13 สิงหาคม 2549 19:50 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
แม้จากไปไกลตามารดาเจ้า
ยังใฝ่เฝ้าเว้าวอนคำสอนสู่
แม่และพ่อก่อเกื้อโอบเอื้อชู
ตั้งแต่อยู่ในเบาะจนเกาะเดิน
สอนด้วยคำสำเนียงเยี่ยงพรหมเทพ
อย่าส้องเสพสิ่งผิดจิตขาดเขิน
ควรน้อมนำธรรมะพาก้าวเดิน
หมั่นเผชิญอย่างผู้รู้เล่าเรียน
วันนี้แม่และพ่อก็ลาลับ
ไปไม่กลับนับวันผ่านพ้นเปลี่ยน
ทุกคำสอนย้อนระลึกตรึกวนเวียน
ลูกน้อมเศียรวันทาบูชาคุณ
ถึงวันแม่และวันพ่อลูกขอกราบ
ก้มเศียรราบบูชามารดาอุ่น
อีกบิดาข้านี้ที่การุณย์
ช่วยเกื้อหนุนจุนค้ำคำว่า คน
----------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๒ สิงหาคม ๒๕๔๙
เริ่มจาก ๑๒ สิงหาคมนี้ หวังใจว่า...
ทุกคนจะเป็นลูก-พ่อ-แม่ ที่ดีตลอดปีและตลอดไป
12 สิงหาคม 2549 10:51 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ฟังเธอเล่าข่าวสารการเป็นอยู่
สุดหดหู่สู้ไปเหมือนไร้ค่า
งานขัดข้องหมองจิตคิดระอา
มิรู้ว่าจะแก้ด้วยแง่ใด
โอ้ทรามวัยในฝันสุดหวั่นจิต
ค่อยค่อยคิดพิจารณาใหม่
ผู้ทุกข์หนักหลักลอยคอยงานไป
ยิ่งยากไร้ไม่มีที่พังพิง
เหนื่อยเอาการงานหนักพักผ่อนบ้าง
ค่อยหาทางอย่างผู้เรียนรู้ยิ่ง
อย่าหุนหันพลันด่วนควรประวิง
เอาแต่วิ่งเหนื่อยนะระวังตัว
ถ้าเรายังเข้มแข็งและแกร่งกล้า
จะจัดหาอะไรได้ถ้วนทั่ว
ถ้าหมดแรงแกร่งกล้าพาหม่นมัว
เหมือนเรือรั่วซ่อมแล้วค่อยแจวไกล
แทบทุกคนบนโลกมีโศกเศร้า
มีทุกเคล้าเช้าค่ำแทบร่ำไห้
แต่ต้องอยู่สู้ทนดิ้นรนไป
ตามวิสัยได้มาฟันฝ่าเดิน
อย่าฝืนแล่นเรือไปไม่ได้ซ่อม
มวยอ่อนซ้อมย้อมใจไปก็เขิน
เผลอถูกหมัดซัดหน้าเหนื่อยล้าเกิน
เรือเผชิญคลื่นทับอาจอับปาง
---------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๑ สิงหาคม ๒๕๔๙
10 สิงหาคม 2549 11:44 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
พอพบเห็นเป็นไปในวันนี้
รู้สึกดีจากจิตเมื่อคิดถึง
ค่อยเปลี่ยนปรับรับสู้อยู่รำพึง
ดวงใจหนึ่งพึ่งพิงอิงกำลัง
ขอเป็นแรงแห่งใจให้ก้าวย่าง
ตามแนวทางที่เป็นเช่นใจหวัง
แม้จะถึงกึ่งฝันนั่นก็ยัง
ควรจะตั้งวางใจไว้เรียนรู้
แม้จะเหนื่อยเมื่อยล้าแสนสาหัส
ก็ต้องกัดฟันต่อท้อแท้อยู่
จำเป็นต้องลองลุกปลูกใจดู
เพื่อต่อสู้ชูใจในเวลา
ก้าวต่อนะอย่าหยุดสะดุดบ้าง
ก็ก้าวย่างอย่างผู้สู้ปัญหา
อุปสรรคหลากหลายในมรรคา
เหมือนปุจฉาว่าเราจะเอาไง
--------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๙ สิงหาคม ๒๕๔๙
8 สิงหาคม 2549 19:15 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
บอกพี่สิที่รัก...เรื่องหนักอก
อย่าตระหนกตกใจขอให้เอ๋ย
มีสิ่งใดไขออกบอกมาเลย
ขอทรามเชยเอ่ยเอื้อนสู่เรือนใจ
ยินดีพร้อมยอมฟังทุกอย่างแล้ว
มิใช่หลอกบอกมาอย่าหุนหัน
พร้อมพูดคุยคุ้ยเรื่องเขื่องบางบรรพ์
ทุกสิ่งอันวันนี้พี่ยอมเธอ
ขอเพียงเราเข้าใจในความคิด
ถูกหรือผิดหันหน้ามาเสนอ
คุยกันได้ใฝ่เฝ้าเราพบเจอ
พร่ำเสมอเจอเหตุใดให้พูดจา
ทุกเพลาคราเห็นเนื้อเย็นเศร้า
พี่พลอยเหงาเคล้าทุกข์ไร้สุขร่า
เหมือนหนึ่งเป็นเช่นเดียวเกี่ยวชะตา
มีปัญหายาใจโปรดไขความ
แม้จะไม่ใช่ผู้รู้ทุกอย่าง
ทุกก้าวย่างห่างไกลเฝ้าใฝ่ถาม
แม้มีสุขทุกข์คละพยายาม
ห่วงคนงามทรามวัยสุดใจมี
เผยวาจามาสิ...สุดที่รัก
เรื่องหน่วงหนักจักคลายมลายหนี
แม้ไกลห่างร่างกาย-ฝ่ายฤดี
สองเรานี้มีกันทุกวันเวลา
------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๙ สิงหาคม ๒๕๔๙
8 สิงหาคม 2549 04:43 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ทุกเช้าค่ำพร่ำสั่งทั้งกล่าวสอน
เฝ้าอาทรป้อนรักสลักมั่น
ทนเหนื่อยยากตรากตรำทำไมกัน
เจ็บไข้สั่นหวั่นไหวไม่ตัดรอน
ลูกพลาดพลั้งครั้งก่อนย้อนให้คิด
มัวแต่ติดมิตรผองพ้องสลอน
ทุกสิ่งสรรพนับวันจะบั่นทอน
ข่าวขจรบ่อนทำลายร้ายเหลือทน
ลูกรู้ไหมใจแม่แย่แทบคลั่ง
ข่าวประดังทั้งใกล้ไกลใจหมองหม่น
เขากล่าวหาด่าเยี่ยงสัตว์มิดัดตน
ติดเหล้าจนเมามายใครระอา
บ้างบอกเล่าช้ำค่ำย้ำตอกเจ็บ
ให้ใจเจ็บเหน็บซ้ำประณามว่า
ผีพนันมันสิงสู่อยู่กายา
หมดราคาค่าคนทนรับฟัง
เคยรู้ไหมใครเจ็บถูกเหน็บลึก
เคยรู้สึกนึกถึงสักครึ่งหวัง
เคยไตร่ตรองผองกรรมทำภินท์พัง
คนข้างหลังหลั่งน้ำตามารดาเอง
แม่เคยสอนวอนเจ้าให้เอาถ่าน
อย่าเกียจคร้านหมั่นเรียนเพียรให้เก่ง
เจ้ากลับทำตามใจใฝ่นักเลง
มิกลัวเกรงบาปกรรมจะตามทวง
-------------------
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ สิงหาคม ๒๕๔๙