23 มีนาคม 2555 16:26 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ สายสวาทขาดวิ่นรักสิ้นเชื้อ
มิคงเหลือเพียงน้อยของรอยฝัน
แม้นหัวใจเหนื่อยล้าแสนจาบัลย์
มิอาจหันย้อนกลับไปนับรอย
เพียงซากร่างหยัดยืนบนผืนหล้า
บ่วงมายาพรางเงาจนเหงาหงอย
สะอื้นอั้นอุราน้ำตาปรอย
คราวันคล้อยล่วงพลบเข้ากลบวาร
เจ็บเกินเจ็บแทรกซอนยอกย้อนจิต
รักผ่าวพิษนาฎกรรมเกินร่ำขาน
ทุกก้าวย่างทดท้อทรมาน
ทนซมซานฝืนอยู่สู้ชะตา
หยาดน้ำค้างจางหายยามสายย่ำ
แต่ชอกช้ำฝังอยู่เกินรู้สา
จักกี่วารผ่านผันสูรย์-จันทรา
มิลับลารอนแรงทิ่มแทงใจ
**แด่เธอผู้เป็นที่รัก
กลางซากปรักรอป่น..ความหม่นไหม้
อาจแทรกซอนซึมทั่วทั้งหัวใจ
แต่จะเลือนลับไปจนไร้รอย**
แด่เธอ..ผู้ไม่แพ้
แม้บาดแผลเกินนับความยับย่อย
ความขื่นขมตั้งหน้าตั้งตาคอย
หลายพันร้อยคราวครั้งประดังทรวง
จงอย่ายอมค้อมต่ำให้ช้ำชอก
ในกลิ้งกลอกเปลือกแก่นความแหนหวง
หากหวานชื่นมธุรสอันปดลวง
อย่าเหนี่ยวหน่วงกุมกำในสัมพันธ์
เมื่อศรัทธาแห่งรักปรักซาก
เหลือเพียงกากด่างพร้อยของรอยฝัน
จงฝังกลบเถิดหนาความจาบัลย์
จบสิ้นกันศรัทธาคำว่า "รัก"๚ะ๛
8 มีนาคม 2555 14:39 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ฟากสรวงแดนแสนห่างจากกลางเถื่อน
มองดาวเดือนโพ้นฟ้าสุดตาเหลียว
ฤๅโทษแถนปางบรรพ์ยังฝั้นเกลียว
เกินโน้มเกี่ยวเถื่อน-สรวงคล้องพ่วงกัน
เพียงสายใยอาทรแทรกซอนอยู่
ทุกอณูดวงแดมิแปรผัน
เกลียวฝั้นสองดวงมานนานนิรันดร์
ป้องปกขวัญดวงใจด้วยไมตรี
ช่วงคาบแห่งหนาวลมใกล้ล่มแล้ว
ต้นดอกแก้วรานงามจนทรามสี
ยามดอกใบหล่นร่วง..ห้วงฤดี
หวั่นในที..กลัวรักจะหักราน
ครายามยลพจน์ถ้อยที่ร้อยพากย์
เจ้าจารฝากความคำลำนำสาส์น
ที่ไหวหวั่นกลางห้วงของดวงมาน
ก็พ้นผ่านลับล่วงจากทรวงใน
แม้มีบ้างบางคืนสะอื้นอั้น
จำกลืนกลั้นน้ำตามิบ่าไหล
เฝ้านับคืนนับวันที่ผันไป
หวังถอนไถ่ปลดเปลื้องทัณฑ์เบื้องบน
**ขอฝากสายลมร่ำแห่งค่ำนี้
พาไมตรีเคลื่อนผ่านข้ามลานหน
หอบหวานชื่นแผ่ระนาบโอบทาบมน
จากอกคนกรุงไกรสู่ไพรวัน**
ระลอกลมพลบค่ำพลิ้วรำร่าย
กิ่งแก้วส่ายก้านใบดูไหวสั่น
ดอกสุดท้ายเบ่งบานบนลานจันทร์
ก่อนถึงวันรุ่งเช้าจักเฉางาม
แต่ดอกรักเบ่งบานเต็มลานป่า
ด้วยลมพาห่วงใยคอยไถ่ถาม
จากกรุงไกรข้ามฝั่งมารั้งความ
ทุกโมงยามอาทร ร้อน ฤๅ เย็น
ผ่านช่วงกาลลมหนาวอีกคราวหนึ่ง
แต่หวานซึ้งอักษราทุกคราเห็น
ยังบ่งบอกความเผยดั่งเคยเป็น
มิซ่อนเร้นเงื่อนงำแม้นคำใด
เช้าเคยฉ่ำย่ำกรายด้วยสายหมอก
น้ำค้างหยอกยอดแก้ววาวแววใส
นับจากนี้คงผ่านล่วงกาลไกล
หมุนเวียนไปตามห้วงของช่วงกาล
ที่รักของคนไกล
นานเพียงไหนคงยังรั้งประสาน
เยื่อใยแห่งสองเราให้ยาวนาน
แม้จบปราณวางวาย..ยังหมายครอง๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1675
