23 มกราคม 2549 15:23 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
อัน "ความรักเรียกร้อง" มักพร่องรัก
แม้ตระหนักแต่ยากจักฝึกฝน
เพราะเมื่อรักย่อมปักใจยินยล
มอบกมลมอบกายให้ครอบครอง
แสดงจันทราฟากฟ้าราตรีนี้
มองไม่เห็นดอกคนดีฟ้าไม่ผ่อง
เป็นเดือนแรมแกมฝนฟ้าคะนอง
ดุจใจของบางคนสับสนเกิน
"การมีรักเพื่อให้" ฝืนใจนัก
อยากฟูมฟักเก็บไว้ไม่ห่างเหิน
ประคองเคียงข้างฝันร่วมกันเดิน
สู้เผชิญพร้อมเธอเสมอปราณ
ในโลกนี้มีอะไรสมใจบ้าง
ล้วนต้องร้างลาไกลวันล่วงผ่าน
ผู้ใฝ่รักสลักจิตบูชิตมาลย์
อวสานจบลงตรงน้ำตา
หากจะรักใครสักคนบนผืนโลก
มิให้โศกรักตนค้นศึกษา
แล้วรักผู้มอบให้ร่างกายมา
น้อมบูชามากยิ่งมิ่งมงคล
แต่หายากจักเห็นว่าเป็นหลัก
เห็นกระอักกระอ่วมรักปี้ป่น
เพราะหลงใหลไกลออกนอกจากตน
กระเสือกกระสนบ่นเพ้อเจอรักลวง
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๐ มกราคม ๒๕๔๙
18 มกราคม 2549 04:11 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
อุ่นอรุโณทัย
----------------
ถึงเมื่อยามเช้าตรู่อรุโณทัย
ฟ้าสดใสแดดส่องผ่องเจิดจ้า
ประหนึ่งความหม่นหมองนองน้ำตา
หากรู้ค่าจะเห็นประเด็นควร
อย่าแค่เพียงครวญคร่ำและร่ำไห้
จงตรองไตร่ตามตรึกระลึกหวน
ในโลกนี้มีมิมากหลากกระบวน
จงทบทวนหัดห้ามและปรามใจ
อย่าให้หลงพงอารมณ์จะจมปรัก
ดุจชะงักหลงพนาป่าลึกได้
หาทางออกมิเห็นประเด็นใด
สุดแก้ไขด้วยอับระดับปัญญา
ครูเคยสอนร้องไห้ตาใสสวย
ระวังด้วยการขยี้ทำตาพร่า
ทั้งบอบช้ำคล้ำหนักยากคืนมา
อีกระอาเพื่อนผองที่จ้องนวล
------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๖ มกราคม ๒๕๔๙