31 มีนาคม 2548 11:25 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เพราะหัวใจเคยแตกยับนับไม่ไหว
รักลาไกลลับล่วงจากห้วงฝัน
ความทรงจำก่อนเก่ายังเฝ้ากัน
สายสัมพันธ์ครั้งใหม่ให้ระแวง
เพียงอยากให้เปิดใจอีกสักครา
มิได้มาด้วยเล่ห์กลปนแอบแฝง
ถ้อยอักษรกลอนรักที่แสดง
เขียนด้วยแรงสิเน่หาแม่หน้ามล
แม้นไม่หวานปานน้ำผึ้งเพียงหนึ่งหยด
แต่หาลดความความจริงใจในสักหน
เพียรออดอ้อนวอนขอรักอีกสักคน
อย่าตัดตนเพราะลมลวงที่ล่วงมา
ฝังรอยช้ำครั้งเก่าเข้ากรุเก็บ
ลบความเจ็บหนก่อนไม่ห่อนหา
ปล่อยเรื่องเศร้าให้เลือนหายในเวลา
กักน้ำตาแห่งความทุกข์ซุกกับกาล
แล้วก้าวย่างทางฝันของวันใหม่
ด้วยแรงใจที่แกร่งกล้าท้าความหาญ
ยังมีคนคอยห่วงใยไปอีกนาน
และพร้อมสานก่อสร้างหนทางรัก
29 มีนาคม 2548 15:29 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ลานลออรอนางอย่างหงอยเหงา
แลดอกเศร้ายามช่อล้อลมไหว
ดอกรักเอยเคยเบ่งบานกลางลานใจ
บัดนี้ไยอับเฉาใต้เงาจันทร์
เสียงไผ่ลู่ดีดสีดนตรีป่า
กล่อมภูผาโอบล้อมดั่งกล่อมฝัน
ไพรบรรเลงเพลงพ้อรอทุกวัน
เธอคนนั้นรู้หรือไม่ในทำนอง
คงลืมลานลออรักเคยพักอยู่
ยามไกลคู่เคียงใจให้หม่นหมอง
หรือหลงฟ้าเมืองกรุงเฟื่องฟุ้งมอง
ทิ้งหัวใจพี่ฟ้องร้องรำพัน
ยังเฝ้ารอพนอนางอย่างวันเก่า
แม้นขุนเขาคือกำแพงที่แบ่งฝัน
หากลืมเลือนรักจางห่างสัมพันธ์
คงสุดกลั้นเมื่อพบพานลานลออ
26 มีนาคม 2548 11:58 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เพราะรู้ในเรื่องราวคราวครั้งก่อน
จึ่งได้ย้อนกลอนถามในความหลัง
หากอยากเอ่ยความใดจะคอยฟัง
หากจะฝังกับภูผาไม่ว่ากัน
ด้วยอยากให้คลายเศร้าจากเงาทุกข์
จึงขอรุกปลุกใจที่โศกศัลย์
มอบความรักห่วงใยในคืนวัน
เพียงช่วยกันสานก่อถักทอทาง
อย่าผลักไสด้วยกลัวเงาอดีต
ร่วมกันขีดเขียนรักและถากถาง-
เส้นทางฝันวันใหม่คงไม่จาง
หากเราสร้างศรัทธาค่าอนันต์
มิตรภาพตราบสิ้นฟ้ามีค่าล้ำ
ที่จะนำเราล่วงสู่ห้วงฝัน
แปรจากเพื่อนเลื่อนเป็นคู่รักกัน
ผ่านคืนวันอยู่เหย้าจนเฒ่าชรา
ขอมอบรักมอบฝันผ่านอักษร
ให้งามงอนเก็บไว้แม้ไร้ค่า
แต่กลั่นออกจากใจและวิญญา
มาดแม้นว่าน้อยหวังยังคงคอย
24 มีนาคม 2548 11:36 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ร้อยเรื่องราวผ่านผันเมื่อกาลก่อน
ทำให้ใจต้องร้าวรอนเมื่อย้อนหวน
เธอจึงเก็บเจ็บนั้นไว้ทบทวน
ดั่งโซ่ตรวนผูกมัดรัดตรึงกาย
จะไม่ถามความหลังครั้งที่ผ่าน
ปล่อยให้กาลเลือนกลบลบจางหาย
จะไม่เอ่ยถ้อยคำเพื่อทำลาย
ให้รักกลายเพราะอดีตที่ขีดเธอ
ขอจงอย่าเฝ้าระแวงแคลงใจฉัน
เรื่องที่ผันเลยไปในพลั้งเผลอ
เรื่องที่ล่วงลับไปในละเมอ
วอนเพียงเธออย่าจมหล่มวนวัง
หากอยากเอื้อนเอ่ยเล่าเรื่องคราวนั้น
เพื่อให้ฉันได้รู้ดูความหลัง
ก็พร้อมรับเปิดใจใคร่ครวญฟัง
และคงยังรักไม่คลายในแก้วตา
หากจะฝังสุดลึกผลึกรอยเจ็บ
ขุดหลุมเก็บกลบแน่นดุจแก่นผา
ให้จมดิ่งลับหายในเวลา
ก็แล้วแต่อัลมิตราจะคิดทำ
23 มีนาคม 2548 09:57 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เสี่ยงรักเจ้าเพียรเฝ้าเดาใจฟ้า
โชคชะตากำหนดพากย์บทไหน
ชายเดินดินไร้ค่าราคาใด
กลับมั่นในน้องนางที่ห่างกัน
ด้วยความต่างกางกั้นจนหวั่นว่า
ไม่ควรค่าร่วมเคียงเรียงสานฝัน
บุพเพสร้างหรือฟ้าให้ในรางวัล
ถึงเอื้อจันทร์สู่ใจได้หมายปอง
วันข้างหน้าน้อมรับคำตัดสิน
ทั้งฟ้าดินลงโทษไม่โกรธหมอง
ในข้อหาเด็ดดอกฟ้ามาครอบครอง
แม้จำจองชั่วชีวียอมพลีกาย
เสี่ยงรักเจ้าเพียรเฝ้าเดาใจฟ้า
ถึงแม้นว่าห่างกันเกินหมั้นหมาย
ขอพิสูจน์ตราบสิ้นชีวินวาย
ว่าไม่คลายมั่นคงซื่อตรงนาง
เสี่ยงรักเจ้าแบบเดาใจฟ้า
ไม่รู้ว่าเทวดาจะเห็นดีด้วยหรือไม่
ผู้ชายปอนปอนนอนห้องเช่ารักอัลมิตราหมดหัวใจ
แทบไม่เห็นความเป็นไปได้
แต่ใจก็ดันทุรัง
ห่างเหลือเกินเมื่อเทียบในศักดิ์ศรี
ยอมรับว่าอายทุกที
อยากได้เธอมาเดินเคียงข้าง
บุพเพใดหนอสร้างสรรค์
ฟ้าให้รางวัล หรือแสร้งเปิดทาง
วอนดลให้อัลมิตรามานั่ง
เพื่อคนข้างทางสบตา
วันข้างหน้า
มอบเป็นภาระฟ้าดิน
เตรียมพร้อมรับคำตัดสิน
คดีลอบเด็ดดอกฟ้า
ยอมก้มหน้ารับ
แม้ความอกหักคอยท่า
จะเอารักแท้ฟันฝ่า
เผื่อฟ้าเห็นความตั้งใจ
..เสี่ยงรักอัลมิตราแบบเดาใจฟ้า
็ก็กลัวแต่เทวดา
ท่านจะเมตตาหรือไม่
ไม่เคยรวนเร
ทุมเททุกก้าวจนเจ้ามีใจ
มั่นในรักถากถางทางไป
ฟ้าคงเอาใจช่วยเรา....