เจ้าดาริกา ไพวรินทร์ ขาวงาม จาก ม้าก้านกล้วย กวีนิพนธ์ รางวัลซีไรท์ ประจำปี ๒๕๓๘ หลายคนคงจะเคยได้อ่านแล้ว และอีกหลายๆคนอาจจะยังไม่ได้อ่านนะคะ ขอนำเอามาฝาก เผื่ออยากอ่านความงดงามของกวีนิพนธ์บทนี้ ซึ่งกิตติกานต์เอง อ่านครั้งแรกเมื่อได้รับรางวัลใหม่ๆ และมาอ่านอีกคราใด ก็ยังจับใจค่ะ ******************************************************************* บรรพหนึ่ง : ใจกว้างของฟ้ากว้าง ดับเถิดดับ ดาริกาถ้าแสงดับ ลับเถิดลับ ดาริกาถ้าแสงอ่อน ลาเถิดลา ดาริกานภาจร จรจุติ ณ อุทรของสายธาร ปล่อยให้ฟ้าเป็นฟ้าที่โศกเหงา รกแต่เรื่องราวเศร้าไว้กล่าวข