9 มีนาคม 2553 15:05 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เจ้าหลงทางหรือไรอยากใคร่ถาม
จึ่งเดินตามแสงวันที่ผันผาย
ฤๅบาดเจ็บเหน็บหนาวรานร้าวกาย
เกินสยายปีกบินกลับถิ่นไพร
แต่ละช่วงก้าวย่างบนทางจร
ดูโหยอ่อนเหลือเกินจักเดินไหว
เจ้าค้นหาความจริง...ของสิ่งใด?
เสาะหาใคร..? ท่ามเมืองอันเรืองรอง
กลับเถื่อนถิ่นเถิดหนออย่ารอช้า
ยามวันลาลับพ้นจักหม่นหมอง
คาบราตรีขานขับเข้าจับจอง
เจ้าจักท่องเท้าย่างอย่างไรกัน
เจ้าหลงทางหรือไรอยากใคร่ถาม
ฤๅหลงงามรุ่งเรืองของเมืองฝัน
จึ่งมิย้อนคืนหาพนาวัน
คงดึงดันย่ำย่างอยู่กลางเมือง๚ะ๛
12 กุมภาพันธ์ 2553 15:10 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ลืมเลือนเถิดหัวใจเลิกใฝ่ฝัน
ลืมเถิดวันคืนสุขสนุกสนาน
ปล่อยเวลาลับหายกับสายกาล
เลิกว่ายวนบนธารวารเวลา
แม้นรูปรอยยังคงดำรงอยู่
ทุกรับรู้มิสิ้นถวิลหา
แต่อาทรแล้งแล้วในแววตา
ไยสืบหาคว้าไขว่ดุจไล่เงา
กลับมายืนที่เดิมคราเริ่มต้น
แม้นสับสนโดดเดี่ยวท่ามเปลี่ยวเหงา
ก่อนเคยอยู่ลำพังแต่ยังเยาว์
ไม่มีเขา..ตายไหม??..จงใคร่ครวญ
ลืมเลือนเถิดหัวใจเลิกไขว่คว้า
วันเวลาล่วงเลยมิเคยหวน
ความทรงจำฝังกลบมิทบทวน
ทุกสิ่งล้วน...เสริมแต่ง...เสแสร้งทำ๚ะ๛
http://www.youtube.com/watch?v=pxQOBm9Kaco
29 มกราคม 2553 22:57 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ในสำนึกสุดท้ายก่อนตายจาก
หวังเพียงฝากรอยคำเคยพร่ำหา
แม้นแผ่วเบายากยินในจินตนา
โปรดรู้ว่าบางใครอยากไขคำ
มาดแม้นเจ้ามิสดับฤๅรับถ้อย
ปล่อยเลื่อนลอยลับหายคล้ายเรื่องขำ
ด้วยมายาแต่งพากย์มิอยากจำ-
หลากลำนำโป้ปดคิดคดกัน
สุดแล้วแต่หัวใจเจ้าใฝ่หา
หนึ่งจันทรา..ล้านดาว...แต้มพราวฝัน
หนึ่งสัญญา...ร้อยกระทำ?...ล้านรำพัน?
ตัวเจ้านั้น...รับรู้...ทุกครู่ยาม
ในสำนึกสุดท้ายก่อนตายจาก
หนึ่งพจน์พากย์...น้อมนำ..หนึ่งคำถาม
แม้นไร้ความตอบต่อ..ร้างข้อความ
ยังจำนาม...เจ้านั้น.....??????????. ๚ะ๛
17 พฤศจิกายน 2552 19:58 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ พายุโหมซัดสาดเกรี้ยวกราดคลั่ง
โถมประดังถ้วนทั่วหัวระแหง
ปีศาจร้ายร่ายรำอวดสำแดง
ช่างผาดแผลงระรานเที่ยวพาลคน
โอ้ ..ขุนเขายืนสง่าอย่างกล้าแกร่ง
ลมกรรโชกสะบัดแรงแฝงห่าฝน
ยืนสถิตมิเคลื่อนเหมือนเตือนตน
ไม่สับสนต่อลมร้ายทำลายตัว
ขอเจ้าเป็นเช่นภูเคียงคู่หล้า
ยืนหยัดท้ากระจ่างใจไม่สลัว
ลมพายุแม้นรุมโรมโถมน่ากลัว
รับรู้ทั่วแต่มิหวั่นนึกพรั่นใด
โอ้ภูผาจอมปฐพีที่ข้ารัก
เจ้าตระหนักว่าลมร้ายร้ายแค่ไหน
เจ้าจงปล่อยลมคล้อยลอยผ่านไป
สงวนใจมิตอบโต้โมโหลม๚ะ๛
13 พฤศจิกายน 2552 11:42 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หมอกขาวเริ่มเลือนรางยามสางรุ่ง
ยามสูรย์ปรุงแสงวันเข้าผันผาย
น้ำค้างรินหยาดหยดรันทดกาย
รอลับวายพร้อมเดือนล่วงเลือนไป
เหลือเพียงความทรงจำให้รำลึก
ในรู้สึกสะกดกลั้นความหวั่นไหว
ยิ่งแสงทองรุกเข้าแรงเท่าใด
ดั่งตอกใจคนช้ำต้องจำนน
ท่ามแสงวันฉันยืนสะอื้นร้อง
น้ำตานองท้นฟ้าราวห่าฝน
คิดถึงรักเลือนรางของบางคน
ยิ่งเจ็บล้นปวดร้าวโศกเศร้าทรวง
หมอกขาวเริ่มลับลาอุษาสาง
ใจบางบางร้างแล้วแววห่วงหวง
เหลือเพียงซากธุลีฤดีดวง
ทับถมห้วงความฝันท่ามวันเยือน๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1258
