14 เมษายน 2551 14:31 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
วันสงกรานต์ผ่านมาวาระหนึ่ง
ล่วงลุถึงปีใหม่ของไทยผอง
เหมือนวันรวมญาติสาดน้ำนอง
ร่วมประคองสืบค่าวัฒนธรรม
ให้สนุกสุขสันต์วันมีใหม่
น้องพี่ไทยทั่วถิ่นรินให้ฉ่ำ
คนจากไกลได้เห็นเช่นเคยจำ
เล่นสาดน้ำน้ำใจส่งให้กัน
คิดและหวังสิ่งใดให้สมปรารถน์
สิ่งเคยคาดและหวังตั้งใจมั่น
พรประเสริฐเกิดมีต่อชีวัน
เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้ก้าวเดิน
เสร็จจากงานสงกรานต์วันปีใหม่
ย้อนกลับคืนสู่งานอย่าคร้านเขิน
สู้ต่อไปใจท้อก็ต้องเผชิญ
ต่างประเมินกำลังสร้างตนเอง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๓ เมษายน ๒๕๕๑
2 มีนาคม 2551 01:44 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ลมทะเลซัดสาดหาดทรายขาว
ฟ้าสกาวสดใสให้โลกสวย
สุริยาทอแสงแยงระรวย
คลื่นทะเลซัดสาดสะอาดตา
ลมทะเลแผ่วผิวปลิวลมล่อง
คิดถึงคราวเราสองประคองค่า
เดินเคียงคู่ชูชื่นรื่นอุรา
ยิ้มเริงร่าหยอกล้อฉอเลาะกัน
ลมทะเลพัดพริ้วปลิวผิวผ่าน
เราสนานสนุกไร้ทุกข์ผัน
อยากหยุดโลกใบนี้ที่ตรงนั้น
คืนและวันหยุดอยู่เราคู่เคียง
ลมทะเลพัดโบกโยกใจไหว
พาหัวใจระรื่นฉ่ำชื่นเสียง
คลื่นทะเลสาดซัดผลัดลำเลียง
ส่งสำเรียงธรรมชาติดาดาษชม
ลมทะเลไล้โลมลูบจูบผ่านผิว
พาใจหวิวเมื่อคราลาขืนข่ม
ด้วยคำนึงตรึงตราคราภิรมย์
คงระทมหากไปไกลต่างแดน
ลมทะเลเห่กล่อมถนอมขวัญ
ช่างเสกสรรให้เราเฝ้าหวงแหน
เห็นทะเลคราใดใจห่วงแฟน
เคยรักแน่นแนบทรวงห่วงยามไกล
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ มีนาคม ๒๕๕๑
19 กุมภาพันธ์ 2551 06:39 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เล่นกับเด็กเล็กน้อยค่อยหัดก้าว
ในเมื่อคราวเปลี่ยนแปลงแรงไฟฝัน
จากจุดสูงสุดหล้าสู่สามัญ
ผ่านคืนวันหลายปีที่ฝึกตน
วันนี้เป็นคุณครุผู้สอนเด็ก
ตัวเล็กเล็กเหมือนกันวันฝึกฝน
ต่างสอนเด็กสอนใจใฝ่กมล
ความเป็นคนยังอยู่สู้ต่อไป
เด็กฝรั่งมังค่าน่ารักอยู่
ฉลาดรู้และเรียนเพียงฝักใฝ่
แต่ความซนนั่นหนาอย่าบอกใคร
ทั้งร้องไห้จ้าละหวั่นสนั่นโรงเรียน
ก็ทำตัวกลมกลืนให้ลื่นไหล
เข้ากันได้กับเด็กตัวเล็กเปลี่ยน
จากภาวะครูไทยใจพากเพียร
ชีพหมุนเวียนสอนฝรั่งสักครั้งดู
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
11 มกราคม 2551 03:48 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เรื่องความรักมักมาให้จนตรอก
ยากจะบอกความจริงสิ่งทั้งหลาย
เมื่อมีรักมักมีเรื่องมากมาย
จะบรรยายให้ชัดติดขัดจริง
แม้จะหลีกอย่างไรก็ไม่พ้น
เมื่อกมลมีเธอเสมอมิ่ง
บอกกับใครไม่รักหากประวิง
จึงมินิ่งเฉยได้ไม่อาจพัก
"จะหักอื่นขืนหักก็จักได้
หักอาลัยนี้ไม่หลุดสุดจะหัก
สารพัดตัดขาดประหลาดนัก
แต่ตัดรักนี้ไม่ขาดประหลาดใจ"
คือคำกลอนสุนทรภู่ครูกลอนกล่าว
บอกเรื่องราวรักจริงที่ยิ่งใหญ่
จะเก่งกล้าสามารถอาจหาญใด
ก็หวั่นไหวเมื่อรักได้ปักลง
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑๐ มกราคม ๒๕๕๑
1 มกราคม 2551 08:51 น.
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
ร่วมสุขสันต์วันปีใหม่ในปีหนู
เริ่มเรียนรู้สิ่งใหม่ในวันผ่าน
คืนคล้อยเคลื่อนเตือนย้ำประสบการณ์
คือรอบกาลอายุลุล่วงเลย
มีสิ่งใดได้บ้างหว่างชีวิต
เพ่งพินิจดูหน่อยอย่าปล่อยเฉย
ใช่สนุกสุขสันต์วันชื่นเชย
ทุกข์เจ้าเอ๋ยยังรอเราต่อไป
เมื่อมีสุขทุกครั้งยั้งใจหน่อย
ทุกข์อาจคอยเบื้องหน้าอย่าเฉไฉ
มีสติตริตรองประคองใจ
ฝึกตนไว้ให้ดีปีใหม่มา
สุขเพียงข้ามคืนวันเทศกาลเข้า
จากนั้นเราต้องอยู่สู้ปัญหา
อาจพักกายใจบ้างบางเวลา
มีปัญญาใช้ด้วยช่วยระวัง
ขอเพื่อนสุขสดชื่นระรื่นเถิด
เมื่อก่อเกิดล้วนฝันเสกสรรค์ตั้ง
เพื่อสบสุขทุกข์ร้ายไม่มาบัง
ความมุ่งหวังอยู่ชื่นผ่านคืนวัน
ขอให้ชื่นคืนสุขสนุกเพื่อน
มิแชเชือนเตือนไว้ใจรังสรรค์
เมื่อมีเพื่อนเตือนก่อนสังวรกัน
ปีใหม่นั้นเพื่อนตายก็หลายคน
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๑ มกราคม ๒๕๕๑