..๏ ดูเหมือนนานผ่านผันแล้ววันเศร้า คล้ายรอยเจ็บบางเบามิเฝ้าหลอน ความทรงจำหลายหลากมากบทตอน หลบเร้นซ่อนซุกกาลที่ผ่านเลย มีเพียงรอยยิ้มรื่นสดชื่นยิ่ง ถ้วนทุกสิ่งจริงใจใคร่เปิดเผย บางกระทำคล้ายคุ้นดูคุ้นเคย ฤๅเจ็บเอยจบสิ้นมิยินดี แท้ที่จริงส่วนลึกยังสึกกร่อน บางบั่นทอนคลอนใจมิหน่ายหนี ยามลำพังเคว้งคว้างกลางราตรี เจ็บทวีย้อนรอยเกี่ยวสอยทรวง อาจดูนานผ่านผันแล้ววันเศร้า คล้ายโศกเงาสูญดับเลือนลับล่วง เผชิญโลกความจริงทุกสิ่งปวง แท้เพียงลวงตัวตนให้พ้นวัน๚ะ๛