เคยมั๊ย...บางเวลาที่เรารู้สึกโกรธ และบางครั้งโกรธมาก เมื่อความโกระเข้าครอบครองจิตใจ เราก็จะมองข้ามเหตุผลทั้งหมดทั้งปวงที่เป็นที่ตั้ง ความคิดของเราก็จะคิดแค้นชองชังตาม อารมณ์ที่เรากำลังโกรธ แม้การโกรธใครสักคนจะไม่ใช่เรื่องดี แต่ก็ไม่เคยไม่โกรธสำเร็จเลยสักครั้ง พอหายโกรธถึงมานั่งนึกถึงว่า ในยามที่เราโกรธนั้น เราทำความขุ่นเคืองให้ใครไปบาง เราทำใครบางคนหล่นหายไปจากชีวิตเราบ้าง และเรา ทำใจของใครหลายคนบิดเบี้ยวพิการจากเราไปบ้าง พอมานั่งนึกถึงก็รุ้สึกใจหายทุกที โดยเฉพาะความรู้สึกดีๆ ที่เคยมีร่วมกันมา พอเวลาโกรธนั้น กลับพลันหายไปหมด เหลือแต่ความไม่มีทั้งหลายทั้งปวง หลงลืมความดีของเขาไป และสุกท้าย ตัวเราเองก็ทุกข์ใจที่สุด
15 กุมภาพันธ์ 2554 17:18 น. - comment id 23875
ขอบคุณค่ะ คุณดอกหญ้า จะพยามยามยิ้มไว้ค่ะ ^___________^
14 กุมภาพันธ์ 2554 19:21 น. - comment id 23894
เพราะฉะนั้นอย่าโกรธบ่อยนะค่ะทำให้แก่เร็วยิ้มไว้ดีที่สุดค่ะไม่ว่าอะไรรอยยิ้มจะลบได้ทุกสิ่งค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2554 12:08 น. - comment id 33123
เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆได้ใจซะอย่างงั้น
5 มีนาคม 2554 12:32 น. - comment id 33134
โกรธโง่ โมโหบ้า... ยายสอนหลานว่าอย่างถ้วนถี่ ยิ้มดีกว่าสบายฤดี ไม่อยากบ้า-โง่ด้วยมีอารมณ์ใด