20 มกราคม 2548 06:34 น.
บ้านรอจันทร์
นานยิ่งกว่าท้องนทีมีน้ำใส
ฟ้ากว้างไกลมิอาจเทียบเปรียบคำขาน
หาดทรายขาวทอดไกลในผืนธาร
ยังไม่นานเท่าที่พี่นี้รักเธอ
พี่รักน้องเนิ่นนานแต่กาลก่อน
รักบังอรซื่อตรงมั่นคงเสมอ
ตั้งแต่ครั้งแรกเราได้พบเจอ
ไม่เคยเผลอปันใจไปจากกัน
จากคนไกลไกลห่างต่างแคว้นเขต
สุดประเทศแต่ใจเราใฝ่ฝัน
รอวันพบดังสัญญามีต่อกัน
ความหวังพลันพร่างพรายกลายเป็นจริง
ยิ่งได้พบยิ่งมั่นใจในรักเจ้า
ถึงต้องเศร้าจำร้างห่างน้องหญิง
หรือถูกคนมากมายหมายชังชิง
ด้วยรักจริงจะก้าวไปไม่ท้อเลย
....................................