20 มิถุนายน 2545 01:44 น.
บุษราคัม
มองออกไปนอกหน้าต่าง........รถโดยสาร
เป็นผู้คน......ทำงานกัน หลากหลาย
ทั้งผู้หญิง คนแก่ เด็ก และ ผู้ชาย
ไม่สบาย...ในเมืองหลวง......สับสนจริง
--------------------------------------------------------------
ที่แยกไฟแดง..............เห็นเด็กขาย พวงมาลัย
ที่ริมทางรถไฟ..........เห็นคนขายไข่ปิ้ง
ที่สนามพุทธ..............เห็นคนขายเสื้อผ้า สุดเนี๊ยบนิ้ง
ขายทุกสิ่ง..................ที่คน นั้นต้องการ
-----------------------------------------------------------------
มองไปก็.....................เห็นแต่ ความลำบาก
เค้าเหนื่อยยาก............เพื่อแลกมา ซึ่งอาหาร
แต่บ้างคน....................กินทิ้งขว้าง.........ช่างสำราญ
พวกชอบผลาญ.............ทรัพยากร.........ไปวันๆ
-----------------------------------------------------------------
เห็นความลำบาก ของ ผู้คน..........เป็นคำสอน
ว่าหากตอน.................มีแรงอยู่....ให้ขยัน
จงพากเพียร................อุสาหะ....ทำงานกัน
เพราะบางวัน...............เรา อาจ อด...เหมือนบางคน
------------------------------------------------------------------
เกิดเป็นคน..................ต้อง อดทน และ ต่อสู้
สู้ให้รู้ ให้ อยู่รอด...........ไม่หมองหม่น
หากขี้เกียจ....................จะ ฉิบหาย.........และ อับจน
เกิดเป็นคน...................ต้อง ขยัน .....จึง เจริญ
--------------------------------------------------------------------
ประกอบอาชีพ ด้วย...............สัมมาอาชีวะ
อุสาหะ สุจริต.....................เป็น สิ่ง น่า สรรเสริญ
ทุกหยาดเหงื่อ......ที่แลกมา.....เพื่อได้เงิน
ยากเหลือเกิน......................เวลาใช้....คิดให้ดี
--------------------------------------------------------------------------------
เผื่อต่อไป วันข้างหน้า.................จะได้ไม่ลำบาก
หากตกยาก มีเงินเก็บ.................ไว้ใช้ ไม่ต้องเป็นหนี้
ใช้ชีวิต อยู่ด้วย.............................ความพอดี
แล้ว ชีวี................จะเป็นสุข..........ไม่ทุกข์ เอย
----------------------------------------------------------------------------------
20 มิถุนายน 2545 01:42 น.
บุษราคัม
ใครช่างเปรียบคนชรา.เป็นไม้ผุ
น่าจะเปรียบเป็นกรุ .ที่ล้ำค่า
เพราะว่าท่านนั้นเปี่ยมล้น..ด้วยปัญญา
และมีค่าเกินกว่า.ไม้เก่าที่ผุพัง
---------------------------------------------------------
คนชรานั้นไม่ใช่.ไม้เสื่อมค่า
เปรียบตำราที่บันทึก..ถึงความหลัง
แม้ร่วงโรย อ่อนล้าด้วยกำลัง
แต่ก็ยัง สรรสร้างคุณความดี
--------------------------------------------------------
ปล.กลอนนี้ ขอแต่งให้เป็นกำลังใจ ให้ ผู้ชราทุกท่าน นะคะ
20 มิถุนายน 2545 01:40 น.
บุษราคัม
---> อาจจะยากที่จะศึกษาใจใครคนหนึ่ง
ให้ลึกซึ้ง...................ถึงก้นบึ้งใจของเขา
เพราะกระจก......เพียงสะท้อนได้แค่เงา
แต่ก็เปล่า.................สะท้อนลึกถึงจิตใจ
---------------------------------------------------------------
หากเธอ ยอม เปิดใจ รับ มิตรภาพ
เธอจะพ้นจาก..คำสาป.. ที่ สาป ไว้
ชำระล้าง ความหม่นหมอง จากหัวใจ
เธอจะพบความผ่องใส.........ที่หมายปอง
---------------------------------------------------------------.
20 มิถุนายน 2545 01:38 น.
บุษราคัม
พระพุทธองค์ตรัสถึง บัว สี่เหล่า
พวกโง่เขลา นั้น ไม่อาจเทศนา
พุทธธรรมสั่งสอนคน มีปัญญา
ให้หันมา ใส่ใจ ธรรม นำชีวี
----------------------------------------------
บันทัดฐานใด ไม่อาจวัดใจมนุษย์
ประเสริญสุด คงวัดกัน ที่มีศีล
ปฏิบัติธรรม วิปัสนา เป็นอาจิญ
พ้นจากดิน สู่สวรรค์ ....พบ นิจพาน
--------------------------------------------------
จะประกอบกิจใดก็แล้วแต่
ให้แน่วแน่ ในศีลธรรมเป็นใช้ได้
ประกอบกิจสุจริตจิตสบาย
ไม่ทุรนทุรายเพราะทำแต่สิ่งถูกศีลธรรม
------------------------------------------------------
จงเดินตามรอยพระบาทองศ์ศาสดา
จงรักษาศีลห้า อยู่เป็นนิจ
จงไตร่ตรอง ก่อนพลาดพลั้งทำสิ่งผิด
เพราะชีวิต มีผลกรรม....เป็นเช่นเหงา ติดตามตัว
-------------------------------------------------------
20 มิถุนายน 2545 01:04 น.
บุษราคัม
มอบความรักให้นกหนูหมูกระต่าย
ได้ด้วยสายใยแห่งรักแด่สัตว์โลก
พุทธธรรมนำพาโลกพ้นโศก
ห่อหุ้มโลกด้วยเมตตาธรรมนำจิตใจ
ลดมิจฉาทิฐิคิดเอาแต่ได้
โลกวอดวาย..หาก ต่างฝ่าย อยากเป็นใหญ่
เมื่อ ต่างคน.....ไม่มีธรรม ประจำใจ
โลก บรรลัย...ฉิบหาย เลือดหลั่งนอง
เมตตาธรรม..คือ ธรรม คุ้มครองโลก
กล่อมทุกข์โศก...รอยน้ำตา...ที่เศร้าหมอง
ปลูกต้นรัก ปรกแผ่โลก ให้น่ามอง
ด้วยครรลอง แห่งพุทธธรรมนำจิตใจ
หน้าส่วนตัว
1015
