15 กุมภาพันธ์ 2548 00:04 น.
บ้านรอจันทร์
วันวาเลนไทน์....รักน้องเสมอจ้ะ
วันนี้หรือคือวันอันแสนสุข
ถ้วนทั่วทุกหญิงชายที่ใฝ่ฝัน
ฝากชีวิตดวงหทัยให้แก่กัน
ถือเป็นวันแห่งรักสลักทรวง
พี่อยากบอกขวัญใจให้รู้ว่า
ทุกเวลารักมั่นจันทร์พี่หวง
ทุกนาทีมีแต่น้องที่ครองทรวง
ทุกคืนล่วงรักเพิ่มเติมเรื่อยมา
วอนเทพไทคุ้มครองน้องจันทร์เจ้า
อย่าหมองเศร้าน้องเอยจงหรรษา
พี่ห่างน้องห่างเพียงแต่กายา
ในอุราเราสนิทนิจนิรันดร์
สองดวงใจรักแสนแม้นไกลห่าง
ไม่จืดจางร้างไกลไปจากฝัน
วันแห่งความรักนี้ที่สำคัญ
เพราะด้วยจันทร์และพี่นี้ครองใจ
แม้นไม่มีดอกไม้มอบให้เจ้า
ใจรักเร้าไม่จางห่างไปไหน
น้องเอยจากตัวพี่ที่แสนไกล
ขอฝากใจมารับขวัญเจ้าจันทร์เพ็ญ
.....................................
*** อย่าน้อยใจนะ... ที่พี่ไม่อาจมาใกล้ชิดน้องได้เหมือนใครอื่นเขา...สักวัน..เราคงไม่ต้องห่างกันเช่นนี้อีกแล้วนะ..คนดี ***
1 กุมภาพันธ์ 2548 05:41 น.
บ้านรอจันทร์
ไม่อาจฝืนดวงใจมิให้รัก
ด้วยใจภักดิ์จริงแท้แต่แรกเห็น
คิดตัดใจจำจากยิ่งยากเย็น
เพราะน้องเป็นชีวิตและจิตใจ
เฝ้าแอบรักเก็บไว้ไม่กล้าเอ่ย
วันล่วงเลยยิ่งสมัครรักหลงไหล
มิอาจทนเก็บงำคำจากใจ
โปรดฟังไว้นะคนดี..พี่รักจันทร์
จากแรกเริ่มเราเป็นเช่นดังเพื่อน
ต้องคอยเตือนตนว่าอย่าใฝ่ฝัน
เพราะเราสองแสนไกลไปจากกัน
ที่รักนั้นจึงไม่รู้อยู่ในทรวง
แต่แล้วยิ่งนานไปหทัยพี่
ดังเกิดมีความคิดจิตแหนหวง
ไม่พบหน้าซึมเซาช่างเหงาทรวง
เกรงเขาควงคู่เจ้ายิ่งเศร้าใจ
จึงบอกขวัญหฤทัยให้รู้ว่า
เพราะแก้วตาชุบชีวีนี้สดใส
คำรักพี่เอ่ยจากปากและจากใจ
วอนน้องได้ตอบรักมาสักครา
จะเฝ้ารอเรื่อยไปไม่ว้าวุ่น
รักละมุนมิ่งมิตรขนิษฐา
หากน้องมอบรักให้ใจศรัทธา
พี่สัญญาถนอมไว้แนบใจเอย
.........................................