24 พฤศจิกายน 2555 21:49 น.

จดหมายรัก...เปิดผนึก II

บุหรง

Love-letter.jpg"คนของหัวใจ" ของฉัน
คุณรู้ไหม  ว่าการคิดถึงมันช่างทรมานเหลือเกิน  แต่ถึงแม้จะทรมานเพียงใหนฉันก็ต้องทนให้ได้ในความทรมานที่อยู่บนความสุขกับการได้คิดถึงคนที่รักของหัวใจคุณคงหัวเราะฉันสินะ  อาจไม่ใช่เพียงแค่คุณที่จะหัวเราะฉัน  แม้แต่เพื่อนสนิทของฉันและผู้คนที่กลายผ่านเข้ามาอ่านอักษรที่ฉันเรียงร้อยถ้อยออกจากห้วงคำนึงเพื่อถ่ายทอดความคิดถึงไปยังคุณ  ฉันมิได้หวั่นเลยเพราะมันคือความบริสุทธิ์ของความรู้สึกที่ฉันอยากถ่ายทอดสู่คุณ  แต่คุณจะซึมซับซาบซึ้งเพียงไหน?   หรือใครจะวิพากษ์วิจารณ์อย่างไรนั้นฉันมิได้คิดหรอกสุดแล้วแต่ใจใครจะรองรับสัมผัสความรู้สึกที่ละมุนนี้  สำหรับคุณฉันคิดว่าคงไม่  เพราะคุณไม่เคยจริงจังกับอักษรหรือถ้อยคำของฉันแต่ไรมาและคุณเคยเตือนสติฉันว่าอย่าจริงจังกับตัวอักษร มันจึงเป็นเหตุผลที่อักษรของฉันคงไม่มหัศจรรย์ในหัวใจคุณดอก  หรือในคนบางคนที่ได้อ่านแล้วอาจรู้สึกอยากหัวเราะเยาะหยัน พร้อมกับสมเพช ในบางคนอาจซาบซึ้งไปกับถ้อยรำพันที่ถักทอทาบถึงคุณ  ฉันไม่แคร์ดอกว่ามันส่งผลอย่างไร?   แล้วแต่ใจใครจะคิดเถิด.




ความมหัศจรรย์ของถ้อยคำ หรือบทกลอนที่ได้สัมผัสนั้นมันช่างเหลือเชื่อจริงๆ มันทำให้เพ้อฝัน มันทำให้ซาบซึ้ง  ทำให้ตื่นเต้น  สามารถเปลี่ยนจังหวะการเต้นของหัวใจ ทำให้เต้นผิดจังหวะไปได้เชียว  และการที่ฉันได้สัมผัสกับถ้อยคำผ่านอักษรมาเนิ่นนานมันทำให้ฉันติดอยู่กับวังวน ความรู้สึกเพ้อฝัน  เพ้อเจ้อไปจนเกือบจะลืมความเป็นตัวตนของตัวเองไปเสียแล้ว และมันทำให้ฉันหลงรักตัวอักษรของคุณเข้าให้แล้วและเก็บไว้ในใจเรื่อยมา  คุณคงแปลกใจสินะ  หรือไม่อาจไม่แปลกใจก็ได้  คุณอยากรู้ไหม? ฉันจะเล่าให้ฟังว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร




ความละเอียดอ่อนของข้อความหรือถ้อยคำบ่อยครั้งที่หัวใจอันหยาบของฉันได้สัมผัสความห่วงใย ความอ่อนโยน  ไม่รู้ว่าจะมีใครสัมผัสได้เหมือนอย่างที่ฉันได้สัมผัสมันไหม๊   นั่นสิหรือทุกคนสัมผัสได้และรู้สึกได้เหมือนๆ  กันทุกคน  หรือเจตนาถ้อยของคุณประสงค์จะให้ทุกคนสัมผัสได้เช่นนั้น  ใช่ฉันรู้สึกทุกครั้งที่ได้อ่านและสัมผัสถ้อยของคุณเหมือนหัวใจอันหยาบนั้นมันละเอียดขึ้น  มันอ่อนหวานขึ้น  มันอ่อนโยน โลกช่างดูสดใสทุกครั้ง  หายเหนื่อยล้าทุกครั้งที่ฉันได้สัมผัสถ้อยคำที่คุณส่งถึงฉัน   ฉันเชื่อในถ้อยคำที่ได้เห็นด้วยตาและใช้ใจสัมผัสยิ่งนานวันยิ่งทำให้หัวใจของฉัน  อ่อนไหว อ่อนโยนมากขึ้น  และอ่อนหวานกับถ้อยของคุณจนใครใครมักแปลกใจและคอยเย้าเสมอๆ ว่าฉันมีความรักแน่แล้ว   แต่ฉันกลับปฏิเสธว่าฉันไม่ได้มีความรักหรอก  แต่ฉันมีเรื่องราวดีดี  กัลยาณมิตรดีดี  เพราะฉันไม่สามารถค้นหรือสัมผัสถึงหัวใจของผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งผู้เป็นเจ้าของถ้อยคำเหล่านั้นที่เขาส่งผ่านมาให้ได้สัมผัส  




ครั้งหนึ่งนั้น  ฉันเคยผิดหวังกับถ้อยคำที่คุณพยายามบอกฉัน  เหมือนเตือนว่าฉันกำลังจะปล่อยสายป่านของใจให้หลุดลอยสูง   ถ้าหากมันหลุดไปมันคงไม่มีวันกลับคืนมา  ใช่มันเป็นของแน่อยู่แล้ว  อะไรก็ตามที่เกิดขึ้นไม่มีวัน หรือไม่มีสิ่งใดทดแทนหรือสร้างขึ้นใหม่แล้วทำให้เหมือนดังเดิมเป็นของเดิมได้  ความรู้สึกจิตใจของมนุษย์อย่างฉันและคุณก็เช่นกัน  ไม่มีวันจะเหมือนเดิมได้  ครั้งนั้นฉันรู้สึกปวดร้าวและอาการคล้ายคนอกหักถูกปฏิเสธความรัก  ถูกทอดทิ้ง  มันอ้างว้างโดดเดี่ยวเหนือคำบรรยาย  มันทำให้ฉันสับสนเพียงลำพังในโลกที่มืดมนนั้น ฉันตอบตัวเองไม่ได้ว่าฉันเป็นอะไร  ได้แต่ถามตัวเองวนซ้ำๆ  "เป็นอะไรไปเล่าหัวใจเจ้า"  เพราะมันรู้สึกเหนื่อย  รู้สึกสิ้นหวัง  รู้สึกเหมือนแสงสว่างดับมืดลงไปในทันใด  เปรียบได้เหมือนใจจวนเจียนจะขาด  แต่ก็ไม่ขาดกลับอัดอั้นแน่นสุมอยู่ในอก  ไม่อาจบอกเล่า เอ่ยกล่าวระบายให้ใครรับฟังได้  แต่ฉันก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาได้  ความรู้สึกหัวใจของฉันเพราะบ่มความรู้สึกเหล่านั้นเรื่อยมา  จากนั้นเป็นต้นมาฉันค่อยค่อยละเลียดอ่านทุกถ้อยของคุณ  ทุกตัวอักษรฉันใช้หัวใจที่ละเอียดขึ้นที่คุณช่วยกล่อมเกลามาค่อยค่อยอ่านทุกถ้อยทุกตัวอักษรของคุณที่ส่งถึงฉันและใครใคร  มันทำให้พบและเข้าใจ  ในเจตนาของคุณ  แต่การจะถอนใจหรือตัดใจจากสิ่งที่รักที่หลงไปแล้วนั้นยากนัก  เหมือนเราได้เสพสารเสพติดเข้าไป  แต่ฉันก็ต้องพยายามเพื่อช่วยเหลือ  หัวใจที่อ่อนหวั่นให้กลับมาเข้มแข็งเหมือนเมื่อก่อนนั้น   



จากนั้นประมาณสองสามปี  ฉันก็ทำให้ใจนิ่งได้มากยิ่งกว่าเดิมผลกระทบจากการที่เข้าไปอยู่ในวังวนหลงรักตัวอักษรของคุณทำให้มีผลกระทบ  กับการดำเนินชีวิตของฉันพอสมควร  มันทำให้ฉันไม่สามารถรักคนอื่นได้  ทำให้ฉันปฏิเสธคนดีดีที่เข้ามาในชีวิต  อาจดูตลก  ไม่ตลกหรอกนะ  ฉันพยายามที่จะรักคนอื่น  แต่ฉันก็ยังคิดถึงคุณ  ฉันทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะหายจากอาการดังกล่าวโดยการสวดมนต์แผ่เมตตา  ขอขมาคุณอยู่เสมอๆ  จนฉันร้องไห้เพราะเกลียดสิ่งที่ตัวเองเป็น   จนมาถึงปัจจุบันฉันไม่เหลือใครและไม่สามารถรักใครได้  "หัวใจผู้หญิงคนหนึ่ง ไม่อาจรักใครได้อีกแล้ว"  ฉันเขียนจดหมายขึ้นไม่ใช่เพื่อโทษหรือกล่าวผิด  หรือบอกว่าเป็นความผิดใครดอก    "หัวใจฉันเองที่ผิด ที่ไม่หนักแน่นปล่อยให้ความรักเกิดขึ้น"




ฉันรักการเขียน...ฉันเลิกไม่ได้ที่จะเขียนฉันอาจต้องเปลี่ยนแนวการเขียน  "ยอดรัก"  คนของหัวใจฉันคุณยังคงเป็นความทรงจำและเรื่องราวที่ดีดีในชีวิต
คุณยังคงเป็นสิ่งที่น่าชื่นชม และยังคงเป็น "ห้องสมุดที่กว้างใหญ่"  สำหรับฉัน  ไว้ฉันจะเขียนจดหมายถึงคุณในฉบับหน้า  แล้วพบกันค่ะคนของหัวใจ...				
3 พฤศจิกายน 2555 19:21 น.

จดหมายรัก...เปิดผนึก

บุหรง

5a_xy6974.gif


ถึง jupiter

...........สวัสดีจ๊ะ jupiter นานแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่ได้เขียนจดหมายถึงเธอ 
นานเท่าใดแล้วนะที่ฉันไม่ได้เขียนเล่าเรื่องราวที่ผ่านมาให้เธออ่าน  ฉันหวังว่าเธอคงสบายดีและมีความสุขทุกวินาทีในการก้าวดำเนินไปบนเส้นทางชีวิต  เธอคงมีความสุขดี  คงไม่เหงา  ไม่เศร้า  ไม่เดียวดายสินะ   ขอเพียงเธอมีความสุขดีฉันก็ดีใจที่สุดแล้ว สำหรับฉันหรอ?   ฉันมีความสุขดีถึงดีมากเลยล่ะ  ฉันยืนได้มั่นคงหนักแน่นกว่าที่ผ่านมามาก    ทุกย่างก้าวของฉันเพียงได้ทำความดีสำเร็จในทุกวันที่ผ่านก็คือความสุขสำหรับฉันแล้ว   แต่ฉันอยากบอกเธอว่าความสุขอีกอย่างหนึ่งของฉันก็คือการที่ฉันได้คิดถึงเธอ jupiter...



.............เมื่อครั้งที่เกิดปรากฏการณ์ในช่วงค่ำวันที่ 13 มี.ค.55 และดาวเคราะห์ทั้ง 2 ดวงอยู่เคียงกันจนถึงเวลา 21.30 น. แล้วตกลับขอบฟ้านั้น  เหมือนเป็นปริศนาให้ฉันขบคิด  มันทำให้ฉันตื่นเต้นไปพร้อมๆ กับมีความเศร้าลึกๆ ในใจด้วย  เวลานั้นมันช่างสั้นเหลือเกิน ถ้าดาวสองดวงอยู่ค้างฟ้าตราบนิรันดร์คงดีนะ ใช่แล้ว Jupiter ฉันชอบมองดูเธอ เวลาใดที่ฉันเหนื่อยกับปัญหาฉันมักจะมองหาเธอทุกครั้งไป  เพราะเธอจะคอยสบตากับฉันขอเพียงเท่านี้ฉันก็อุ่นใจแล้ว  และฉันคิดว่าคงทำได้เพียงแค่มองเห็นเธอไกลๆ  อยู่ตรงนี้ตลอดไปจวบสิ้นลมหายใจ...



...............วันเวลาผ่านไปดุจสายน้ำไม่มีวันไหลย้อนกลับ  มันคือความจริงเป็นธรรมชาติ ธรรมดาของโลก ฉันจึงพยายามทำทุกสิ่งให้ดีที่สุด  ฉันตั้งปณิธานไว้ว่า "ฉันจะทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด" ฉันขอบคุณเธอนะ เธอก็มีส่วนทำให้ฉันได้มาอยู่ที่นี่และได้ทำหน้าที่นี้  ขอบคุณเธออีกครั้ง  ฉันเข้มแข็งขึ้นมาก จนไม่เหลือภาพ
ผู้หญิงอ่อนแออ่อนไหวคนนั้นแล้ว  ฉันอยากให้เธอดีใจที่ฉันเข้มแข็งและเด็ดขาดกับการดำเนินชีวิตที่เลวร้าย  และจัดการทุกปัญหาได้ด้วยสติปัญญา  พร้อมกล้าเผชิญโดยไม่หวั่นไหวเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว   



...................ที่ฉันมานั่งเขียนยาวๆ  แบบนี้ (ปกติก็ไม่เคยเขียนสั้นเนอะ  เพราะฉันชอบเขียนมากกว่าพูด)  เพราะฉันมองเห็นดาวจึงทำให้คิดถึงเธอ  ก็ไม่รู้ว่าทำกรรม หรือบุญใดไว้จึงทำให้ฉันมีใจรักที่บริสุทธิ์มอบให้เธอ  แต่ฉันเองก็ไม่มั่นใจหรอกนะว่าถ้าหากเราได้เดินร่วมทางกันฉันจะรักษาความรู้สึกที่บริสุทธิ์นี้ได้ตลอดรอดฝั่งไหม? มันจึงเป็นสิ่งที่ดีแล้วขณะนี้  ที่ฉันรู้สึกมอบความรู้สึกบริสุทธิ์นี้ไว้ตรงนี้  และให้คงอยู่เช่นนี้  ถือว่าเป็นกำไร  ว่าครั้งหนึ่งฉันมีความรักที่บริสุทธิ์ไม่ได้หวังสิ่งใด  ไม่อยากได้มา  ไม่ต้องการครอบครอง  ไม่ต้องการจับต้องมัน  ขอบคุณนะที่ทำให้ฉันรู้ว่า "รักบริสุทธิ์ รักที่ปรารถนาดี" เป็นอย่างไร  ขอให้เธอมีความสุขในทุกเวลานะ  Jupiter...





ปล.จดหมายฉบับนี้ฉันตั้งใจเขียนมันด้วยความคิดถึงที่แนบมาให้เธอ  ไม่ต้องตอบจดหมายฉบับนี้นะ "ตัวจริง หรือตัวปลอม" ณเวลานี้ไม่สำคัญแล้วฉันไม่ต้องการ  และคงไม่ฝืนโชคชะตา  และกุศลบุญที่ทำให้เราเป็นได้เพียงเท่านี้  

คิดถึงนะ/นกยูง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบุหรง
Lovings  บุหรง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบุหรง
Lovings  บุหรง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟบุหรง
Lovings  บุหรง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงบุหรง