แรงบันดาลใจในการตั้งกระทู้ เกิดขึ้นเมื่อผมลองนั่งตรึกนึกตรองดูถึงหลักสูตรวิชาภาษาไทย เฉพาะส่วนอันเกี่ยวข้องกับวรรณคดี แล้วก็สงสัยว่า เหตุใด ทางกระทรวงศึกษาธิการ (จะกี่ยุคกี่สมัยก็ตาม) พยายามปกปิด เรื่องราวของผู้เสียเปรียบ ผู้ถูกกดขี่ หรือการกระทำของภาครัฐ ที่ย่ำยีราษฎร ด้วยวิธีการบอกแต่น้อย คือ คัดเลือกวรรณกรรมเพื่อชีวิตมาให้เรียนน้อยเรื่อง สำหรับเด็กปฐมต้น ปฐมปลาย มัธยมต้นนั้น ผมเห็นด้วยกับการให้เรียนวรรณคดีต้นแบบ (ที่มีเนื้อหาสนุกสนานและคติธรรมสอนใจ) เพราะเด็กวัยดังกล่าวไม่ควรรับรู้ความเป็นจริงด้านมืดมากนัก แต่เด็กมัธยมปลาย ซึ่งอีกไม่นานจะเข้าสู่สถานภาพ นักศึกษา แล้วนี่สิ น่าเป็นห่วง เพรา