30 มิถุนายน 2548 10:16 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
มองฝนพรำจากฟ้าเยือนหล้าโลก
ลมพัดโบกพริ้วพรมประโลมสาน
จากฟากฝั่งสุราลัยไกลสุดกาล
ลงอาบลานดินดอนดั่งก่อนมา
ห้วงความห่างดินฟ้าสูงเกินหยั่ง
สายฝนยังโน้มสองได้ปองหา
จากเบื้องบนยลล่างพร่างพราวตา
ทุกทิวาคืนค่ำย้ำสัมพันธ์
แต่ครั้งคราวฝนหลั่งสั่งลาฟ้า
เอ่ยอำลาดินไปให้โศกศัลย์
ช่วงความห่างเคยชิดสนิทกัน
ต้องผกผันกลับคืนสะอื้นครวญ
จากขอบรุ้งมุ่งสู่ใจคนในฝัน
ทุกคืนวันพร่ำเพ้อละเมอหวน
ความว่างเปล่าบนทางยังก่อกวน
ดั่งชี้ชวนให้ลาร้างจางจากจร
ปานไล่ล่าคว้าลมมาห่มปลอบ
เวิ้งว้างครอบรอบกายคล้ายหลอกหลอน
เอื้อมสัมผัสว่างเปล่าทุกคราวตอน
หรืออาทรและห่วงใยไร้รูปรอย
29 มิถุนายน 2548 12:12 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เพราะพวกมากยากสาวความยาวไส้
เล่ห์บ่มในฉ้อฉลกลโกงหลาย
ทั้งตีรวนชวนทะเลาะเกราะกันนาย
ลิ่วล้อหมายเทียบขุนนางกร่างเชิดคอ
อนาถแท้ปวงประชาตาสาตาสี
สู้อุตส่าห์เลือกคนดีเป็นสอสอ
หวังบ้านเมืองเจริญรุ่งมุ่งเฝ้ารอ
โอละพ่อดันกลายพันธุ์ขยัน(โกง)กิน
หมกเม็ดเงินของประชาน่าอดสู
นี่ของกูนั่นของแกแล่แบ่งสิน
ดั่งพวกเปรตเศษธรรมมิยลยิน
แม้นกรวดดินรับประทานบานตะไท
เพราะพวกมากลากล้อมอ้อมอุ้มโอบ
ความละโมบโกงกันสนั่นไหว
แม้นนายหัวว่าจะฟันจนบรรลัย
แต่ก็ไร้ใบเสร็จให้เด็ดคอ
28 มิถุนายน 2548 11:17 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ยินสายลมตัดพ้อถึงกอหญ้า
ว่าอุราร้าวลึกเมื่อนึกหวน
ห้วงความฝันเพียงคืนสะอื้นครวญ
ยิ่งรัญจวนครารุ่งสางต้องห่างกัน
ลมเอ๋ยลมอย่าพ้อและต่อว่า
ที่ผ่านมาหวั่นไหวเพราะใครนั่น
โอบลูบไล้ใต้ดาวพราวแสงจันทร์
พอตะวันเยี่ยมฟ้ากลับลาไกล
ปล่อยกอหญ้าคอยเก้อชะเง้อหา
ทุกทิวาหวาดหวั่นจนสั่นไหว
หรือเพียงโบกพัดเล่นแล้วเร้นไป
ทิ้งให้ใครขื่นขมจมน้ำตา
เจ้าพัดพริ้วโอบใครที่ไหนอีก
จึงหลบหลีกซ่อนตนเกินค้นหา
หรือลืมถิ่นเก่าก่อนมิย้อนมา
หรือค้นหาหญ้ากอใหม่ตามรายทาง
24 มิถุนายน 2548 10:53 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
วันทากวีแก้ว..............................กรุงสยาม
รัตนมณีงาม..............................แห่งหล้า
ศาสตร์ศิลป์เลื่องลือนาม............เอกบุรุษ
กลอนกาพย์เคียงคู่ฟ้า...............หนึ่งนั้นใครเทียม
จันทร์แปดหนึ่งค่ำขึ้น.................แรมวาย
นักษัตรมะเมียหมาย..................ท่านท้าว
จวบจนล่วงปีกราย......................เดือนหก
กำเนิดครูผู้ก้าว.........................สู่ห้วงวรรณศิลป์
.
สองศตวรรตพ้น........................นานปี
คุณค่าอีกความดี........................ท่านสร้าง
แบบแผนแห่งกวี.......................คงอยู่
สานก่อมิลบร้าง...........................ล่มสิ้นวรรณกรรม
น้อมกราบครูภู่สร้าง...................แนวทาง
แบบอย่างกลกลอนวาง...............ก่อไว้
พระคุณดั่งฟ้ากาง.......................โอบสมุทร
ขอเทิดทูนท่านไซร้.....................เหนือเกล้าเกศี
22 มิถุนายน 2548 09:22 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
บนยอดภูครูดอยคอยความหวัง
ค่ำคืนยังยาวนานสานสิ่งฝัน
อุดมการณ์แกร่งกล้าท้าตะวัน
เพียรสร้างสรรค์เด็กน้อยตามรอยตน
สูงเสียดฟ้าท้าทายความรู้สึก
ในสำนึกแห่งครูสู้ทุกหน
แม้นลำบากขวากหนามข้ามผจญ
มิเคยบ่นก่นคำทำเพื่อใคร
สักกี่คนรับรู้ครูผู้น้อย
ที่เฝ้าคอยแพ้วทางสว่างไสว
ดั่งเทียนน้อยส่องสาดวาดแสงไฟ
ประกายใสทั่วแดนมิแรมลา
จากยอดภูสู่พื้นราบลำบากนัก
แต่ยากหักคิดถึงคะนึงหา
หอบหัวใจน้อยน้อยลงดอยมา
เพื่อพบหน้าหวานใจคนไกลกัน
แม้หนทางลำบากมิเคยล้า
ข้ามภูผาเลาะไพรหาได้หวั่น
เพียงน้องนางยามห่างคราคืนวัน
อย่าเปลี่ยนผันจากครูบนภูพาน
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1370
