1 กุมภาพันธ์ 2554 06:40 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ผ่านปีเสือเหลียวหลังยังสะท้าน
เพราะเมืองบ้านระส่ำระสายหนัก
เข้าสู่ปีกระต่ายมิได้พัก
ยังตั้งหลักต่อสู้อยู่อย่างเดิม
ปีกระต่ายหมายจะกระโดดเล่น
ผ่านพ้นเวรภัยมายิ่มร่าเริ่ม
เพิ่งหนึ่งเดือนเคลื่อนผ่านพลันประเดิม
ต่า่งฮึกเหิมตั้งท่าประชันชิง
พักการเมืองเรื่องวุ่นมาครุ่นคิด
ด้วยดวงจิตเปิดรับสรรพสิ่ง
ธรรมชาติเกิดตายในความจริง
มิอาจวิ่งหนีขัดผลัดผ่อนปรน
พระเกจิอาจารย์สังขารดับ
ดารากลับบ้านเก่าโศกเศร้าหม่น
ทนายความมือดีที่พึ่งชน
มิอาจพ้นมรณาน่าเศร้าจัง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๓๑ มกราคม ๒๕๕๔
25 มกราคม 2554 02:48 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
อยากจะเขียนกลอนรักกระอักกระอ่วม
ไร้คนร่วมเรียงรักสมัคสมาน
อยากจะเขียนปรัชญาทิ้งมานาน
เดี๋ยวจะพาลผิดเพี้ยนที่เรียนมา
ขอเขียนกลอนตามใจไม่นานนัก
มีเพื่อนรักก่อนเก่าคราวศึกษา
กะจะแวะทักทายได้พูดจา
ตามประสาสหายในวันวาน
นานนานทีที่ว่างวางหน้าที่
ในฤดีคิดถึงจึงแวะผ่าน
ตัดสินใจเยี่ยมเพื่อนถึงเรือนชาน
ยื่นคำหวานต้อนรับประทับใจ
เพื่อนมาก็พอดีวันนี้นะ
มีธุระสำคัญหันขวักไขว่
มิรู้ฉันหันหน้าพึ่งพาใคร
สักพันพอมีไหมเดี๋ยวใช้คืน...?!?
จะทำไงดีเล่าเราก็ลืม
เพื่อนเคยยืมครั้งเก่าเรายังฝืน
ต้อนรับด้วยคาวหวานมิทันกลืน
เพื่อนกลับยื่นคำมาจะทำไง
ยืมสักพันบาทไทยพอให้นะ
แต่ธุระเพื่อนฉันพันดอลล์ได้
เพื่อนบอกว่าเพื่อนมาฟ้าเป็นใจ
เดี๋ยวคืนให้นะเพื่อนเราเพื่อนกัน...?!?
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๔ มกราคม ๒๕๕๔
19 มกราคม 2554 07:35 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
อาภัพรักหนักอกสะทกสะท้าน
ตามโบราณกล่าวไว้อย่าไห้โหย
ดีกว่าไม่รู้จักรักลมโชย
สายฝนโปรยผ่านไปให้คำนึง
เหมือนกับฟ้าหลังฝนคนอกหัก
อาจสะบักสะบอมตรอมใจหนึ่ง
ไม่นานนักหักอกยกรำพัง
รักซาบซึ้งจักมาฟ้าอำไพ
น้อยคนนักจักไม่เคยอกหัก
แม้สมัครภักดีมิหวั่นไหว
กษัตริยา-ยาจกน้ำตาตกใน
รักมีไว้ให้รู้ดูใจตน
ดูกมลตนแจ้งแทงตลอด
เคยมืดบอดจักเห็นเป็นเหตุผล
ความพลั้งพลาดอาจสอนใจแยบยล
รักอีกหนจะรู้ลู่ทางรัก
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๙ มกราคม ๒๕๕๔
16 มกราคม 2554 07:40 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
สวัสดีปีกระต่ายอย่าส่ายหน้า
ผ่านปีเสือสุดล้ากระต่ายเอ๋ย
ขอพักผ่อนหย่อนใจใช่ละเลย
ขอเอื้อนเอ่ยวาจามาทักทาย
เจ้าปีขาลนั่นเสือสุดเหลือโหด
เป็นปีโทษมนุษย์ทรุดมากหลาย
ทั้งไทยเทศเภทผองต้องล้มตาย
ล้วนมลายย่อยยับทับแผ่นดิน
เข้าสู่ปีกระต่ายให้สดชื่น
ยิ้มระรื่นแล่นโลดกระโดดดิ้น
กระโจนไกลไปหน้านามระบิล
ทุกท้องถิ่นยิ้มได้ใจชื่นบาน
สิ่งเลวร้ายผ่านไปในปีเก่า
เก็บงำเอาสิ่งงามตามสืบสาน
ถ่ายทอดต่อก่อชอบผ่านรอบกาล
ทุกเมืองบ้านยิ้มเนาะปีเถาะแล้ว
27 พฤศจิกายน 2553 03:04 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ธรรมดาหญิงชายที่หมายคู่
ควรตรองดูให้เหมาะเจาะอย่าฝืน
ทั้งนิสัยหน้าตาท่านั่งยืน
ทั้งลุกตื่นนอนหลับประคับประคอง
มิห่างไกลกันมากทั้งชายหญิง
ต่างพึ่งพิงอาศัยใจทั้งสอง
คนหนึ่งเล่นคนหนึ่งไม่ไม่สมปอง
เสริมสอดคล้องสองฝ่ายควรคล้ายกัน
หุ่นรูปร่างหน้าตาน่าเหมาะสม
ไม่ขื่นขมยามเรียงคู่เคียงมั่น
ไม่แตกต่างมากนักจักจาบัลย์
หากรูปพรรณต่างมากยากอยู่เคียง
มักพาให้ร้าวฉานกันเพราะต่าง
เดินออกห่างกันได้ไร้สุ้มเสียง
เกิดการเปรียบเทียบกันผ่านสำเนียง
อาจเอนเอียงทางใหม่ให้ร้าวราน
แม้นิสัยใจคอสำคัญนัก
จะต้องหนักแน่นไว้ไม่ฟุ้งซ่าน
เสมอต้นเสมอปลายไม่ลนลาน
จะคิดอ่านการใดต้องใคร่ครวญ
หากคนหนึ่งเข้าวัดจัดกุศล
แต่อีกคนเข้าบ่อนบ่อนจะป่วน
อีกคนเข้าคลับบาร์คราเพื่อนชวน
อีกคนง่วนกับงานจะบานปลาย
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๓