอมฟังทุกอย่างแล้ว
มิใช่หลอกบอกมาอย่าหุนหัน
พร้อมพูดคุยคุ้ยเรื่องเขื่องบางบรรพ์
ทุกสิ่งอันวันนี้พี่ยอมเธอ
ขอเพียงเราเข้าใจในความคิด
ถูกหรือผิดหันหน้ามาเสนอ
คุยกันได้ใฝ่เฝ้าเราพบเจอ
พร่ำเสมอเจอเหตุใดให้พูดจา
ทุกเพลาคราเห็นเนื้อเย็นเศร้า
พี่พลอยเหงาเคล้าทุกข์ไร้สุขร่า
เหมือนหนึ่งเป็นเช่นเดียวเกี่ยวชะตา
มีปัญหายาใจโปรดไขความ
แม้จะไม่ใช่ผู้รู้ทุกอย่าง
ทุกก้าวย่างห่างไกลเฝ้าใฝ่ถาม
แม้มีสุขทุกข์คละพยายาม
ห่วงคนงามทรามวัยสุดใจมี
เผยวาจามาสิ...สุดที่รัก
เรื่องหน่วงหนักจักคลายมลายหนี
แม้ไกลห่างร่างกาย-ฝ่ายฤดี
สองเรานี้มีกันทุกวันเวลา
------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๙ สิงหาคม ๒๕๔๙
8 สิงหาคม 2549 04:43 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ทุกเช้าค่ำพร่ำสั่งทั้งกล่าวสอน
เฝ้าอาทรป้อนรักสลักมั่น
ทนเหนื่อยยากตรากตรำทำไมกัน
เจ็บไข้สั่นหวั่นไหวไม่ตัดรอน
ลูกพลาดพลั้งครั้งก่อนย้อนให้คิด
มัวแต่ติดมิตรผองพ้องสลอน
ทุกสิ่งสรรพนับวันจะบั่นทอน
ข่าวขจรบ่อนทำลายร้ายเหลือทน
ลูกรู้ไหมใจแม่แย่แทบคลั่ง
ข่าวประดังทั้งใกล้ไกลใจหมองหม่น
เขากล่าวหาด่าเยี่ยงสัตว์มิดัดตน
ติดเหล้าจนเมามายใครระอา
บ้างบอกเล่าช้ำค่ำย้ำตอกเจ็บ
ให้ใจเจ็บเหน็บซ้ำประณามว่า
ผีพนันมันสิงสู่อยู่กายา
หมดราคาค่าคนทนรับฟัง
เคยรู้ไหมใครเจ็บถูกเหน็บลึก
เคยรู้สึกนึกถึงสักครึ่งหวัง
เคยไตร่ตรองผองกรรมทำภินท์พัง
คนข้างหลังหลั่งน้ำตามารดาเอง
แม่เคยสอนวอนเจ้าให้เอาถ่าน
อย่าเกียจคร้านหมั่นเรียนเพียรให้เก่ง
เจ้ากลับทำตามใจใฝ่นักเลง
มิกลัวเกรงบาปกรรมจะตามทวง
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ สิงหาคม ๒๕๔๙
5 สิงหาคม 2549 06:40 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
คนเขาว่าอย่างไรแม่ไม่สน
ลูกของตนทนพร่ำและย้ำสอน
แสนเหนื่อยยากหนักหนาคราเดือนร้อน
ยังอาทรอ่อนโยนโอนไกวเปล
ลูกเติบใหญ่ในวันที่ผ่านล่วง
แม่ยังห่วงดวงใจไถลเถล
แม้โตแล้วแก้วจ๋าอย่าซัดเซ
หรือหักเหเรรวนป่วนสังคม
เขาประณามหยามเหยียบเปรียบเป็นสัตว์
ฟังแล้วชัดขัดหูสู้ใจข่ม
ลูกจะรู้บ้างไหมใจแม่ตรม
สุดระทมก้มหน้าละอายคน
แต่อย่างไรใจแม่แท้มั่นรัก
ใครจะทักหักอกจนโศกหม่น
ว่าลูกชั่วตัวแม่แย่ทุกข์ทน
น้ำตาหล่นจนใจแก้ไขทัน
ขอวอนลูกถูกผิดย้ำคิดบ้าง
อย่าเอาอย่างข้างชั่วมัวหมองนั่น
ทำผิดพลาดขาดยั้งฝั่งทางตัน
ยากกลับหันผันตนเป็นคนดี
แม้ทำคุณหนุนช่วยอำนวยมาก
ยังลำบากหากพลาดขาดราศี
เขาเหยียบย่ำซ้ำร้ายหมายชีวี
ฝากวจีบอกเจ้าเคล้าน้ำตา
-----------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๔๙
2 สิงหาคม 2549 01:03 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ลูกอีสานได้ดีก็มีมาก
ลูกอีสานลำบากตรากวิถี
ลูกอีสานซานซมข่มฤดี
ลูกอีสานวันนี้ควรตริตรอง
ลูกอีสานบ้านเกิดมิเลิศหรู
ลูกอีสานมีครูชูเชิดผอง
ลูกอีสานผ่านวัยไม่คะนอง
ลูกอีสานทั้งผองพี่น้องกัน
ลูกอีสานนานเนิ่นเผชิญโลก
ลูกอีสานทุกข์โศกวิโยคหวั่น
ลูกอีสานได้ดีสิแบ่งปัน
ลูกอีสานเรานั้นมิกั้นใคร
ลูกอีสานนานเนิ่นเหินห่างบ้าน
ลูกอีสานงานหนักมิผลักไส
ลูกอีสานวันนี้มิจัญไร
ลูกอีสานอย่าได้ขายชาติกิน
---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๔๙
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
หน้าส่วนตัว
1099
