ข้าขอกราบแทบบาทพระอาจารย์ผู้ทรงคุณ
ข้าขอขับขานบทเพลงแห่งความไม่อยากเป็นอะไร
ไม่ว่าสุขหรือทุกข์.....ข้ายอมรับกรรม
จิตของข้าท่องเที่ยวไปไกลโข
ข้ามีเวลาพักผ่อนน้อยเหลือเกิน
ชีพข้ากำลังจะดับสูญ
ข้าเริ่มเป็นตัวของข้า ณ บัดนี้
หลังจากที่ข้าหลงระเริงอยู่นาน
เหมือนข้าจะพ่ายแพ้ต่อโชคชะตา
แต่บัดนี้ ใจข้าเริ่มส่องแสง
โชคชะตา คงไม่มีผลอะไรต่อข้า
คล้ายๆจะแพ้..แต่ข้าไม่แพ้...
และข้าก้อไม่ต้องการคำว่าชนะ
พอกันทีสำหรับจิตที่รวนเร
ข้าเหนื่อยมามากแล้วนะ
จิตที่แสวงหาความสุขความชอบใดๆ
ช่างโง่อะไรเช่นนี้
จะสายไปไหมสำหรับชีวิตน้อยๆอย่างข้า..
ลมหายใจข้าคงดำเนินไป..
ดวงจิตดวงใจข้าขอให้กลับคืนสู่ร่า
746
0
0
หน้าส่วนตัว
