6 เมษายน 2550 04:10 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เพียรถักถ้อยร้อยคำลำนำกลอน
เราช่างอ่อนภาษาน่าอดสู
บางคราผิดมาตราตำราครู
หวนอ่านดูแสนอนาถขาดวิญญาณ์
กลอนคนอื่นลำนำเลิศล้ำถ้อย
เขาเรียงร้อยพจมานหวานนักหนา
ช่างพลิ้วไหวในศิลป์จินตนา
งามลีลาหยดย้อยคล้อยอารมณ์
อีกกี่นานงานเขียนเราเพียรสร้าง
จักถูกทางไพเราะดูเหมาะสม
เขียนกลอนรัก-โศกเศร้า-ร้าวระทม
ไร้คำคม..ถ้อยกระด้างเหมือนอย่างเดิม
เพียรถักถ้อยร้อยคำลำนำกลอน
สุดแสนอ่อนอุราเช่นคราเริ่ม
เขียนร้อยกรองพร่องแหล่งศัพท์แต่งเติม
ดุจดั่งเพิ่ม..ร้อยกอง..งานของเรา๚ะ๛
31 มีนาคม 2550 14:52 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เจ้ากังวลหมองไหม้จนใจหมอง
ฤๅกลัวใครเคียงครองพี่ต้องห่าง
ความวิตกหมกเศร้ามิเบาบาง
หวั่นรักจางจากลาจึ่งอาลัย
โอ้นวลน้องของพี่ยามนี้เศร้า
ฤๅรูปเงาแห่งรักแสร้งผลักไส
รอยอาวรณ์แจ่มจันทร์อันอำไพ
ยังโชนไฟช่วงแสงแรงอาทร
จันทร์เจ้าเอยฝากถ้อยสักน้อยเถิด
อย่าเตลิดในบางสิ่งนะมิ่งสมร
ความรักจากหัวใจมิคลายคลอน
แสนอาวรณ์จอมใจยามไกลกัน
ฝากดวงดาวห่มห้อมแทนอ้อมกอด
มิเคยมอดอุ่นไออย่าไหวหวั่น
เจ้าจงซึ้งคำพี่ที่จำนรรค์
ทุกวารวันยังถวิลตราบสิ้นฟ้า
อย่ากังวลหม่นไหม้เหมือนใจข้อง
พี่หมายปองเคียงคู่อยู่รักษา-
ดูแลกันตราบสูรย์ดับลับเวลา
จวบมรณายังถวิลมิสิ้นรัก๚ะ๛
26 มีนาคม 2550 14:35 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ หากเจ้ามิกระจ่างในบางสิ่ง
จนหยุดนิ่งมิกล้าค้นหาผล
คิดขีดเขียนร่ายถ้อยพลอยอับจน
เพราะกลอนกลถูกคนด้นวิจารณ์
เขาขีดกรอบครอบกักนัยอักษร
แล้วผลักย้อนรุนแรงดุจแปลงสาส์น
ทุกวลีต้องหวานอ่อนเหมือนก่อนกาล
เหมือนประหารจินตนาค่า(ฆ่า)นิพนธ์
ในส่วนเสี้ยวความคิดจริตมนุษย์
จักยื้อยุดฉุดรั้งกี่ครั้งหน?
หากทุกครั้งที่กานท์จารจากกมล
ปราศซึ่งคนรับรู้กู่เข้าใจ
เจ้าบอกเจ้าเขียนไปเหมือนไร้ค่า
จนปวดร้าวอุรากว่าไหนไหน
เจ้าจักยิ่งทุกข์ทรมาเกินกว่าใคร
เมื่อหัวใจเจ้าย่ำแย่เพราะแพ้มัน๚ะ๛
19 มีนาคม 2550 03:37 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ เหมือนอำพรางบางอย่างบนทางฝัน
ระหว่างวันคืนคล้อยลับลอยหาย
ร่องรอยแห่งความห่างคล้ายย่างกราย
เข้าทักทายรายล้อมห้อมดวงมาน
เหมือนซ่อนปมลมลวงว่าห่วงหา
คำสัญญาปากเปล่ามากล่าวขาน
แท้เพียงปล่อยล่องไหลกับสายกาล
ทรมานคือเราผู้เฝ้ารอ
เถิด...หัวใจจำยอมตรมตรอมเศร้า
ซุกซ่อนเงาหม่นหมองมิร้องขอ-
คำปลอบโยนมากล้นฤๅคนพนอ
เจ็บให้พอเถิดใจจักได้จำ
เมื่อหัวใจดวงนี้มีค่าน้อย
อย่าเฝ้าคอยมุสาว่าค่าล้ำ
เก็บไปเถิดรอยพากย์ล้นหลากคำ
มิอยากจำถ้อยพจน์ที่ปดกัน๚ะ๛
6 มีนาคม 2550 15:42 น.
บินเดี่ยวหมื่นลี้
..๏ ไร้ละครน้ำเน่าเศร้าล้นฉาก
ไร้ตบตีฉุดกระชากลากเมีย-ผัว
ไร้นางเอกตกยากไปฝากตัว
ไร้เรื่องมัวหมองหม่นบนทางธรรม์
ไร้เกมส์โชว์ละลานเหมือนงานวัด
ไร้สะบัดโชว์สะดือให้ลือลั่น
ไร้แหวกหน้าผ่าข้างบ้างก็ดัน
จักคัดสรรค์ก่อนคลื่นส่งฉายลงจอ
ตื่นตอนเช้าเปิดเครื่องต้องเรื่องข่าว
ประเด็นคาวฉาวโฉ่โอละพ่อ
แกโกงหินมึงกินทรายไร้เพียงพอ
มึงบ้าบอขอสรุปทุบประเด็น
ยูทีวีช่องใหม่ใครสนบ้าง
จักรับจ้างตีข่าวคาวให้เห็น
ไร้ละครน้ำเน่าทุกเช้าเย็น
เพราะที่เป็นก็ฟ่อนเฟะเละกว่าละคร๚ะ๛