17 มกราคม 2549 15:25 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ หมอกบางและลมหนาว........นภพราวเก็จดารา
น้ำค้างละลานตา....................อุระข้าสิเปลี่ยวดาย
ห่างกัน ณ วันก่อน................รติซ่อนดุจลับหาย
ลืมเลือนฤคลอนคลาย...........ละจุดหมายบ่เมียงมอง
ทิ้งรักระโรยแรง...................ดุจแกล้งฤทัยหมอง
เพลงฝันสราญย์ครอง...........อนิจาระกำใจ
หรือเพียงวิหคดง..................พินิจหงส์เลิศวงศ์ไพร
ต้อยต่ำบ่เกรียงไกร...............ศิวิไลศฤงคาร
จึ่งร้างนิราศรัก......................มิประจักษ์กมลมาน
เรื่องราวและตำนาน..............วิบัติสิ้นมิยินดี๚ะ๛
13 มกราคม 2549 14:34 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เพราะแตกต่างห่างกันเกินฝันใฝ่
แม้นหัวใจมอบวางอย่างหมดสิ้น
ค่าคงเพียงเสี้ยวเศษธุลีดิน
จำกลืนกินโศกหมองน้ำนองตา
เพียงตัวตนต่ำต้อยอีกน้อยทรัพย์
ทั้งจนอับลาภยศวาสนา
อัปลักษณ์รูปชั่วทั่วกายา
บังอาจเอื้อมดอกฟ้าช่างน่าอาย
มิมองตนข้นแค้นแสนสาหัส
ทั้งปากกัดตีนถีบตราบชีพสลาย
ใครจักลดหลั่นตัวเกลือกกลั้วกาย
ละศักดิ์ศรีมากมายให้อายคน
เพราะผิดแผกแตกต่างอย่างสุดขั้ว
ได้แต่กลัวรักกลายไม่เป็นผล
คำประณามเขาด่าต้องหน้าทน
ถึงทุกข์ล้นอย่างไรใจจำยอม๚ะ๛
11 มกราคม 2549 11:32 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เพราะแตกต่างห่างกันจนหวั่นว่า
วันข้างหน้าต้องเจ็บช้ำและร่ำไห้
ด้วยรักร้าวคราก่อนยังหลอนใจ
มิเลือนในรอยช้ำคอยย้ำเตือน
ด้วยหัวใจแตกยับเกินนับเสี้ยว
คมรักเกี่ยวบาดจิตกรีดเชือดเฉือน
จมความเจ็บเหน็บหนาวท่ามดาวเดือน
น้ำตาเปื้อนห้วงฝันเกินบรรเทา
หากรักนี้อัลมิตรามอบมาปลอบ
เพื่อล้างความบอบช้ำระกำเศร้า
จักเก็บรักเก็บฝันให้นานเนา
เรามีเราเพื่อสานสร้างบนทางรัก
วันข้างหน้าเป็นเช่นไรเราไม่รู้
วันนี้อยู่เคียงข้างสรรค์สร้างถัก-
ทอภาพฝันมั่นคงซื่อตรงภักดิ์
ศรัทธารักร่วมกันนิรันดร
หากต้องเจ็บช้ำรอยอีกร้อยครั้ง
ด้วยกรรมบังบดรักยากถอดถอน
ยอมก้มหน้าพลีใจให้บั่นทอน
ตราบร่างนอนซบดินก็ยินดี๚ะ๛
10 มกราคม 2549 10:48 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ เย็นยะเยียบเงียบสงบทรุดซบโลก
หยาดน้ำค้างพรมโศกวิโยคสั่น
คืนเหน็บหนาวร้างเงาเจ้าเพ็ญจันทร์
คล้ายความฝันถูกลบฝังกลบดิน
ช่างมืดมนอนธกาลเกินขานไข
หนึ่งหัวใจล้าแรงและแหว่งวิ่น
จมความเจ็บปวดช้ำน้ำตาริน
ฤๅจะสิ้นชีพดับพร้อมกับจันทร์
จันทร์เจ้าเอ๋ยเคยสว่างกระจ่างแจ้ง
ทาบทอแสงอาบลานถักสานฝัน
สองหัวใจได้แนบชิดสนิทกัน
สุดท้ายวันรักสลายก็กรายเยือน
เย็นยะเยียบเงียบสงบทรุดซบโลก
น้ำตาโศกรินไหลใครจักเหมือน
ห่มคลุมทุกข์รุกใจไม่รางเลือน
แม้นดาวเดือนยังลับหายมิชายตา๚ะ๛
5 มกราคม 2549 15:43 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ อ้อมกอดแห่งขุนเขาเคียงเจ้าอยู่
อย่าหดหู่จาบัลย์จนขวัญหาย
มิได้โอบใครอื่นร้อยหมื่นราย
ยังคงหมายเพียงน้องเคยครองเคียง
บทเพลงแห่งหมอกขาว
ยังขับกล่อมเรื่องราวเสนาะเสียง
บนลานจันทร์หัวใจได้ร้อยเรียง
ขับสำเนียงความรักทายทักจันทร์
ค่ำคืนที่เหน็บหนาว
เจ้ารวดร้าววิตกและโศกศัลย์
ด้วยความห่างบางใครที่ไกลกัน
สุดเกินกลั้นน้ำตาทุกราตรี
คนดีอย่าได้โศกหมอง
ชื่นเราสองจะหวนมามิลาหนี
จะโอบปลอบมอบรักภักดิ์ฤดี
อ้อมกอดนี้ยังยึดมั่นคำสัญญา๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1341
