28 กุมภาพันธ์ 2548 12:49 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ปลอบตัวเองมานานกับการรอ
ไม่เคยท้อถอดใจยังหมายมั่น
ความทรงจำเก็บไว้ได้ผูกพัน
เนิ่นนานวันเพิ่มพูนมิสูญไป
ต่างคนต่างมีทางที่ต้องก้าว
ต่างคนต่างมีเรื่องราวต้องหวั่นไหว
ต่างคนต่างห่างกันสุดแสนไกล
แต่ยังหมั่นเติมใจให้แก่กัน
ห่างกันเกินครึ่งฟ้ามากั้นแบ่ง
แต่ด้วยแรงแห่งรักภักดิ์เธอฉัน
โยงสายใยสองใจในสัมพันธ์
คงสักวันเคียงใกล้ดั่งหมายปอง
ต่อเติมฝันในใจให้คงมั่น
ถึงแม้วันยังไกลอย่าได้หมอง
สัญญารักยังลั่นกลั่นทำนอง
บรรเลงก้องห้วงฝันฉันและเธอ
25 กุมภาพันธ์ 2548 09:35 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
มองจันทร์งามอร่ามตาคราดึกดื่น
ห้วงค่ำคืนที่เงียบและเปลี่ยวเหงา
ป่านนี้น้องคงหลับใหลไร้พี่เนาว์
โอ้นงเยาว์แสนห่วงเจ้าดวงมาลย์
วอนโสมสวยทอแสงแห่งฟากฟ้า
มวลดาราเรียงร้อยถ้อยประสาน
แทนผ้าห่มเหมือนอุ่นอกดั่งวันวาน
แทนคำหวานกระซิบแผ่วให้แก้วตา
หลับฝันดีเถิดนะยาใจพี่
อยู่ทางนี้แสนหวงและห่วงหา
เพียรขอพรวอนพร่ำมนต์จันทรา
ช่วยรักษาปกป้องน้องคนดี
แม้อยู่ไกลใจพี่ยังคงมั่น
รักแจ่มจันทร์แน่แท้มิแปรหนี
ดั่งหินผากล้าแกร่งแห่งคีรี
จากวจีชายกล้าอาชาไนย
24 กุมภาพันธ์ 2548 10:03 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
เปลือกนอกดั่งฉาบไว้..............ดูดี
ปีศาจคาบคัมภีร์......................อวดรู้
ธรรมะแต่งเติมมี.....................ทำเก่ง
ใครแน่หาญมาสู้......................เรื่องนี้หายอม
ปอกเปลือกดูแก่นแก้................ภายใน
เน่าเฟะมองเกลื่อนไป...............ชั่วช้า
คำหวานหว่านของใคร...............เหมือนพร่ำ
ลวงล่อหญิงทั่วฟ้า......................เพื่อได้เสพสม
เสือหิวยามล่าเนื้อ........................กวางดาว
เพียรย่องเงียบกริบราว...............ซ่อนเร้น
พรางกายไม่มีคาว.......................สาบส่ง
หลอกล่อรอเลือกเฟ้น..................หมู่เนื้อมวลสมัน
สุนัขยามล่าเนื้อ...........................ตามพราน
อวดเบ่งในสันดาน.......................สู่รู้
นำทางเห่าประจาน......................ขู่เหยื่อ
สัตว์วิ่งหลบลับคู้.........................ซ่อนไร้ลายรอย
จุดหมายเราต่างไซร้......................แผกกัน
อย่าแค่หวังโรมรัน......................ล่าล้อม
ชั้นเชิงย่อมสำคัญ..........................มากกว่า
อวดโอ่หรือควรน้อม.....................ระลึกไว้ใส่หัว
23 กุมภาพันธ์ 2548 14:10 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
หากเสกมนต์เป่าได้.........ในมนต์
จะย่อทางเพื่อดล...............สู่เจ้า
เขาสูงย่อเทียมจน.............ทัดกรวด
สิบหมื่นชลฤๅเข้า.............เห่ล้อมขวางเรา
กาลเวลาล่วงพ้น...............ผ่านกาล
ประหนึ่งในดวงมาลย์......หมั่นสร้าง
ศรัทธาร่วมประสาน..........รักแน่น
เคียงคู่มิทิ้งคว้าง................ชั่วฟ้าดินสลาย
เพียงเราคงมั่นไว้...........ในรัก
แม้มากอุปสรรค..............บั่นได้
สองใจร่วมสมัคร............สมานคู่
ตราบเท่าเฒ่าชราให้.........มิร้างเสื่อมสูญ
22 กุมภาพันธ์ 2548 11:05 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ระยะทางห่างกันจนหวั่นว่า
เจ้าแก้วตาจะหวั่นไหวหัวใจหนอ
ยิ่งเวลาผันผ่านกับการรอ
แสนทดท้อรักเราเศร้าจากไกล
เพราะความเหงาเข้าล้อมตรมตรอมจิต
เกรงมิ่งมิตรสั่นคลอนเขาย้อนใกล้
รักมั่นคงกลับแปรกระแสไป
เกินคว้าไขว่ร่วมทางดุจห่างกัน
ขอคนดีเอ่ยคำย้ำอีกครั้ง
ว่าคงยังภักดิ์ใจไม่เหหัน
เหมือนอาทิตยย์คู่ฟ้าทิวาวัน
ดั่งดวงจันทร์แจ่มราตรีมิมีแปร
รอถ้อยความเอื้อนเอ่ยเฉลยปลอบ
รักที่มอบยังมั่นในดวงแข
ร้อยหญิงล้อมมากมายคล้ายไม่แล
รอเพียงแค่หนึ่งน้องมาคล้องใจ