17 มีนาคม 2548 14:43 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
โอ้เงาใจใต้เงาจันทร์วันฟ้าหม่น
ห่วงหวงคนอยู่ไกลฤทัยเหงา
แสนอ้างว้างโดดเดี่ยวเปลี่ยวอกเรา
จมความเศร้าคิดถึงซึ่งกัลยา
เจ้ามองจันทร์คืนนี้เหมือนพี่ไหม
หากเห็นในแสงมัวทั่วเวหา
นั่นคือใจที่เศร้านะแก้วตา
เพียรทาบทาส่องไปให้ได้ยล
โปรดรับรู้ความเหงาเข้าล้อมจิต
ไร้แรงฤทธิ์ก้าวไปในทุกหน
ภวังค์รักยังร่ำหาแม่หน้ามล
จงช่วยดลเศร้าหายจากใจที
โอ้เงาใจใต้เงาจันทร์วันฟ้าหม่น
ดูโศกจนตรมหมองไม่ผ่องศรี
วอนโสมส่องล่องฟ้าหาคนดี
ส่งข่าวพี่ถึงคนไกลในอาวรณ์
16 มีนาคม 2548 12:31 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
พรหมลิขิตวางเกณฑ์ขีดเส้นไว้
หรือเพราะใบบุญเก่าเข้าส่งเสริม
หรือเพราะกรรมปางก่อนมาย้อนเติม
เราจึงเริ่มรู้จักและรักกัน
ทั้งที่อยู่ไกลห่างต่างฟากฟ้า
กลับกลายมาอยู่ใกล้หาใช่ฝัน
ถักทอทางสร้างรักในทุกวัน
ลิขิตอันสวรรค์ส่งลงให้เรา
หรือบุพเพสันนิวาสประกาศก้อง
สองใจคล้องครองใจไม่อับเฉา
แม้วันคืนห่างไกลต้องได้เนาว์
เพียงรอเฝ้าเวลานำพาไป
สวรรค์-พรหม-บุญกรรมที่นำแต่ง
คงสู่แรงแห่งฝันนั้นไม่ไหว
ยิ่งพลังของรักจากหัวใจ
ถึงแม้นไร้วาสนายังกล้าครอง
14 มีนาคม 2548 13:00 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
จากวันนี้ขอเธอจงกล้าแกร่ง
อยู่ด้วยแรงแห่งฝันเราฝันใฝ่
แม้ตอนนี้ระยะทางเหมือนห่างไกล
แต่หัวใจยังเคียงเยี่ยงเคยครอง
กำลังใจมากมายไม่ย่อท้อ
เพียรถักทอสายใยใจเราสอง
รักเฉิดฉายประกายฝันอันเรืองรอง
ดุจแสงส่องยามเช้าพราวตะวัน
หากท้อแท้อ่อนล้าอย่าคิดถอย
มีคนคอยห่วงใยจำให้มั่น
เราจะมีความรักให้ต่อกัน
อย่าไหวหวั่นจงสู้อยู่ต่อไป
ขอสายรุ้งนำพาความคิดถึง
ข้ามขอบฟ้าด้วยรักหนึ่งซึ่งสดใส
อีกดาวเดือนเกลื่อนฟ้าคราอำไพ
บอกคนไกลจงรับรู้ว่าอยู่คอย
11 มีนาคม 2548 14:12 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
อวดตัวไปทั่วแคว้น.................อหังการ
แถมโอ่ดั่งสันดาน...................อวดรู้
ป่าวร้องแห่ประจาน.................จิตต่ำ
เพียงแค่กบคุดคู้....................หลบใต้กะลา
ยกตนข่มท่านไซร้...................จิตมาร
ปากชั่วช่างระราน...................ล่มล้าง
บทกลอนแห่งวันวาน...............มูลเหตุ
เกิดก่อความคิดสร้าง................พวกพ้องศัตรู
อัตตาพาสูญสิ้น.....................ความดี
จึงเสื่อมศักดิ์ราศี...................สง่าสิ้น
ยินธรรมเร่งรีบหนี..................สุดกู่
เหมือนดั่งมารด่าวดิ้น..............เมื่อซึ้งรสธรรม
มืดบอดเห็นจักรใกล้...............กายตัว
จึงเพ่งเป็นดอกบัว.................เลิศล้ำ
ดั่งโง่เง่าพันพัว......................วิปริต
ยึดชั่วเฉกเสาค้ำ...................อย่างนี้ดีฤา
10 มีนาคม 2548 13:31 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
ยังรู้สึกอยู่ใกล้ข้างกายลูก
ยังรู้สึกพันผูกมิจางหาย
ยังรู้สึกอบอุ่นไม่เว้นวาย
มิเลือนหายแม้กาลผ่านนานวัน
สิบเจ็ดปีพ่อจากสู่ฟากฟ้า
สิบเจ็ดปีลูกล่าสร้างสิ่งฝัน
ตามคำสั่งสอนไว้เป็นสำคัญ
อรหันต์ของลูกปลูกทางเดิน
คอยย้ำเตือนอบรมบ่มนิสัย
อย่าอาลัยลาภยศสรรเสริญ
อารีย์คนไม่เหยียบย่ำและซ้ำเติม
มิฮึกเฮิมอวดศักดาค่าตนเอง
กตัญญูรู้คุณเกื้อหนุนน้อง
ทั้งเพื่อนพ้องวงศ์วารอย่าข่มเหง
มีรักใจยุติธรรมดั่งนักเลง
ไม่ใช่เก่งอันธพาลระรานคน
ขอวิญญานศักดิ์สิทธิ์ของคุณพ่อ
จงเกิดก่อบนฟ้าเวหาหน
อยู่บนห้วงสวรรค์ชั้นเบื้องบน
ลูกทุกคนยังอาลัยรักพ่อนั้น..นิรันดร..
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1486
