8 สิงหาคม 2549 10:25 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
...วันวาร...
อดีตกาลที่ผ่านผัน
จินตภาพที่วาดไว้...ในเอกอนันต์
กลับกลายเหมือนฝัน...ยามนิทรา
...เจ็บช้ำ..
เสี้ยวความทรงจำ...ยากจะรักษา
ฝืนยิ้มสู้โลก...แม้นโศกทาบทา
หวังกาลเวลา...ช่วยรักษารอยใจ
...ความรัก..
ดุจขุนเขา..แน่นหนัก...มิหวั่นไหว
บางเบา..ดุจขนนก..ลอยลมพัดไกว
คงอยู่ที่หัวใจ...จักจินตนาการ
...ปัจจุบัน..
เก็บเศษเสี้ยวความฝัน...ถักทอประสาน
ทักทายความรัก...ที่เลือนหายไปนานแสนนาน
ปล่อยอดีตแห่งวันวาน...ลับผ่านกับวันเวลา
...หัวใจ..
ยังคงยิ่งใหญ่....ให้เสาะค้น..แสวงหา
ท่ามกลางสายธารของราตรี...และทิวา
" มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า "..ยังคงโบยบิน
8 สิงหาคม 2549 08:18 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ คำสัญญากล่าวไว้ก็ไร้ค่า
เอ่ยวาจาบอกรักและภักดิ์มั่น
หากหัวใจมิมั่นคงซื่อตรงกัน
เนิ่นนานวันก็ล่มสิ้นมิยินยล
ประโยชน์ใดในค่าคำสาบาน
ที่ซมซานกรานกราบฝากฟ้าฝน
หากผิดถ้อยภาษาวาจาตน
ขอมิพ้นโทษทัณฑ์จงบั่นทรวง
หลากหลายคู่ชูประเด็นเป็นตัวอย่าง
รักอัปปางดั่งแค้นมิแหนหวง
คำสาบานร้างล่มดุจลมลวง
ปดทั้งปวงด้วยไร้ค่าราคาคำ
เมื่อข้ารักมั่นหมายฤทัยนาง
ถ้วนทุกอย่างรักษาเพราะค่าล้ำ
ตราบฟ้าดินสิ้นแสงแห่งสูรย์นำ
มิต้องย้ำสัญญาฤๅสาบาน๚ะ๛
5 สิงหาคม 2549 09:43 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เจ้ากล่าวคำราญรอนบั่นทอนข้าฯ
ดุจศาสตราแทงทิ่มเลือดปริ่มไหล
มีสาเหตุเลศกลฤๅคนใด
กระทำใจเจ้าช้ำระกำทรวง
ผ่านกี่ฝนบนทางเคียงข้างเจ้า
กี่ร้อนเข้าหนาวกรายฤๅหายหวง
ร้อยทิวาพันราตรีมิมีลวง
ฤดีดวงข้าฯนี้บัดพลีนาง
ฤๅให้ข้าฯตายลง ณ ตรงหน้า
เอ่ยวาจาเพียงนิดยอมปลิดร่าง
ให้เลือดหลั่งท่วมท้นบนหนทาง
อาบรอยจางของรอยใจหากใคร่ยล
อย่ากล่าวคำราญรอนบั่นทอนรัก
อย่าหาญหักหัวใจเหมือนไม่สน
หากสิ้นไร้ในรักภักดิ์กมล
ขอเป็นคนอำลาแม้นอาลัย๚ะ๛
2 สิงหาคม 2549 14:41 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ยินคำพ้อท้อชะตาแสนอาภัพ
โศกเศร้าจับวิญญาณ์แทบอาสัญ
น้ำตารินสิ้นหวังทุกหว่างวัน
เกินรำพันถ้อยพจน์สลดใจ
เจ้าลั่นดาลปิดตายคล้ายมิกล้า
ยอมแบกโศกโศกาอุราไหว
จมธารทุกข์ท่วมท้นล้นทรวงใน
มิมีใครแลเหลียวช่วยเยียวยา
ฤาลืมเลือนบางใครในไพรพง
ที่ยังคงถักถ้อยร้อยภาษา
มั่นหมายมอบปลอบขวัญอัลมิตรา
ทุกเวลาทุกวารคืนหยิบยื่นพร
เจ้ามิได้ลำพังยังโลกนี้
อ้อมกอดที่อุ่นไอมิถ่ายถอน
ยังคงยังโอบเอื้อเผื่ออาทร
อย่าร้าวรอนจนชอกช้ำระกำทรวง
อย่าทดท้อต่อชะตาจงกล้าก้าว
ปล่อยเรื่องราวโศกหมองให้ล่องล่วง
ประสานมือถือหัวใจวิไลดวง
ข้ามสู่ห้วงโลกสวยไปด้วยกัน๚ะ๛
1 สิงหาคม 2549 09:35 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
๏ บินล่องล่วงห้วงฟ้าหมายล่าฝัน
ท่ามขุนเขาเงาตะวันอันโชนแสง
วันคืนพ้นบนทางมิร้างแรง
กาลเปลี่ยนแปลงมิเปลี่ยนแปรแม้ยาวไกล
ตำนานรักซ่อนปมจึ่งล้มสิ้น
เล่ห์ลมลิ้นปนเปสาดเทใส่
เนิ่นนานวันรักจางเลือนรางไป
สุดท้ายใยสัมพันธ์ก็สั่นคลอน
เพียงหนึ่งห้วงตรอมตรมและขมขื่น
ถูกหยิบยื่นช้ำชอกมาหลอกหลอน
เจ็บเกินเจ็บเหน็บหน่วงทุกช่วงตอน
คือบทสอนสั่งใจจงใคร่ครวญ
บินล่องล่วงห้วงฟ้าหมายล่าฝัน
ผ่านคืนวันเดือนปีมิผันผวน
ตราบสายธารผ่านไหลไม่ย้อนทวน
จักไม่หวนกลับหลังแม้นพังภิน๚ะ๛
Calendar
Lovers
21 คน เลิฟบินเดี่ยวหมื่นลี้
หน้าส่วนตัว
1230
