22 มีนาคม 2556 12:53 น.
บุญพร้อม
ให้รักรักจะตอบความชอบให้
หากผลักไสรักจะเมินแล้วเดินหนี
จะร้อยพันวาจาที่ว่าดี
มิอาจมีคุณค่าเท่าท่าทาง
คนพูดจาโผงผางใช่ร้างรัก
ต่างประจักษ์มีหวานใจไว้แนบข้าง
ถึงปากร้ายอ้อมใจมีให้นาง
รักไม่จางเคียงคู่อยู่ถมไป
ค่าของรักอยู่ที่ใจใช่คำพูด
นี่คือสูตรแบ่งห่างต่างจากใคร่
กิริยาท่าทางก็ห่างไกล
ใช่มิใช่ตรองดูจะรู้ดี
ให้ความรักต่อกันนั้นดีแน่
เป็นทางแก้ความวุ่นวายในวิถี
เปลี่ยนเรื่องร้ายหลากหลายให้กลายดี
จึงควรมีรักไว้มอบให้กัน
19 มีนาคม 2556 16:15 น.
บุญพร้อม
ก็รู้อยู่ ว่าปลานั้น มันมีก้าง
กินเข้าไป อาจขวาง กลางคอได้
แต่คุณค่า ปลาน่าคิด เลยติดใจ
ขอเลือกไว้ เป็นอาหาร จานเด็ดดวง
จะต้มแกง พล่ายำ ทำ เปรี้ยวเผ็ด
มีกลเม็ด ปรุงได้ ไม่ต้องห่วง
ต้องขอชม ด้วยจิต มิคิดลวง
ที่ประท้วง ใช่เท็จ เผ็ดจริงจริง
เพื่อนเคยบอก เอาไว้ ให้กินเหอะ
ก้างที่เจอะ ไม่แจงมา ว่าให้ทิ้ง
เราคนซื่อ พลั้งไป ก็ไม่ติง
เลยกลิ้ง เพราะก้าง มันขวางคอ
4 มีนาคม 2556 21:52 น.
บุญพร้อม
ขอบคุณที่ให้กียรติได้เบียดไหล่
ขอลาไปพักก่อนตอนนี้แย่
ชักเลอะเลือนเปื้อนไปไร้คนแล
คงเพราะแก่เขาจึงไล่ให้ไปไป
ก่อนจะไปขอฝากด้วยอยากเห็น
อย่ามัวเล่นบ้านเราเอาใจใส่
ตรงไหนรกจริงจริงต้องทิ้งไป
สงวนไว้มันจะปรก รกที่นอน
ขอบคุณน้องพี่ที่มีเสียง
ก็ทุ่มเถียงกันไปไช่ไม้ขอน
ต่างก็รักพวกหมู่อู่เคยนอน
แต่ขอข่อนพวกมีปากไม่อยากแจง
โชคดีทุกท่าน ไปก่อนละนะ
2 มีนาคม 2556 09:34 น.
บุญพร้อม
บ้านของฉัน มีเกิด และมีตาย
มีทั้งย้าย เข้ามา อยู่อาศัย
มีตัดพ้อ นิดนิด เมื่อผิดใจ
มิเป็นไร เพราะบ้านฉัน นั้นเสรี
รู้มากน้อย เผื่อแผ่ แชร์ความคิด
ไม่ตัดสิทธิ เห็นใจ ในศักดิ์ศรี
เพียงอ่านออก เขียนได้ก็ยินดี
จะแนะชี้ เติมต่อ ก็เลือกเอา
มีหลากหลาย รสชาติ ไม่ขาดคก
มีตลก การเมือง เรื่องรักเศร้า
บ้างก็บ่น เรื่องงาน ผ่านบ้านเรา
บัางว่าเหงา ขอแจม แถมบทกลอน
บ้านของฉัน ไม่เด่น เป็นบ้านเล็ก
ยังดูเด็ก เขาว่า หน้ายังอ่อน
อย่าเพิ่งด่วน เร่งรัด มาตัดตอน
หากบ้านร้อน ก็รอหน่อย เพราะคอยแอร์
27 กุมภาพันธ์ 2556 17:23 น.
บุญพร้อม
อยากตัดใจปล่อยวางจากทางโลก
ละสุขโศกที่มีหนีให้พ้น
ความวุ่นวายหลากหลายในสกล
สร้างสับสนเวียนเกล้าไม่เข้าใจ
มีทั้งปราชญ์และครูอยู่ไม่น้อย
ต่างเรียงร้อยถ้อยคำจำไม่ไหว
ขัอปลีกย่อยก็แยกแตกกันไป
เหมือนจะใบ้บอกกันมีฉันเธอ
ฉันต้องดีเลิศเลอกว่าเธอแน่
เธอสิแย่ต่ำต้อยด้อยเสมอ
หากวันใตฉันด้อยน้อยกว่าเธอ
ก็อย่าเผลอให้เหยียบเสียบก็เอา
อยากตัดใจปล่อยวางเอาอย่างพระ
ไม่วายจะข้องจิตผิดหรือเปล่า
เห็นแต่ธรรมองค์สัมพุทธที่หยุดเรา
หลงมัวเมาเนื้อแท้ แค่ แต่งปรุง