30 กรกฎาคม 2553 13:02 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ นานนับนานโบยบินทุกถิ่นเถื่อน
ผ่านแรมเดือนแรมปีหลากที่หมาย
แม้นบาดเจ็บเหน็บหนาวรานร้าวกาย
ยังมิวายบินฝ่าท้องฟ้าคราม
เพราะเหตุผลอันใด??หวนไตร่ตรึก
ห้วงสำนึกหวังใด??ครวญใคร่ถาม
จึ่งจากถิ่นบินเดี่ยวท่องเที่ยวตาม -
หาคำถาม-คำไข-แจ้งใจตน
สิ่งที่ได้กลับมาคุ้มค่าไหม??
เจ็บหัวใจซ้ำซากกี่มากหน
น้ำตารินไหลนองปานท้องชล
ยังสืบค้นเสาะหาปริศนาใด??
เก็บความช้ำขมขื่นสะอื้นอั้น
ปล่อยวารวันลับลี้ดีกว่าไหม??
หวนดูแลตนตัวและหัวใจ
ที่เจ็บไปลืมหมดเลิกจดจำ
นานนับนานโบยบินท่ามถิ่นฟ้า
ถึงเวลาทบทวนเลิกครวญคร่ำ
อันเศร้าโศกหมองไหม้นั้นใครทำ
จงเตือนย้ำทุกข์ลำบากมาจาก "เรา"๚ะ๛
20 กรกฎาคม 2553 11:38 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เคยบ้างไหม?? มองฟ้าแล้วว้าเหว่
มองทะเลเวิ้งว้างกว่าครั้งไหน
ยิ่งยามคลื่นเคลื่อนซัดดั่งมัดใจ-
จมดิ่งในความช้ำต้องจำนน
เคยบ้างไหม?? มองดาวแล้วเศร้าสร้อย
แม้นจันทร์ลอยสว่างอยู่กลางหน
แต่รอบกายมืดมิดทุกทิศจน-
ใจสับสนท่ามธารวารเวลา
เคยบ้างไหม?? คิดถึงสักหนึ่งน้อย
ว่าบางใครรอคอยละห้อยหา
ฤๅอาลัยกลายแล้วในแววตา
จึ่งลับลาเลือนหายกับสายกาล
คิดบ้างไหม?? หากฝันเหมือนกันบ้าง
ความอ้างว้างแสนหนักมิหักหาญ
คิดบ้างไหม?? รวดร้าวที่ยาวนาน
อาจจะผลาญหัวใจสลายลง๚ะ๛
19 กรกฎาคม 2553 11:47 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ รู้สึกเหมือนหัวใจเริ่มไหวหวั่น
ยิ่งนานวันยิ่งซึ้งคำนึงหา
ถึงหญิงหนึ่งนามนั้น................???
ทุกเวลาคิดถึงเพียงหนึ่งนาง
ระยะทางห่างกันแสนหวั่นว่า
วารเวลาผลักไสเราไกลห่าง
ความคิดถึงมากล้ำมิอำพราง
หวังมอบวางหมายหมั้นทุกวันคืน
เขาจะรู้บ้างไหมหัวใจนี้
ยังภักดีมิเร้นฤๅเป็นอื่น
ยังซื่อตรงซื่อสัตย์และหยัดยืน
แม้นวันคืนผ่านผันยังมั่นใจ
ผู้ดูแลระบบโปรดทบทวน
ทุกสิ่งล้วนความจริงที่ยิ่งใหญ่
หากท่านรู้หญิงงามมีนามใด
โปรดช่วยไขปริศนาให้ข้าที๚ะ๛
15 กรกฎาคม 2553 16:17 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ ยามเห็นฝนพรำพรำเริ่มย้ำคิด
เหมือนสะกิดต่อมเหงาให้เข้าแถว-
หน้ากระดานรุกฆาตประกาศแนว
แล้ววาวแววน้ำตาก็บ่านอง
ยามเห็นใบไม้ปลิวลมพลิ้วพัด
จิตกระหวัดเรื่องราวของเราสอง
หวั่นความรักก่อนเก่าที่เฝ้าปอง
จักลอยล่องเลือนหายกับสายลม
ยามเห็นนกเขาคูหาคู่ขวัญ
กลางใจพลันโศกจับเข้าทับถม
นกคงคล้ายดั่งเราทุกข์เศร้าตรม
จึ่งจ่อมจมนั่งคิด...ไร้ทิศทาง
ยามเย็นย่ำค่ำคืนสะอื้นร้อง
เพลงเหงาก้องหัวใจอยู่ไม่ห่าง
รักเอยรักสองเราดูเบาบาง
และเคว้งคว้าง..ท่ามเหงาอันยาวนาน๚ะ๛
2 กรกฎาคม 2553 10:09 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เปิดบันทึกก่อนเก่าที่เราเขียน
อ่านวนเวียนซ้ำซ้ำบางคำไข
ด้วยบางสิ่งดูเหมือนแปรเปลี่ยนไป
คำบางใครก่อนนั้นคล้ายผันกลาย
ในคำตอบก่อนนั้นคราวันเก่า
เราคือเราหลอมรวมหนึ่งความหมาย
ผ่านร้อนฝนหนาวเย็นมิเว้นวาย
มิเดียวดายเคียงอยู่เป็นคู่กัน
ยามพบสุขร่วมกันแบ่งปันสุข
คราสบทุกข์รวมใจไม่เปลี่ยนผัน
จูงมือฝ่าขวากหนามที่ลามรัน
สู่ฝั่งฝันที่สร้างมิร้างลา
ในคำตอบก่อนนั้นคราวันนี้
ปรัศนีมากล้นให้ค้นหา
ว่าพจน์ถ้อยใดซ่อนคราก่อนมา
ฤๅเวลาเปลี่ยนความเมื่อยามใด
อ่านบันทึกก่อนเก่าที่เราเขียน
อ่านวนเวียนซ้ำซ้ำทุกคำไข
ก็ไร้ความไร้ตอนซุกซ่อนนัย
แต่แล้วไย...วันนี้..มิมีเธอ..๚ะ๛