7 กุมภาพันธ์ 2548 09:56 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
มวลมิ่งมิตร บ้านกลอนไทย ใคร่ขอถาม
ในนิยาม กลกลอน อักษรศิลป์
มีกฏเกณฑ์ อย่างไร หมายยลยิน
เพื่อไร้สิ้น สิ่งผิด ลิขิตงาน
ด้วยด้อยใน ฉันทลักษณ์ ยากจำจด
งานทั้งหมด ออกมา น่าสงสาร
ทั้งสัมผัส ดูไร้ ในวิญญาน
หาใช่สาร ของกวี ที่ดีเลย
เพียรเสาะหา ผู้รู้ ครูช่วยสอน
ลิขิตกลอน ผ่านจอ ขอเฉลย
คำถูกผิด ติงติได้ เหมือนดั่งเคย
ไม่คิดเลย จะขึงโกรธ คาดโทษใคร
หากการเขียน โต้ตอบ หลุดกรอบกฏ
ผิดกำหนด กลกลอน ที่สอนไว้
ต้องขอโทษ พี่น้อง บ้านกลอนไทย
จากหัวใจ ของผู้ด้อย ถ้อยกวี
5 กุมภาพันธ์ 2548 16:06 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
แม้นปีกน้อย ด้อยฤทธิ์ มิคิดหนี
และยินดี ฝากร่าง ฝังภูผา
หากจอมทัพ เรืองนาม อัลมิตรา
ไขสัญญา ในใจ ให้รู้จริง
เรื่องพ้อพร่ำ ทำไป ตามใจนึก
เพราะรู้สึก ข้างใน หลากหลายสิ่ง
คิดอย่างไร บอกให้ ไม่ประวิง
มิแอบอิง คำใคร มาไฝ่ปอง
แม้ชั้นเชิง การรบ ยังไม่แกร่ง
แต่เรื่องแรง ของใจ ไร้ที่สอง
หากทุ่มเท ให้แล้ว หาป็นรอง
ขุนแผนต้อง หลีกทาง เพราะห่างกัน
ทหารกล้า ท้ารบ กับจอมทัพ
แม้จะหนัก เพียงใด หาได้หวั่น
แล้วจอมทัพ กล้าไหม มาลุยกัน
เรื่องรักนั้น ว่าไง จงไขความ
**แจ้งกองหนุน บินเดี่ยวจะพักรบวันอังคาร ถึง วันพฤหัสนี้
หากมีกองทัพยกมาก็บอกให้รอก่อนนะครับ หรือใครจะรบ
แทนก่อนก็ไม่ว่ากัน..แล้วจะกลับมา
4 กุมภาพันธ์ 2548 16:35 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
แม่ทัพหญิง ออกมา ป่าวประกาศ
ช่างบังอาจ เกี้ยวเรา เจ้านกผี
ปีกยังอ่อน ทำเก่ง เบ่งอวดดี
คิดจะมี สัมพันธ์ คงฝันไป
มิเคยคิด ลวงล่อ นะขอบอก
หรือกลิ้งกลอก ยั่วเย้า เจ้ารู้ไหม
หวังเพียงแค่ รักนุช สุดหัวใจ
จึงบอกนัย อีกครั้ง ดั่งสัญญา
เจ้าสะกิด แผลเก่า คราวอดีต
ดั่งมีดกรีด อกย่ำ ชอกช้ำหนา
เจ็บครั้งก่อน ปวดร้าว เศร้าอุรา
หากโดนอีก สักครา คิดว่าทน
เขตหวงห้าม ทรามวัย ป้ายไม่ติด
เห็นมวลมิตร ขวักไขว่ ให้สับสน
สู้อุตส่าห์ บินหา แม่หน้ามล
กลับโดนกล ตัดตอน แสนอ่อนใจ
ไตร่ตรองก่อน ลงมีด กรีดเชือดเฉือน
จะสะเทือน ทรวงเจ้า เข้าใจไหม
เมื่อนึกย้อน ถึงฝัน วันก่อนไกล
จะสายไป หากไม่ถึง ซึ่งมือหมอ
ยังอยู่ค่าย รอรับ แม่ทัพกล้า
จะออกมา แก้คำ หรือปล่าวหนอ
สัญญาใจ ที่ให้ ใครเขารอ
เท็จจริงขอ เอื้อนเอ่ย เฉลยความ
4 กุมภาพันธ์ 2548 09:30 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เห็นลิเก เลิกเล่น เร้นปิดฉาก
คงลำบาก แน่เชียว บินเดี่ยวเอ๋ย
ไร้แนวร่วม ทวงสัญญา เหมือนเช่นเคย
แล้วใครเลย ทัพหน้า เข้าฝ่าฟัน
ปีกยังเจ็บ ทุลัก ทุเลฝืน
เขย่งยืน ทวงถาม คนเหหัน
บินไม่ได้ ยังกล้า มายืนยัน
ในคำมั่น ที่กลาย เพราะใครลืม
ขอสวมรอย เล่นลิเก เห่ร้องหา
เป็นทัพหน้า สักครั้ง แม้ต้องฝืน
จะทวงถาม ทุกวัน ผ่านทุกคืน
คนที่ลืม เป็นใคร ในความจริง
ต้องตายแน่ งานนี้ ที่แสนหนัก
ปีกก็หัก ยังกล้า ท้าทุกสิ่ง
แค่คำตอบ อัลมิตรา จริงไม่จริง
คงต้องทิ้ง วิญญาณ ในบ้านกลอน(ไทย)
2 กุมภาพันธ์ 2548 16:37 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ภาพก่อนเก่ามาย้อนให้คอนทุกข์
ใจเคยสุขกลับเศร้าโศกเหงาหงอย
คำสัญญาของใครให้เราคอย
ดูเลื่อนลอยดั่งลมพรมกายา
ปล่อยให้เราเพาะบ่มจมความเหงา
ใจอับเฉาครวญคร่ำพร่ำเพ้อหา
เฝ้าทบทวนหวนย้ำคำสัญญา
ดูเหมือนว่าไร้เงาและเค้ารอย
หรือแค่คำเคยบอกเพียงหลอกเล่น
หรือใครเร้นหลอกใจให้เหงาหงอย
ถึงลืมเลือนสัญญาค่าเลื่อนลอย
เราหลงคอยคำมั่นใครกันลวง
จึงจำต้องเรียกหาคราวันก่อน
โปรดนึกย้อนน้ำคำพร่ำว่าหวง
สิเน่หาครานั้นยังตรึงทรวง
ฉันขอทวงสัญญาแม้น่าอาย
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
863
