27 มีนาคม 2546 23:21 น.
บัว
เคยเป็นแค่คนที่ที่เคยรัก
เคยเป็นคนที่รู้จักเคยห่วงหา
เคยเป็นคนที่ลึกซึ้งในแววตา
เคยเป็นคนที่มีค่าหน้าจดจำ
เคยเป็นคนที่สำคัญของชีวิต
เคยเป็นคนที่มีสิทธิในตัวฉัน
เคยเป็นคนมีสุขเศร้าร่วมแบ่งปัน
เคยเป็นคนร่วมสร้างฝันวันดีดี
19 พฤศจิกายน 2544 08:07 น.
บัว
ด้วยเพราะเหตุอันใดไฉนเล่า
ฉันจึงเฝ้าแต่พะวงคิดสงสัย
นับแต่วันที่เราห่างกันไป
เราจึงไม่มีสุขในทุกครา
ความจริงใจมอบให้มาคราครั้งนี้
เป็นใจที่มีรักมั่นไม่หวั่นไหว
ก็ไม่รู้ว่าด้วยเพราะเหตุใด
ฉันจึงได้รักเธอมากยากจะลืม
18 พฤศจิกายน 2544 11:38 น.
บัว
แล้ววันนี้คือวันที่เราผิดหวัง
ไม่จีรังเลยหนอช่อความรัก
ผลิดอกมาให้รู้แล้วก็หัก
เป็นแค่รักลวงหลอกเมื่อดอกโรย
เหตุไฉนไม่คงทนยังปนช้ำ
รักระกำซ้ำมาหลายคราแล้ว
ช่อความรักสลักจิตผิดเป็นแนว
ฉันไม่แคล้วมีรอยแผลแก้อย่างไร
18 พฤศจิกายน 2544 03:42 น.
บัว
ฉันทำดีทุกอย่างก็เพราะเขา
คอยเพียรเอาใจใส่ให้ได้สุข
แต่เธอเห็นฉันเป็นที่ปลดทุกข์
เธอสนุกฉันเศร้าเหงาวังเวง
แล้วทำไมใครใครก็ไม่รัก
หรือด้วยอาจเราแย่ก็แค่นั้น
ความจริงใจที่เรามอบให้กัน
เธอกลับหันมองข้ามความรักไป
หน้าส่วนตัว
610
