3 สิงหาคม 2550 15:39 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ร้อยคืนวารผันผ่านบนลานหล้า
พันทิวาตื่น-หลับ-เลือนลับหาย
หมื่นสายลมพรมผ่านระรานกาย
แสนฉ่ำสายน้ำฝนเป็นชลธาร
ล้านใบไม้ร่วงหล่นบนผืนโลก
หลากเรื่องโศก-สุข-เศร้าเข้าประสาน
หลากรอยเท้าก้าวย่างสร้างตำนาน
ท่ามสายกาลหมุนวัฎฎฺ์ระบัดไกว
มีเพียงหนึ่งสิ่งนั้นมิผันเปลี่ยน
ยังเสถียรสถิตย์มั่นมิสั่นไหว
คือ"รัก"แท้จากห้วงของดวงใจ
ที่มอบไว้ยังคงอยู่คู่ฟ้าดิน
เพราะเป็น"รัก"จากใจใช่เสแสร้ง
"รัก"ที่แกร่งเกินกว่าเทียบผาหิน
"รัก"ที่มั่นคง"รัก"ประจักษ์จินต์
มิเคยสิ้น"รักเธอ"นั้นนิรันดร๚ะ๛
1 สิงหาคม 2550 12:30 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ฤๅหัวใจหยาบช้าแต่คราเกิด
จักประเสริฐเพียงน้อยกลับถอยหลัง
จิตตกต่ำดำดิ่งแค้นชิงชัง
รากเหง้าฝังด้วยจริตคิดโกรธเคือง
ภายหน้ากากบนร่างอย่างชายชาติ
ดูทะนงองอาจช่างปราดเปรื่อง
พิศภาพลักษณ์คล้ายทองงามรองเรือง
กี่สาว?เปลื้องทอดตัวเพราะมัวเมา
ธาตุจริงแท้แสนหยาบใต้คราบสง่า
เพียงมารยาหลอกคนที่ขลาดเขลา
ดวงจิตที่บ่งชัดขาดขัดเกลา
มิน่าเล่าจึ่งมากเล่ห์เพทุบาย
อย่ากลัวเลยหากหมายเป็นชายแท้
อย่ามัวแต่แฝงสตรีศักดิ์ศรีหาย
หากมุ่งหวังโรมรันบั่นทำลาย
แสดงกายแลธาตุแท้สิแน่จริง๚ะ๛
.....พยัคฆา..ฤๅ...หมาล่าเนื้อ..
๏ เปลือกนอกดั่งฉาบไว้...............ดูดี
ปีศาจคาบคัมภีร์ ........................อวดรู้
ธรรมะแต่งเติมมี........................ทำเก่ง
ใครแน่หาญมาสู้....... ..................เรื่องนี้หายอมฯ
๏ ปอกเปลือกดูแก่นแท้................ภายใน
เน่าเฟะมองเกลื่อนไป..................ชั่วช้า
คำหวานหว่านของใคร...............เหมือนพร่ำ
ลวงล่อหญิงทั่วฟ้า......................เพื่อได้เสพสมฯ
๏ เสือหิวยามล่าเนื้อ....................กวางดาว
เพียรย่องเงียบกริบราว...............ซ่อนเร้น
พรางกายไม่มีคาว......................สาบส่ง
หลอกล่อรอเลือกเฟ้น...................หมู่เนื้อมวลสมันฯ
๏ สุนัขยามล่าเนื้อ.......................ตามพราน
อวดเบ่งในสันดาน.....................สู่รู้
นำทางเห่าประจาน. ..................ขู่เหยื่อ
สัตว์วิ่งหลบลับคู้........................ซ่อนไร้ลายรอยฯ
๏ จุดหมายเราต่างไซร้................แผกกัน
อย่าแค่หวังโรมรัน......................ล่าล้อม
ชั้นเชิงย่อมสำคัญ.......................มากกว่า
อวดโอ่หรือควรน้อม...................ระลึกไว้ใส่หัว๚ะ๛