ชนชั้นใดปาขี้ ย่อมไม่ถูกขี้นั้น ชนชั้นใดถูกปาขี้ ขี้ย่อมถูกชนชั้นนั้น เผด็จการ ย่อมพูดว่า ตัวกู คณะกู คือ กฏหมาย และเผด็จการย่อมคิดว่า ประชาชนมิใช่ชนชั้นบัญญัติกฏหมายแต่อย่างใด เผด็จการคิดว่าประชาธิปไตยย่อมอยู่ภายใต้ความมั่นคงสถานเดียว ดังนั้น เมื่อประชาธิปไตยมีปัญหา เผด็จการมักใช้เป็นข้ออ้างเข้ามาแทรกแซงอำนาจรัฐอยู่เสมอๆ ทำให้เกิดความคุ้นเคยและเคยชินกับวัฒนธรรมอำนาจนิยม ในรอบ78 ปี นับตั้งแต่ พศ.2475 เป็นต้นมา ฉันท์ใดฉันท์นั้น กฏฆมายสูงสุดปี2550 ย่อมเป็นแนวคิดของเผด็จการอำนาจนิยมโดยแท้ ผู้ใดที่หลงงมงายหรือยกย่องนั้น ย่อมถูกมองว่า นิยมเป็นทาสแห่งเผด็จการจนลืมหูลืมตาไม่ขึ้น ผู้ใดที่เห็นต