12 มิถุนายน 2550 18:49 น.
บุญนำ
หรือจะเป็นเฉกเช่นซือหม่าเซียน
ท่องเที่ยวเขียนสื่อจี้เป็นการใหญ่
หรืออาจกลายเป็นหลี่ไป๋ไป
ท่องทั่วในพื้นภิภพจบแดนดิน...
สู่เต้าจือ หนันหนันอยี่ สั้งชินเทียน
จุนปู๋เจี้ยน หวงเหอจือ สุยเทียนสั้ง
ไหลเปินเหลียว เต้าไห่ปู้ ฟู่หุย...มั้ง
ไหลถะถั่งเป็นไหมเงินมาจากฟ้า...
11 มิถุนายน 2550 15:34 น.
บุญนำ
เมื่อตั้งใจจะยืนยงด้วยดีแล้ว
ไม่คลาดแคล้วดีต้องได้ตามประสงค์
ไม่เบี่ยงเบนเคลื่อนคลาดเจตนารมณ์
ก็คงสมหวังสักทีดีจริงจริง
ค่อยค่อยดีขึ้นเรื่อยเรื่อยอย่างโลดลิ่ว
ใจจะปลิวหรือเปล่าคอยไม่ไหว
อยากตะโกนร้องก้องให้ออกไป
ว่าดีใจจริงนะเออเจอจริงจริง
9 มิถุนายน 2550 04:54 น.
บุญนำ
จากข้าวแดงมาเป็นข้าวขาว
ผ่านมาราวสิบปีเป็นข้าวเหนียว
เหมือนสัมพันธ์ฉันและเธอละเมอเชียว
หน้าซีดเซียวหากห่างไกลใฝ่พะวง...
ข้าวเหนียวปั้นคำเล็กเล็กที่เธอป้อน
ใจอาวรณ์ห่วงหาละเมอหลง
หากได้อยู่ชิดไกล้คงไม่ปลง
ชีพก็คงสดชื่นรื่นเริงใจ...
ยิ่งได้เนื้อหวานเค็มแกล้มด้วยแล้ว
ให้ผ่องแผ้วอร่อยปากเป็นหนักหนา
เหมือนกับเธอได้อยู่คู่พี่ยา
แล้วจะมาแลกอะไรก็ไม่ยอม...
วันและคืนผ่านไปก็ผันเปลี่ยน
มันก็เลี่ยนเกิดได้อย่างไรหนา
ชะตาชีวิตของเธอฉันไม่นำพา
นคราอกแตกแยกจากกัน...
สักวันหนึ่งหากมีโอกาสอีก
จะรีบปลีกวิเวกรีบมาหา
ไม่ให้น้องต้องโศกเศร้าโศกา
พี่จะมาปลอบขวัญหายคันใจ...
8 มิถุนายน 2550 10:09 น.
บุญนำ
นั่งเอกเขนกเปิดเน็ตแสนสนุก
หยิบกระปุกหมี่กรอบเอามาหม่ำ
โอ๊ะมีพริกขี้หนูด้วยเคี้ยวกร้วมกร้ำ
ฉ่ำชุ่มฉ่ำหวานไปเผ็ดไป
พริกขี้หนูหอมฟุ้งจรุงปาก
ไม่อาจพรากจากกันได้ใจร้ายเหลือ
หมี่กรอบคำขี้หนูตามร้องไห้เครือ
สนุกเหลือสะเด่าแท้ท้องแปร้เลย
5 มิถุนายน 2550 04:46 น.
บุญนำ
ร้อนร้อนร้อนแดดจัดฝนตกหนัก
ฟ้าผ่านักปิดมือถือแอบหวั่นไหว
ไม่น่าเลยไปสาบานกับเธอไว้
แล้วทำไมมานึกได้ในครานี้
หากไม่คิดก็ไม่กลัวน่าหัวนัก
แต่จำพักมาคิดออกตอนนี้ได้
สุดจะเสียวฟ้าแลบแปลบเข้าใจ
คราวหน้าไม่สาบานแบบนี้เลย
หน้าส่วนตัว
740
