วันหนึ่ง หยดน้ำเ ดินบนทางเท้าริมถนนแห่งหนึ่งในกทม.หยดน้ำเกิดสะชดุดุดใจอย่างมาก จนทำให้ต้องหยุดการเดิน แล้วหยุดมองถังขยะใบหนึ่งอย่างพินิจพิเคราะห์หยดน้ำมีความคิดแปลกๆว่า ถ้าหากสิ่งของทั้งหลายหากเกิดพูดขึ้นได้ เขาจะพูดอย่างไร พอสิ้นความคิด ก็ราวกับว่าเจ้าถังขยะกลับพูดขึ้นมาทันทีว่า "ขยะนอกถังคือความหวังของผม โปรดช่วยให้ผมสมหวัง ด้วยการหยิบขยะใส่ถังเถิดครับ" "ฮ่า-ฮ่า! พูดได้ซะด้วย" หยดน้ำนึกในใจแล้วนึกต่อว่า "เจ้าถังขยะนี่ แม้ตัวจะมอมแมม แต่เขาก็สุภาพดีนะ"แล้วหยดน้ำก็เก็บขยะใส่ถังขยะที่แสนดีใบนั้น
พอเก็บเสร็จหยดน้ำก็ต้องตกใจเพราะมีรถซิ่งเสียงแผดก้องแล่นด้วยความเร็วสูงคันหนึ่งแล้วมาจอดตรง
หน้าส่วนตัว
2796
0
0
