30 สิงหาคม 2549 11:28 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ หากวันหนึ่งวันใดฉันไกลห่าง
และอยู่อย่างไร้รอยให้คอยหา
อย่ากังวลหม่นหมองน้ำนองตา
วันเวลาจักบรรเทาความเศร้าคลาย
ด้วยเพราะรักมากล้นจำทนจาก
แม้นลำบากยากฝืนสะอื้นหาย
เคยครองคู่อยู่ข้างมิห่างกาย
ต้องเดียวดายมิเห็นหน้าให้อาวรณ์
ในความต่างกลางหนบนวิถี
หาได้มีพร้อมเพียบเทียบดวงสมร
มิอยากฉุดเจ้าล้มดมดินดอน
แม้นอาทรจำถอนห่างอย่างเจียมตน
จงเข้มแข็งแกร่งกล้าอย่าท้อแท้
อย่าพ่ายแพ้เภทภัยในทุกหน
อุปสรรคหักหาญราญกมล
ให้หลุดพ้นจากชีวีนะที่รัก๚ะ๛
29 สิงหาคม 2549 16:06 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ จำเลยรักยินยอมพร้อมรับโทษ
มิขึงโกรธแค้นเคืองแม้นเรื่องไหน
ถึงสาหัสหนักหนาอาญาใจ
มิหวั่นในโทษทัณฑ์จงบั่นทอน
จักประหารหัวใจก็ไม่กล้า
เพราะอุรารักยิ่งมิ่งสมร
พิพากษาอย่างไรก็ไหวคลอน
ด้วยงามงอนคือชีวิตและจิตใจ
คงลงทัณฑ์สถานเบานะเจ้ากลอย
น้องจงร้อยถ้อยถักคำรักใหม่
ว่าเราสองจักครองคู่อยู่ต่อไป
จักมั่นในกันและกันตราบวันชรา
ขอปิดศาลอ่านทัณฑ์ ณ วันนี้
ทุกความที่เอ่ยปากพิพากษา
ใช้หัวใจนึกคิดพิจารณา
พิพากษาปิดคดีสีชมพู๚ะ๛
28 สิงหาคม 2549 09:13 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ผ่านเรื่องราวมากมายหลายปมเงื่อน
บ้างย้ำเตือนเฉือนใจเลือดไหลหลั่ง
บ้างจำจดหมดสิ้นจวบจินต์พัง
บ้างคลุ้มคลั่งบ้างนิ่งนึกเพื่อตรึกตรอง
หลากผู้คนผ่านทางล้วนต่างหมาย
หมื่นแสนรายก้าวย่างอย่างผยอง
หนึ่งในนั้นปลดระวางหวังวางกอง
หนึ่งนั้นครองปองฝันอันงดงาม
ผ่านรักชังโศกเศร้าคละเคล้าจิต
แม้นชีวิตล่วงเลยมิเคยถาม-
ถึงฝั่งฝันวันไหนไม่ติดตาม
ทุกโมงยามเพียงกระดาษวาดเวลา
หลับเพื่อตื่นฟื้นตนอยู่บนโลก
จะเศร้าโศก-สุขสันต์และหรรษา
เพียงบทหนึ่งซึ่งอาบฉาบมายา
ด้วยรู้ว่าโลกนี้ร้างที่วางใจ ๚ะ๛
22 สิงหาคม 2549 13:52 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ พริ้วไหวไกวแกว่งแรงลมโบก
ลอยล่องเหนือโลกชิดแผ่นฟ้า
ดุจดั่งหยั่งถึงสุริยา
จันทราเหมือนใกล้ได้คว้าครอง
ปลิดปลิวจากต้นพ้นภาระ
พันธะแห่งวัฏระบัดล่อง
ก่อนร่วงซบร่างวางก่อกอง
ขอมองเมียงฟ้าสักคราเดียว
เห็นใบไม้อ่อนออดอ้อนกิ่ง
ประวิงถึงตอนก่อนแห้งเหี่ยว
สีสดงดงามตามใบเรียว
ยามเดียวเขียวร้างซีดจางจร
ลอยล่องท่องชมตามลมหอบ
ก่อนมอบร่างผุอนุสรณ์
ถมทางวางตนบนดินดอน
จบตอนวังวนหลุดพ้นกาล๚ะ๛
21 สิงหาคม 2549 08:15 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ สารพันผันผ่อนมิวอนขอ
เพราะเคยท้อรันทดจนหมดหวัง
พิษแห่งรักหักจินต์จนภินพัง
จึ่งยับยั้งรั้งรอสานก่อใจ
ซ่อนตัวตนคนเขลาใต้เงาโลก
ยอมแบกโศกโศกาน้ำตาไหล
มิยินยลยินดีวจีใคร
ที่หมายปลอบมอบไว้ให้หายตรม
ไยวันนี้หัวใจคล้ายขบถ
มิจำจดบทเศร้าคราวขื่นขม
ยามความรักทักทายตามสายลม
ก็ร้างล่มจมเจ็บที่เหน็บทรวง
ฤๅหัวใจพ่ายแพ้แก่ความรัก
เกินห้ามหักมนต์แมนจากแดนสรวง
หากเช่นนั้นวันนี้ฤดีดวง
ลองห่วงหวงหารักอีกสักครา๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1511
