12 กรกฎาคม 2556 16:08 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เมื่อเพรงพากย์สูญสัตย์ตระบัดสิ้น
เพียงลมลิ้นเลศลวงพรางบ่วงขึง
เข้าฝั้นเกลียวกระหวัดผูกมัดตรึง
ใจดวงหนึ่งแทบแตกลงแหลกลาญ
ถ้อยความคำสาบานฝากผ่านฟ้า
สิ้นคุณค่าความนัยดั่งไฟผลาญ
อีกสัญญาสัจจะบรรพกาล
คราพ้นวารปรักป่นลอยปนลม
เพียงรอยเศร้าแอบอำในสำนึก
ทุกรู้สึกเต้นตื่นด้วยขื่นขม
ยามย้อนยลเพรงพากย์ที่ฝากปม
แสนระทมดวงมานทุกวารวัน
สิ้นดวงสูรย์เบิกบทแสงสดใส
อาบทรวงในเปลี่ยวคว้างกลางวสันต์
ม่านหม่นเทาโอบคลุมดั่งกุมกัน
ให้อนันตกาลหม่นทุกหนทาง
จักมิโทษพรหมแถนแม้แสนทุกข์
ถึงเจ็บรุกใจกายมิหายห่าง
เถิดเมื่อรักย่อยยับจนอับปาง
ยอมอ้างว้างกลางโลกอันโศกตรม
เมื่อสิ้นวาสน์ปราศช่วงของบ่วงรัก
จำต้องหักหวานชื่นแม้ขื่นขม
ด้วยเพรงพากย์ปรักป่นลอยปนลม
ค่าเคยชมยามชื่นก็ขื่นชัง
เมื่อเพรงพากย์สูญสัตย์ตระบัดสิ้น
ตราบด่าวดิ้นกายซบลงกลบฝัง
สัตย์สัญญาทั้งหลายที่พ่ายพัง
มิฝืนรั้งพจน์พากย์ให้บากทรวง๚ะ๛
9 กรกฎาคม 2556 08:59 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หวนมาบรรจบแล้ว...อีกครา
วันที่เก้ากรกฎา..........ศกแก้ว
เชิญมิตรร่วมรจนา.......สาส์นส่ง
มอบแด่ผู้เพริศแพร้ว....ชื่อนั้นอัลมิตรา๚
๏ น้อมจิตบริสุทธิ์ตั้ง.....อวยชัย
พุทธองค์ผู้เกริกไกร.....ปกป้อง
พระธรรมสถิตย์ใจ........เสมออยู่ แม่เอย
คุณพระสงฆ์ครอบคล้อง....จิตให้วัฒนา๚
๏ มวลพรหมเทพแห่งฟ้า....เมืองแมน
ดุสิตสวรรค์แดน...................เหล่าไท้
โปรดจงร่วมสวดแสน.........บริบท พรเอย
พิสุทธิ์มงคลให้.....................แม่เนื้อนาบุญ๚
๏ จงมากทรัพย์เปี่ยมล้น.......บารมี
ลาภเพิ่มพูนทวี......................ยิ่งล้ำ
ฐานะพรั่งพร้อมศรี..............เกียรติก่อ
ยศศักดิ์ดำรงค้ำ......................เหล่าพ้องวงศ์วาร๚
๏ มีใจกายเปี่ยมล้น..............สดใส
ปราศสิ่งโรคาภัย................ห่มห้อม
มาดหวังมุ่งการใด..............สมดั่ง จินต์เอย
สุขเกษมสัตน์พร้อม..........ชั่วฟ้าดินสลาย๚ะ๛