10 กันยายน 2555 07:22 น.
บุญเพิ่ม
มหานทีแม่น้ำชี
4 2 3
มหานที หลั่งไหล ยาวไกลโค้ง
เป็นสายใยโยง อีสาน มานานเนิ่น
คือแม่น้ำชี จุนเจือ สวยเหลือเกิน
จากแนวโขดเขิน ขุนเขา ลำเนาไพร
ลำธารวับวาว พร่างสี สุรีย์ส่อง
ปูปลาลอยล่อง สุขตาม สายน้ำไหล
หมู่สกุณา ร่ำร้อง ดังก้องไกล
เสียงซอกอไผ่ คล้ายมนต์ แห่งดนตรี
ให้ชนสองฝั่ง พึ่งพา และอาศัย
หากินกันไป เรียบง่าย ไม่หน่ายหนี
สืบสานศาสตร์ศิลป์ บ้านนา คุณค่ามี
อยู่บนวิถี ถักทอ ความพอเพียง
เป็นดั่งอ้อมแขน อารี โอบอีสาน
สร้างความชื่นบาน จุดหมาย ไม่บ่ายเบี่ยง
งามสมเพลงพิณ เลิศลอย ที่ร้อยเรียง
เมตตาหล่อเลี้ยง ชาวนา ทุกคราเอย ฯ
อริญชย์
๙/๙/๒๕๕๕
ปล.เป็นเพียงการทดลองค้นหาจังหวะกลอนใหม่ ๆ เล่น ๆ ยังไม่ควรยึดเป็นแบบอย่างเน้อ ทุกท่าน
9 กันยายน 2555 08:41 น.
บุญเพิ่ม
๐แม่น้ำมูล ระบายกระแส๐
แม่น้ำมูล หลั่งสาย ระบายกระแส
แวววาวแท้ คลื่นน้ำ อร่ามไสว
เสียงนกร้อง กล่อมเวิ้ง ระเริงพงไพร
มวลดอกไม้ ริมฝั่ง สะพรั่งตระการ
เสียงแคนพิณ หมอลำ ระบำรำฟ้อน
ผีเสื้อว่อน พร่างพรม ผสมผสาน
กุ้งปูปลา แหวกว่าย เรียงรายสายธาร
งามหมอกม่าน ธารทอง เรืองรองรวี
คนจับปลา ล่องเรือ สุขเหลือเกินหนอ
เกื้อกูลก่อ ตำนาน พื้นบ้านวิถี
ยึดหลักความ พอเพียง หาเลี้ยงชีวี
สายนที แม่มูล เกื้อกูลการุญ
หัตถกรรม สืบสาน คืองานท้องถิ่น
อีกศาสตร์ศิลป์ บรรจบ มีครบอบอุ่น
ชนพึ่งพา เปรมปรีดิ์ นทีมีคุณ
ต่างเจือจุน ต่อกัน สัมพันธ์มิคลาย!ฯ
อริญชย์
๘/๙/๒๕๕๕
ปล.ขออนุญาตแหวกแนว เป็นเพียงการทดลองทางความคิด ยังไม่ควรยึดเป็นแบบอย่างเน้อ
8 กันยายน 2555 09:14 น.
บุญเพิ่ม
"บึ้ง" ทั่วไทย
มาทำความรู้จักบึ้งสักนิด
แมงมุมพิษร้อนแรงทุกแห่งหน
กัดคนเจ็บปางตายมาหลายคน
แอบแฝงตนซ่อนอยู่ในรูตัว
ชอบชักใยเป็นฝาดักอาหาร
แมลงผ่านมาอาจจะขาดหัว
เมื่อบึ้งเขี้ยวคมวับเข้างับตัว
ชีพมืดมัวทุกเมื่อไม่เหลือแวว
คือกลลวงน่าทึ่งของบึ้งป่า
หวังเหยื่อมาดับดิ้นในถิ่นแถว
ขนสีงามสกาวดูพราวแพรว
นั่นแน่แล้วเย้ายวนให้ชวนมอง
หากคิดเป็นอุทาหรณ์คงสอนว่า
ภาพลวงตาที่ใครต่างหมายจ้อง
เบื้องหลังความน่ายลที่คนปอง
มีกลิ่นของอำมหิตคอยปลิดปลง!ฯ
อริญชย์
๒๙/๘/๒๕๕๕
http://hilight.kapook.com/view/36842
7 กันยายน 2555 11:34 น.
บุญเพิ่ม
เธอคือเพชรผ่านพ้น
โคลงสี่สุภาพ
จงยืนยันต่อสู้.....ทรนง
เดินสู่ฝันยรรยง.....ไขว่คว้า
ความสำเร็จยังคง...รออยู่
เพียงแต่เธอหาญกล้ามุ่งก้าวนำสมัย
บางวันเธอเหนื่อล้า.โรยแรง
ครวญคร่ำดวงตาแดง.ร่ำไห้
มีมารมุ่งหมายแฝง..จิตป่วน
ยังเริ่มเกมใหม่ได้.พรุ่งนี้ชัยสนอง
เธอคือเพชรผ่านพ้นอัคนี
งามเด่นทางกวี.แน่แท้
ควรหรือหม่นราศี..ยอมพ่าย
เพียรมั่นคิดกลแก้...จึ่งแจ้งคลายฉงน ฯ
อริญชย์
๗/๙/๒๕๕๕
6 กันยายน 2555 22:15 น.
บุญเพิ่ม
นกกระจาบโบยบิน
ลมพายุพัดรังจนพังหล่น
ช่างมืดมนหนทางเวิ้งว้างฝัน
กระจาบเคยเริงร่ากลางอรัญ
ต้องจาบัลย์สิ้นหวังไร้รังนอน
อยากโบยบินอำลาสู่ฟ้าใหม่
แต่สุดแสนอาลัยถิ่นไม้ขอน
เคยจับกลุ่มหากินร่วมบินจร
หนาวหรือร้อนกันดารก็บ้านตน
จึงยังยืนหยัดอยู่เชิดชูถิ่น
ไม่ขอสิ้นแรงใจกลางไพรสณฑ์
เพื่อผงาดศักดิ์ศรีเสรีชน
สู้ทุกข์ทนซ่อมรังอหังการ
แม้นพายุพัดอีกแทบปีกหัก
พร้อมทอถักเหงื่อรินบนถิ่นฐาน
ไม่เคียดแค้นทับถมอุดมการณ์
จะขับขานเพลงทุ่งผดุงไพร!ฯ
อริญชย์
๖/๙/๒๕๕๕
หน้าส่วนตัว
1993
