31 มกราคม 2548 05:31 น.
บ้านรอจันทร์
การ์ดเอยแม้นบอกได้ วอนเจ้าให้บอกนวลนาง
ว่าพี่ที่ปลายทาง เฝ้าคิดถึงคนึงครวญ
ห่างไกลใจยิ่งห่วง พี่เศร้าทรวงสุดกำสรวล
อยากได้ใกล้เนื้อนวล ขวัญใจพี่ที่ครองใจ
หนึ่งวันที่ผ่านพ้น เจ้าหน้ามลน้องรู้ไหม
เนิ่นนานสักปานใด กับตัวพี่ที่รอคอย
ยามเช้าไม่เห็นหน้า ตื่นลืมตาเงียบเหงาหงอย
ยามบ่ายไม่วายคอย ทั้งที่รู้อยู่ห่างกัน
ค่ำแล้วอาทิตย์ตก มองดูนกยิ่งโศกศัลย์
นกยังคืนรังมัน ไม่เหมือนเราที่แรมรา
ยามดึกเดือนคล้อยต่ำ น้ำค้างพรำเฝ้าแลหา
ไม่เห็นขวัญชีวา น้ำตาพี่ก็พร่างพราย
เหนื่อยนักจึงพักผ่อน ล้มตัวนอนดั่งมุ่งหมาย
หลับตาหลับง่ายดาย แต่ใจนี้สิตรอมตรม
หนึ่งวันยังเพียงนี้ แล้วหนึ่งปีโอ้ขื่นขม
หนึ่งปีที่ระทม เหมือนดังสิ้นชีวาวาย
เก็บไว้แนบใจพี่ ตราบชีพนี้ดับสูญหาย
รักเจ้ามิรู้คลาย จนชั่วนิจนิรันดร
จะคอยด้วยความหวัง ด้วยพลังมิทอดถอน
ด้วยรักด้วยอาทร ด้วยคำนี้......สัญญา
แด่น้อง.................จันทร์กะพ้อ
27 มกราคม 2548 03:10 น.
บ้านรอจันทร์
ONLY YOU.... เพียงเธอ
เพียงเพราะน้องเท่านั้นแจ่มจันทร์เอ๋ย
โลกที่เคยเปี่ยมทุกข์ก็สุขสันต์
แม้นความมืดก็สว่างกระจ่างพลัน
ใจพี่พลันสุขนักเพราะรักเธอ
ดังชีวิตชีวาคืนมาสู่
รักชื่นชูชุบหทัยได้เสมอ
ดวงจิตพี่เปี่ยมรักมั่นฝันละเมอ
เพราะเพียงเธอเท่านี้ที่บูชา
ใครจะเปลี่ยนพี่ไปได้เช่นนี้
ชั่วชีวีมีเพียงขนิษฐา
เพราะความจริงด้วยรักมั่นเราสัญญา
เจ้าแก้วตาคือจุดหมายที่ปลายทาง
เพียงจับมือน้องเจ้าก็เข้าจิต
ขวัญชีวิตเปลี่ยนชีวีที่หม่นหมาง
ฝันเป็นจริงขึ้นได้เพราะนวลนาง
รักไม่จางหนึ่งนั้นเพียงจันทร์เอย
...................................................................................
ONLY YOU
Only you can make this world seem right.
Only you can make the darkness bright.
Only you and you alone can thrill me like you do
and fill my heart with love for only you.
Only you can make this change in me.
For its true, you are my destiny.
When you hold my hand,
I understand the magic that you do.
Youre my dream come true, my one and only you.
26 มกราคม 2548 03:12 น.
บ้านรอจันทร์
คำสัญญา... จนกว่าจะได้พบกัน
เสียงเพลงหวานพริ้วแผ่วแว่วมาสู่
เหมือนบอกผู้ที่เงียบเหงาเฝ้าคอยหา
ว่ารักนั้นยังติดตรึงตลอดมา
ถึงแม้นว่าสองร่างห่างกันไกล
จำได้มั่นพี่ยืนมองน้องลาจาก
แสนลำบากก้มหน้าน้ำตาไหล
สองมือน้องโบกอำลาอย่างอาลัย
สองดวงใจร่ำหวนครวญคำนึง
ได้พบน้องเหมือนฝันอันสูงส่ง
รักดำรงจากวจีที่พร่ำถึง
เอ่ยคำรักฝากสัญญารักตราตรึง
จริงใจจึงได้พบกันดังฝันมา
พาน้องเดินยามสายชมชายหาด
ทรายสะอาดหอมระรินกลิ่นเกศา
กุมมือน้องนุ่มละมุนอุ่นอุรา
กระซิบว่ารักเจ้าเท่าชีวี
จากคำรักอ่อนหวานผ่านอากาศ
จากกระดาษภาพพริ้มเพราเจ้าโฉมศรี
จากได้เพียงแค่ฝันหายามราตรี
มาบัดนี้น้องเคียงข้างไม่ห่างกาย
กอดถนอมแนบเนาว์เจ้าขวัญจิต
สองชีวิตชั่วนิรันดร์รักมั่นหมาย
แต่ใจเอยด้วยหน้าที่ของพี่ชาย
รักไม่คลายต้องเหินห่างแรมร้างลา
มองเครื่องบินเหินทะยานผ่านฟ้าหม่น
ดังใจคนลอยลับกับเวหา
หันกายเดินก้าวห่างอย่างทรมา
หยาดน้ำตาพร่างพราวราวฝนพรำ
เป็นสุขเถิดน้องจ๋าอย่าหมองเศร้า
รักเพียงเจ้ามอบหทัยให้งามขำ
ไม่นานนักรักหวนคืนชื่นใจจำ
ทุกเช้าค่ำ ณ สถาน บ้านรอจันทร์
..........................................
แด่...........จันทร์กะพ้อ
25 มกราคม 2548 07:22 น.
บ้านรอจันทร์
รักและคิดถึงเสมอ....
แหงนหน้ามองท้องฟ้าเวลาค่ำ
หิมะพรำพร่างพรมข่มความหนาว
กระชับเสื้อกันลมพัดพริ้วพราว
มองดูดาวใสกระจ่างข้างดวงจันทร์
เปรียบเช่นหญิงมากมายที่ในหล้า
มีคุณค่างดงามตามเสกสรรค์
ดาวบางดวงทอแสงแข่งนวลจันทร์
ระวิอันสุกกระจ่างสว่างตา
แต่ใจพี่มีไว้เพียงใจหนึ่ง
เป็นใจซึ่งรักมั่นปรารถนา
ใช่หมู่ดาวสวยสว่างกลางนภา
ใจพี่ยามุ่งสมัครรักเพียงเดือน
ถึงอยู่ห่างแสนไกลไม่พบหน้า
จงรู้ว่ารักใครไม่มีเหมือน
มีใจเดียวถนอมไว้ติดใจเตือน
รอวันเยือนรับขวัญดังสัญญา
..............................................
ขอให้น้องมีความสุขมาก ๆ นะ............
24 มกราคม 2548 11:50 น.
บ้านรอจันทร์
ยามแสงแดดเช้าส่องต้องใบหน้า
สายลมพาพัดแกว่งใบไม้ไหว
เสียงนกร้องแว่วหวานกังวานไกล
เธอรู้ไหมฉันแอบคิดจิตจดจำ
ทุกสิ่งที่พานพบประสบเห็น
ดูเหมือนเป็นสิ่งล้ำค่าโปรดอย่าขำ
อยากจะเก็บทุกนาทีและถ้อยคำ
เพื่อบอกพร่ำยามพบประสบเธอ
ให้รู้ว่าแสนคิดถึงคนึงห่วง
วันคืนล่วงจิตสัมพันธ์มั่นเสมอ
เฝ้ารอคอยวันเราได้พบเจอ
จะกอดเธอแนบหทัยไม่ห่างทรวง
เวลาต่างทางไกลไร้ความหมาย
รักไม่คลายดังชีวีที่สุดหวง
โปรดฟังคำจากใจใช่คำลวง
รักพุ่มพวงมิ่งมิตรนิจนิรันดร์
.......................................
แด่.............จันทร์กะพ้อ
หน้าส่วนตัว
1119
